Vikan - 19.05.1977, Qupperneq 4

Hand
san
Mýkir, grædir og
verndar hörundid.
Handsan er handáburður
í háum gæðaflokki
og ekki fitukenndur.
Handsan er Wella vara
og fæst í næstu búð.
Hand Hand
san san
handcream crema para
LAS MANOS
i'SSSSS’
Hand
san
|«isr
sawihs,
tWM,
WrthiMrt
Heildsölubirgóir:
Halldór Jónsson hf.
Sími 86066.
— Nei, ég er að fara í
Borgarnes.
— Ætlarðu að mála þar?
— Eruð þið að gera at í mér? Má
ég sjá blaðamannapassann?
Hlé á samræðunum á meðan
við leitum að passa. Það er
naumast. Maðurinn er greinilega
veraldarvanur. Ég held áfram að
spyrja, þegar ég hef haft upp á
passanum:
— Ertu á leið í Borgarnes til
þess að mála þar?
— Nei, ég er að fara að setja
upp sýningu þar.
— Hefurðu ferðast með Akra-
borginni áður?
— Já, en það er orðið langt
síðan. Þetta er annars ágætt skip.
Ég hef ferðast dálítið með ferjum
erlendis.
— Hefurðu málað mikið að
undanförnu?
- Já, já.
— Eru þetta þá ný verk, sem þú
sýnir í Borgarnesi?
— Nei, þetta er þannig tilkomið,
að ég er á vegum Félags
íslenskra myndlistarmanna. Marg-
ir kaupstaðir og kauptún halda
einhverskonar listahátíðir eða
listavikur, og þetta verður á einni
slíkri. Það var beðið um 20-30
myndir eftir tvo menn, svo að ég
er líka með myndir eftir Hring
Jóhannesson.
ALLTOF MIKILL SNJÓR
Við þökkum Hafsteini fyrir og
rennum sjónum yfir aðra farþega.
Við höfum sannarlega heppnina
með okkur, því að þarna eru
áreiðanlega erlendir ferðalangar.
— Hvaðan eruð þið?
— Viðerumfrá Bandaríkjunum.
— Og hvert eruð þið að fara?
— Við ætlum bara hérna yfir
flóann.
— Eruð þið búin að vera lengi á
íslandi?
— Nei, bara eina viku.
— Ætliði að stoppa lengi?
— Nei, aðeins tvo daga í viðbót.
— Hvernig líkar ykkur hérna?
— Ágætlega. Það er bara of
mikill snjór. Við hefðum gjarna
viljað fara til norðurlands, en þar
er alltof mikill snjór. Það er líka
dálítið kalt hérna.
— Hvers vegna komuð þið til
íslands?
— Við höfðum séð myndir
héðan, og okkur fannst þær svo
fallegar, að við ákváðum að fara
hingað og sjá landið með eigin
augum.
Þau heita Sally og Steve og
hafa nýlokið háskólaprófi í líf-
fræði. Reyndar eru þau á leið til
Evrópu í sumarleyfi og ætla ef til
vill að kom hér við á heimleiðinni.
Þorvaldur Guömundsson, skipstjóri.
Haukur Kristjánsson, 1. stýrimaóur.
REYKJAVÍK FÆR VÍST NÓG
Við erum nú að leggja að landi á
Akranesi. Reyndar ætlum við að
byrja á því að fara í nokkrar búðir,
sem við höfðum áður hringt í og
fengið góðar undirtektir hjá. Eftir
nokkurt ráp höfnum við loks í
verslun Helga Júlíussonar úrsmiðs
Hann tekur okkur opnum örmum
og vill allt fyrir okkur gera. Við
leggjum fyrir hann nokkrar spurn-
ingar:
— Hvernig er að reka verslun
hér á Akranesi?
— Að sumu leyti er erfitt að
vera með verslun hér, svo nálægt
Reykjavík, sérstaklega sérverslan-
ir. Þó finnst mér verslun hafa
aukist hér á síðustu árum, og ég
held, að öll verslunarþjónusta hér
sé góð. Flest fólk kaupir hlutina
hér, ef þeir fást, heldur en að
sækja þá til Reykjavíkur. Fleirum
og fleirum er farið að verða Ijóst,
að það er allra hagur að versla sem
mest á heimaslóðum. Því meiri
verslun, þeim mun betra vöruval
og þjónusta og meira í opinber
gjöld. Það er nógu stór hluti sem
Reykjavík fær í sinn hlut.
— Hefur þú rekið þessa verslun
lengi?
— Já, ég er búinn að vera
úrsmiður hér í rúm tuttugu ár. Nú
er sonur minn tekinn við verk-
stæðinu, en hann lærði í Dan-
mörku og Sviss, var um tíma hjá
Omega þar. Ég sé hins vegar um
verslunina. Fyrst héldu margir, að
úrin hlytu að vera miklu betri i
Reykjavík, en það er nú liðin tíð,
4 VIKAN 20. TBL.