Vikan - 02.12.1976, Side 36

Sþáin gildir frá fimmtudegi ril miðvíkudags
HRÚT'JRINN 27. mars - 20. april
Þú átt við einhver vandamál að etja, en
gagnstætt allri venju koma lausnimar fyrir-
hafnarlaust upp í hendumar á þér. Vertu
ánægður með lífið og tilvemna.
NAUTIÐ 21. aprít — 21. mai
Þó að eitthvað blási á móti þér, þá skaltu ekki
kippa þér upp við það, því að þetta er aðeins
bundið við mjög stuttan tíma. Þú færð
óvænta heimsókn einhvem daginn.

TVÍBURAPNIR 22. maí - 2i. júní _
Þú nærð betri árangri í samskiptum þínum
við aðra, ef þú lætur jafnt yfir alla ganga og
beitir lipurð í stað þvingana. Vertu ekki of
eyðslusamur um helgina.
KRABBINN 22. júní - 23. júlí
Skjóttu þér ekki undan refsingu, sem þú hefur
fyllilega unnið til vegna gáleysis. Hugleiddu
hvort þú ættir ekki að taka þér einhver ný
verkefni á hendur.

LJÓNIÐ 24.júli -- 24. agúst
öfundsjúk manneskja reynir að spilla fyrir
þér, en vertu réttsýnn og láttu engan komast
upp með það að gera lítið úr hamingju þinni.
Happatalan er níu.
MEYJAN 24. ágúst — 23. sept.
Það væri viturlegt ef þú legðir nokkum hluta
tekna þinna til hliðar. Vertu vel á verði og
láttu sem fæst fram hjá þér fara. Þú gætir
dottið i lukkupottinn.
mn VOGIN 24. sept — 23. okt. . Kunningi þinn hefur ágirnd á eign sem þér J tilheyrir eða eftil vill fj ármunum þínum, en að svo stöddu er ekki ástæða til að þú hleypir honum nær þeim en orðið er.
fíS? SPORÐDREKINN 24. okt. - 23. nóv. Haltu þig að þeim störfum sem eru knýjandi, því að þú getur ekki almennilega hvilt þig fyrr enallterklappaðogklárt. Notaðu kvöldin vel og vertu mikið heima.
# BC)GMAÐURINN 24. nóv. - 21. des. Þú skaltathuga vel hvort þeir fjármunir, sem þú berð úr býtum með striti þínu, fara ekki í hluti, sem vart eru nokkurs virði. Notaðu helgina til þess að hvíla þig.
STEINGEITIN 22. des. - 20. jan.
•" 24 Lærðu að njóta þeirra ávaxta, sem þú hefur
sj álfur skapað. Hamingj a þín er mikið komin
undirafstöðusjálfsþins tilþess semþú hefur.
Heiilalitur er gulbrúnt.
VATNSBERINN
Þessi vika i
- 19. febr.
þér óvenjuleg á
21. jan.
Víff/ Þessi vika mun reynast
,A3 ■jJ'
gleymirseint. Þessirdagar verða útlátasamir
hvað snertir fjármálin.
FISKARNIR 20. febr. - 20. mars
Það standa fyrir dymm einhverjarbreytingar
á högum þínum, ef til vill flytur þú í nýtt
umhverfi eða umgengst mikið fólk, sem þú
hefur lítil kynni af.
STdÖRNUSPÁ
þurrkur. Hún sat og ræddi við gest
sinn meðan hún saumaði. Poirot
fannst rödd hennar afar áheyrileg og
fullþokka.
,,Ég vona að þér njótið jólahátíð-
arinnar hér, herra Poirot. Hérna
verður bara fjölskyldan og nokkrir
nánir vinir. Tvö barnabarnanna,
vinur annars þeirra, Bridget og
Diana frænkur minar og loks David
Welwyn, sem er mjög gamall og
náinn vinur. Bara fjölskylduveisla
eins og þér sjáið. En Edwina More-
combe sagði að það væri einmitt þess
konar, sem þér óskuðuð sérstaklega
eftir að sjá. Gamaldags jól. Ekkert
gæti verið meira gamaldags en
hérna! Maðurinn minn vitið þér, lifir
bókstaflega í fortíðinni. Hann vill að
allt sé nákvæmlega eins og það var
þegar hann var tólf ára hnokki og
kom hérna um helgar.” Hún brosti
meðsjálfri sér. ,,Allt eins og það var,
jólatréð, sokkarnir hengdir upp,
ostrusúpan og kalkúninn — tveir
kalkúnar, annar soðinn hinn steiktur
— plómubúðingurinn með hringum
og piparsveinshnappinum og öllu
hinu innaní. Við getum þvi miður
ekki haft sexpens í honum núorðið
þvi að þau eru ekki úr ekta silfri
lengur. En allir gömlu eftirréttirnir,
elvas plómur og carlsbad plómur,
möndlurog rúsinur, sykraðir óvextir
og engifer. Drottinn minn dýri,
ég hljóma nánast eins og pöntunar-
listi frá Fortnum og Mason! ”
,,Ég fæ vatn í munninn, mad-
ame.”
,,Ég býst við að við munum öll
þjást af meltingartruflunum um
kvöldmat á morgun,” sagði frú
Lacey. „Við erum ekki vön að borða
svona mikið nú orðið, ekki satt?!!
Hún var trufluð af gleðihrópum
fyrir utan gluggann. Hún kíkti út.
, ,Ég veit ekki hvað þau eru að gera
þarna úti. Þau eru sjálfsagt að leika
sér eitthvað býst ég við. Ég hefi
alltaf verið svo hrædd um, vitið þér,
að þessu unga fólki leiddist hvernig
við höldum jólin hátíðleg. En sú
hefur aldrei orðið raunin á, þvert á
móti. En ef við lítum á son minn og
dóttur og vini þeirra, þá var annað
hljóð í strokknum hjá þeim. Þau
fullyrtu að öll þessi fyrirhöfn væri
tóm vitleysa og miklu betra væri að
fara á dansleik á einhverju hótelinu.
En yngri kynslóðinni virðist finnast
þetta afskaplega spennandi. Nú og
þar fyrir utan,” bætti frú Lacey við
af móðurlegri umhyggju, ,,eru skóla-
strákar og skólastelpur alltaf svöng,
ekki satt? Þau hljóta að vera svelt í
skólanum. Það vita jú allir að
krakkar á þessum aldri borða álíka
mikið og þrír hraustir karlmenn.”
Poirothióogsagði: ..Þaðvarmjög
fallega gert af ykkur hjónunum að
leyfa mér að taka þátt í jólagleð-
inni með fjölskyldunni á þennan
hátt.madame.”
, ,Ö, okkur er mikil ánægja af því að
hafa yður hjá okkur,” sagði frú
Lacey. ,,Og ef yður finnst Horace
þurr á manninn,” hélt hún áfram,
„skuluð þér ekki láta það á yður fá.
Hann er bara þannig. ”
Það sem eiginmaður hennar hafði í
rauninni sagt var: „Mér er ómögu-
legt að skilja hvers vegna þú vilt
endilega láta einn af þessum skollans
útlendingum vera að eyðileggja fyrir
okkur jólin. Hvers vegna getum við
ekki boðið honum að koma einhvern
tíma seinna? Ég þoli hreinlega ekki
útlendinga! Þó það, þá það, Edwina
Morecombe bað okkur að bjóða
honum. Hvers vegna hún er að
vasast í þessu er mér ómögulegt að
botna í. Mér þætti gaman að vita
það? Hvers vegna býður hún honum
ekki að vera hjá sér um jólin?”
„Vegna þess,” hafði frú Lacey
sagt, „að hún fer alltaf til Claridges
á jólunum, eins og þú veist vel.”
Maður hennar hafði litið á hana
rannsakandi augnaréði og sagt: „Þú
ert ekki með neitt í pokahominu Em,
erþað?”
„Með eitthvað í pokahorninu?”
sagði Em og starði sakleysislegum
bláum augunum á bónda sinn.
,, Auðvitað ekki. H vers vegna ætti ég
aðveraþað?”
Lacey gamli ofursti hló djúpum,
drynjandi hlátri. „Það hefur ekki
fariðframhjá mér, Em,” sagði hann.
„Þegar þú lítur sem sakleysislegast
út ertu oftast nær að bralla eitt-
hvað.”
Um leið og hún rifjaði þetta upp
með sjálfri sér sagði frú Lacey:
„Edwina sagði að hún héldi að þér
gætuð kannski hjálpað okkur... Ekki
hef ég hugmynd um hvernig, en hún
sagðiaðþérhefðuð einu sinni hjálpað
vini hennar við — við mál, sem á
einhvern hátt likist okkar. Ég — ja,
kannski hafið þér ekki hugmynd um
hvaðégávið?”
Poirot leit á hana uppörvandi. Frú
Lacey var tekin að nálgast sjötugt,
teinrétt, með mjallhvítt hár, rjóðar
kinnar, blá augu, hlægilegt nef og
kinnbein, sem lýstu ákveðni.
, ,Ef það er eitthvað sem ég get gert
til að aðstoða yður er mér það mikil
ánægja,” sagði Poirot. „Mér skilst
að hér sé um að ræða unga stúlku,
sem hefur látið blindast af ástinni.
Frú Lacey kinkaði kolli. „Já. Það
kann að virðast undarlegt að ég skuli
— ja, tala við yður um þetta. Ég
á við — þér eruð okkur algerlega
ókunnur.”
„Og þar að auki útlendingur, ”
bætti Poirot við skilningsríkur.
„Já,” sagði frú Lacey., „en
kannski er bara auðveldara að tala
við yður fyrir bragðið. Hvað umþað,
Edwina virðist álíta að þér vissuð
kannski eitthvað — hvernig á ég nú
að orða það — eitthvað að gagni um
þennan Desmond Lee-W ortley. ’ ’
Poirotþagðiandartakmeðan hann
dáðistað snilligáfu Jesmonds og því
hve auðveldlega honum hafði tekist
að fá lafði Morecombe til að vinna í
hansþágu.
„Það fer ekki, skilst mér, sérlega
gott orð af þessum unga manni?”
byrjaði hann varfærnislega.
„Nei, svo sannarlegaekki! Það fer
afar slæmt orð af honum! En það
virðist ekki skipta Söru neinu. Það
hefur heldur aldrei nein áhrif til hins
betra að segja ungum stulkum að
menn séu þekktir að endemum?
Það — það gerir þær bara ennþá
blindari!”
36 VIKAN 49. TBL.