Vikan - 09.08.1979, Side 24
52.400 krónur
162.300 krónur
mannahafnar og til baka. í júní á þessu ári
tók það mann í sama launaflokki ekki
nema 166 klukkustundir að vinna fyrir
sama flugmiðanum. Fargjöld hafa með
öðrum orðum lækkað um næstum helming
á síðustu 10 árum — eða kaup hækkað sem
því nemur. Ef reiknað væri með að við-
komandi notfærði sér sérfargjöld, sem
bundin eru tímatakmörkunum, eða þá fjöl-
skylduafsláttinn yrði munurinn enn meiri.
En við ætlum ekki að fljúga til Kaup-
mannahafnar og vinna í 166 tíma til að
komast, heldur ætlum við að lita inn í flug-
vél sem er á leið til London og athuga hvað
farþegarnir greiddu fyrir miðana sína. Af 9
farþegum sem voru athugaðir kom I ljós að
enginn þeirra greiddi sama fargjaldið, skýr-
ingarnar voru jafnmargar farþegunum.
Látum okkursjá.
157.200,-
157.200 krónur
Þau hjónin Páll og Ása sluppu ágætlega
frá sínu fargjaldi, en þar með er ekki öll
sagan sögð. Páll yngri, 12 ára sonur þeirra,
fékk einnig að fara með þeim í Lundúna-
ferðina og þegar farseðill hans hafði verið
reiknaður út með fullum fjölskylduafslætti
kostaði hann 52.400 krónur, eða það sama
og miði móðurinnar.
Aftur á móti var málið flóknara hjá
Sólveigu, ungri konu sem lengi hafði verið
búsett erlendis, gift Englendingi en hafði
flutt heim er þau skildu. Þau áttu eina dótt-
ur saman og núna langaði pabbann að hitta
barnið. Bauð hann þeim mæðgum að koma
og dvelja hjá sér um þriggja mánaða skeið
og ætlaði að greiða fargjald Sólveigar heim
aftur ef hún sæi um að koma sér út sjálf.
Sólveig tók boðinu enda var ást hennar á
manninum ekki alveg kulnuð. Þar sem þær
ætluðu að dvelja í 3 mánuði í London gat
Sólveig ekki notfært sér sérfargjöldin sem
áður var getið. Því keypti hún sér almenn-
an farmiða hjá Flugleiðum í Reykjavík og
kostaði hann 76.200 krónur aðra leiðina.
Eiginmaðurinn fyrrverandi keypti svo
miða í London fyrir frúna til baka fyrir
115,5 ensk pund, og þannig stóðu gengis-
málin þann daginn að sá miði varð dýrari
en miðinn út — eða reiknað í islenskum
krónum 86.100. Farmiði Sólveigar báðar
leiðir kostaði þvi í allt þegar upp var staðið
krónur 162.300.
15.300.-
Þá upphæð greiddu þau hjónin Páll,
skrifstofumaður, og kona hans, Ása. fyrir
tvo miða til London báðar leiðir. Þau ætl-
uðu að dvelja í 3 vikur í London sér til
skemmtunar og gátu því notfært sér sérfar-
gjöldin, en þau fela í sér að viðkomandi
verður að dvelja minnst 6 daga úti og mest
l mánuð. Ekki nóg með það, heldur gátu
þau líka fært sér fjölskylduafsláttinn í nyt
og niðurstaðan varð sú að Páll greiddi
104.800.- krónur fyrir sinn miða en kona
hans aðeins helming þess, 52.400.-, eða
samtals 157.200 krónur.
52.400.-
162.300.-
15.300 krónur
Ekki má gleyma litlu dóttur Sólveigar og
Englendingsins, henni Bellu Brown.
Einhvern veginn varð hún að komast til
pabba síns, og þar sem hún var rétt orðin
tveggja ára kostaði almennur farseðill fyrir
hana aðeins 15.300 krónur. Ef hún hefði
verið orðin eldri hefði hún þurft að greiða
hálft almennt fargjald eða 76.200 krónur,
en það verð gildir fyrir börn 2—12 ára. Sú
upphæð yrði mun lægri ef reiknað væri
með sérfargjaldi og enn lægri ef fjölskyldu-
frádráttur væri með í dæminu.
104.800.-
104.800 krónur
Þá er komið að ömmu gömlu sem var að
fara í heimsókn til dóttur sinnar og barna-
barna í London. Hún ætlaði að vera í tæp-
an mánuð í höfuðstað heimsveldisins og gat
þvi nýtt sér sérfargjöldin út í æsar og þurfti
ekki að borga nema 104.800 krónur. Eng-
inn sérstakur afsláttur er veittur öldruðum
sem fljúga með Flugleiðum — en samt
þótti öminu gömlu þetta ekkert dýrt. Hvað
má ekki borga fyrir að fá að sjá og vera
með barnabörnunum I mánuð. Ef hún
hefði æ' lað að vera lengur þá hefði hún
þurft að greiða 152.400 krónur fyrir mið-
ann sem hefði gilt í 1 ár.
114.300.-
114.300 krónur
Við hlið ömmu gömlu í flugvélinni sat 24
ára stúlka á leið til söngnáms í London.
Hún hafði fengið 25% námsmannaafslátt
24 Vikan 32. tbl.