Vikan - 19.04.1979, Blaðsíða 14

Emilía kom utan úr myrkrinu, andlits-
farðinn náði ekki að hylja, að hún var
náhvít, og líkami hennar var allur svita-
storkinn. Deedee gekk eitt skref í átt til
hennar og rétti fram hendurnar. Emilía leit
á hana, horfði f gegnum hana og sneri sér
svo undan. Emma tók andlitsþurrkurnar úr
hendi Söndru og þerraði svitann af andliti
Emilíu.
Útdráttur:
Leiöir Emmu og Deedeear hlutu að
skilja, þegar Deedee ákvað að fórna
framavonum á ballettsviðinu fyrir
fjölskyldulffið, en Emma lagði út á
þyrnum stráða framabrautina. Nú, 20
árum siðar, eru þær aftur staddar á
krossgötum. Deedee er ráðvillt og
brýtur stöðugt heilann um, hvort hún
hefði getað orðið fræg ballerína og
hvort fjölskyldulífiö hafi veitt henni þá
fullnægju, sem hún óskaði. Emma
finnur sárt til þess, aö hæfni hennar
hrakar og ungar og upprennandi
stjörnur eru teknar fram yfir hana.
Elsta dóttir Deedeear og Waynes er
tekin inn í ballettflokkinn, sem for-
eldrar hennar dönsuðu eitt sinn með,
og frammistaða hennar lofar góðu.
Hún er ástfangin af besta karldansara
flokksins, en kemst að raun um, að
hann lítur ekki samhand karls og konu
sömu augum og hún. Deedee er komin
út á hálan ís með gömlum vini, og
Wayne er farið að gruna margt. Emilía
drekkur sig fulla rétt fyrir sýningu og
verður sér til skammar á sviðinu.
Deedee stóð upp við vegginn aftast í
salnum og fann að einn af dönsurunum
horfði á hana og reyndi að láta hana
ekki heyra hvernig hann flissaði.
„Alveg blind-full,” hvíslaði hann að
vini sinum.
„Hvað?” spurði Deedee.
Maðurinn sem sat næst þeim sagði
þeim að þegja.
Deedee fann að hana hitaði í kinnarn-
ar Emiliu vegna. Það var langt frá því að
hún væri eins og hún átti að sér að vera;
þetta var eins og að horfa á illa sam-
stillta bíómynd þar sem munnur leikar-
ans heldur áfram að hreyfast eftir að
talið er búið. Þegar Sandra og hinir
dansararnir stóðu kyrrir, hreyfði Emilía
sig; þegar þeir fóru upp, fór hún niður;
þegar þeir fóru til vinstri fór hún til
hægri en skipti svo um skoðun og fór til
vinstri og rakst beint á Söndru.
„Alveg blinda-blinda-full-og-bull!”
Hann reyndi ekki lengur að bæla niður
hláturinn.
En allt í einu hvarf brosið af andliti
Emiliu og hún varð grágræn í framan.
Eitt augnablik greip hún um magann,
hún andaði ótt og títt og gjóaði
augunum skelfingu lostin til hliðar við
sviðið. Deedee ruddist út úr áhorfenda-
salnum, hljóp inn eftir ganginum og að
hurðinni sem lá að tjaldabaki.
Til hliðar við sviðið stóð Emma og
reytti þurrkur úr boxi. Emilía kom út af
sviðinu og Emma lagði handlegginn
utan um hana. Hún teymdi hana út í
horn þar sem vatnsfata sem átti að nota
við slökkvistörf stóð. Deedee stóð hjálp-
arvana og hlustaði á hana kasta upp.
Emilía hafði þó í það minnsta ekki farið
af sviðinu fyrr en til stóð því Sandra stóð
líka til hliðar við sviðið og reytti tauga-
óstyrk ennþá meira af andlitsþurrkum
úr kassanum.
Loksins var hún búin. Deedee opn-
aði veskið sitt og tók upp vasaklút.
Emilía kom utan úr myrkrinu, andlits-
farðinn náði ekki að hylja að hún var ná-
hvít og líkami hennar var allur svita-
storkinn. Deedee gekk eitt skref i átt til
hennar og rétti fram hendurnar. Emilía
leit á hana, horfði í gegnum hana og
sneri sér svo undan. Emma tók andlits-
þurrkurnar úr hendi Söndru og þerraði
svitann af andliti Emilíu. Emma virtist
ekki einu sinni verða þess vör að Deedee
væri þarna. Hún var allt of áhyggjufull
til þess, hún einbeitti sér algjörlega að
þvi að þurrka Emilíu, koma henni aftur
upp á sviðið og fá hana til að Ijúka sýn-
ingunni. Það var runnið af Emilíu og
hún skammaðist sín. En hún var ekkert
Shirlay MacUina hafði akki leikið
kvikmyndahlutverk i fjögur ár,
þagar henni bauðst hlutverk
Deedeear, en því gat hún ekki
hafnað.
aum lengur, hún fann ekki til neins sárs-
auka, hún var ekki einu sinni sorgmædd.
Það hlaut að vera vegna þess að Emma
stóð þama reiðubúin til að hjálpa henni
og þarna ætlaði hún að vera áfram til-
búðin til að aðstoða ef þess gerðist þörf.
Emma bar hag hennar fyrir brjósti sem
var meira en mamma hennar gerði.
Heimili Emmu var bygging í miðborg-
inni sem hafði fyrst í stað verið þægilegt
hótel en síðan verið leigt út sem íbúðir.
Núna hafði hún þarna sína eigin ibúð en
gat þó fengið bæði herbergisþjónustu og
mat ef hún kærði sig um. Allt sem var í
jressum þremur herbergjum var hennar
eign, annaðhvort hlutir sem hún hafði
valið og keypt af mikilli kostgæfni eða
sem henni höfðu verið gefnir. Húsgögn-
in voru gömul með fölleitu silkiáklæði;
allar myndir og málverk, sem flest voru
af henni sjálfri, voru í fallegum römm-
um á ljósum veggjunum; púðarnir voru
útsaumaðir ( og flestir eftir hana); postu-
línsstyttur sem allar voru af dönsurum,
heilt safn af svönum úr kristal, örlitlir
tónlistarmenn úr gulli og blóm búin til
úr perlum. Þetta var hennar eina heim-
ili. Hún var búin að búa þarna árum
saman en samt var heimilið einhvern
veginn ekki rótgróið, það hafði yfir sér
sama blæ og búningsherbergi hennar.
Emilía lá á sófanum i silki- og blúndu-
náttkjól sem Emma átti. Yfir sér hafði

Enn aukin
þjónusta!
Ókeypis eyðublöð á afgreiðslunní:
Bíll: Sölutilkynningar, tryggingabréf, víxlar, afsöl.
Lausafé: Kaupsamningar, víxlar.
Húsnæði: Húsaleigusamningar.
Dagblaðið er smáauglýsingablaðið
Dagblaðið afgreiðsla Þverholti 11 sími 27022
Miðstöð smáauglýsingaviðskiptanna
Smáauglýsingaþjónustan.
11
BIAÐIÐ
Dagblaðið er smáauglýsingablaðið Afgreiðsla Þverholti 11, sími 27022
14 Vlkan Ib.tbl