Vikan


Vikan - 17.04.1980, Blaðsíða 19

Vikan - 17.04.1980, Blaðsíða 19
— Gerðu bara það sem þú sérð mig gera, herra Kramer. Ted lék lækni. Hann þvoði sér og fór í bláan slopp. Hann stóð fyrir framan spegilinn í læknasloppnum sínum og raunveruleg þýðing þessa grímuklæðn- aðar rann skyndilega upp fyrir honum ásamt þeirri staðreynd að hann réð litlu um það sem nú var að gerast. Og skyndi- lega var hann heltekinn þeim ótta sem hann hafði svo lengi neitað að horfast i augu við. — Er ekki allt i lagi með þig? — Ég held það. — Þú lætur ekkert líða yfir þig? — Nei. — Fyrst,ef{ir að farið var að hleypa feðrum inn á fæðingarstofuna kom ein liver með nýja kenningu. Hann sagði að sumirjpenn niisstu náttúruna um tíma eftir að hafa horft á konu sina fæða barn. — Ó! — Hann áleit að annaðhvort yrðu þeir skelfingu/lostnir yfir sjáifri fæðing- unni eða þeir fylltusl sektarkennd vegna þjáninga konunnar. Þær eiga jú upptök sin I getnaðarliminum . .. Dr. Fisk hafði athyglisverðar venjur við að þvo sér. — Annars hefur auðvitað ekkert verið sannað í sambandi við þessa kenn- ingu. En hún er vissulega ihugunarverð, finnst þér ekki? — Ég veit þaðekki. — Komið nú, herra Kramer. Og rnissið nú hvorki meðvitund né náttúru. Dr. Fisk hló að þessum brandara sín- um sem Ted kunni engan veginn að meta. Andlit hans var sem frosið vegna taugaþenslu. Þeir gengu inn á fæðingarstofuna. Þar lá Jóhanna, gjörsamlega svipt öllum virðuleika á þessum hápunkti lifs sins. Það var eins og hún hefði verið undirbú- in undir einhverja fáránlega trúarat- höfn. Hún lá með fæturna í hringjum og lak um sig miðja í herbergi sem var fullt af fólki. Læknar, hjúkrunarkonur og þrír nemar sem áttu að fylgjast með Jó- hönnu með leggina upp I loftið. — Allt í lagi, Jóhanna. Þú átt að rembast þegar ég segi þér að gera það og annars ekki, sagði læknirinn. Þau höfðu æft þetta heima þar sent það tilheyrði námskeiðinu. Ted leið strax betur. Að minnsta kosti kannað- ist hann við þetta. — Verið hjá Jóhönnu, herra Kramer. Þér getið fylgst með í speglinum. Hann benti á spegil ofan við borðið. — Rembast, rembast. kallaði læknir- inn svo, og nú gerðist allt svo undur hratt. Jóhanna æpti af kvölum. Á milli reyndi hún að hvilast með því að anda djúpt. Svo hélt hún áfrant að rembast. Ted hélt utan um hana á meðan hún rembdist og rembdist. — Taktu nú á öllu sem þú átt til, vin- an, sagði Ted samkvæmt nántskeiðinu. Og hún rembdist og rembdist í örmum hans þar til grátandi barn var í heiminn borið. Jóhanna grét og Ted kyssti hana á ennið, á augun, kyssti tár hennar. Aðrir viðstaddir Ijómuðu, snortnir af þessari sjón. Jafnvel hinn frægi læknir brosti. Allir voru í hátiðarskapi og meðan barnið var vigtað og rannsakað stóð Ted Kramer yfir William Kramer og taldi út limi hans, fingur og tær og tók eftir því sér til mikils léttis að hann var ekki van- skapaður. Jóhanna var flutt í hvildarherbergi þar sem þau ræddu saman í hálfum hljóðum — ákváðu hvað gera þyrfti, hvaða fólk hann yrði að hringja til, ýmis verkefni sem Ted þurfti að sjá um — og svo vildi hún fara að sofa. — Þú varst stórkostleg, Jóhanna. — Já, mér tókst það. En það næsta vil ég fá í pósti. — Ég elska þig. — Ég elska þig líka. Hann fór upp á barnadeildina til að kveðja barnið. Hann lá þarna i kassa, sofandi, á stærð við hnetu. — Góða nótt, drengur minn, sagði hann upphátt, eins og til að nálgast raunveruleikann. — Ég er hann pabbi þinn. Hann fór niður og hringdi. Næstu daga hélt Ted áfram að sjá fyrir sér þetta örlitla andlit hvar sem hann var, nema þegar hann fór í heimsóknir á sjúkra- húsið þar sem nærvera barnsins var áþreifanleg. Hann var djúpt snortinn. ANNAR KAFLI Þau hittust á Fire Island þar sem hann átti hálfan aðgang að húsi fyrir ein- hleypa, en það þýddi að hann gat dvalið þar aðra hverja helgi. Hún átti einn fjórða aðgang að húsi sem veitti henni rétt til að koma fjórðu hverja helgi. Þó að líkurnar væru þannig tölfræðilega takmarkaðar hittust þau þó í einu af þremur opnu húsunum sem haldin voru á laugardegi, þá helgi sem þau voru bæði á Fire Island. Það varð varla þverfótað fyrir fólki i anddyrinu, en þar stóð Jóhanna á tali við þrjá menn. Ted horfði á hana og augu þeirra mættust, ósköp svipað og augu hennar mættu augum annarra manna sem lika voru á stelpuveiðum. Ted hafði verið á reiki á milli húsa ein- hleypra á Amagansett og Fire Island og gerði því skóna að hann hlyti að hitta hana í öllum þessum hópi einhleypra. Eða að minnsta kosti einhverja. Og tækni hans var orðin það þróuð að hann vissi hvað hann þurfti að gera til að komast i kynni við laglega stúlku. Jafn vel þó hún stæði í hópi þriggja manna og væri á förum með einum þeirra. Þegar Ted sá að hann var einn af þeim sem hann hafði leikið handbolta með smeygði hann sér út úr húsinu og hallaði sér upp að stigariðinu. Hann stöðvaði svo manninn á leiðinni út og þeir skiptust á hversdagslegum athuga- semdum. Og fyrir kurteisissakir neyddist hann til að kyntia Ted fyrir vinkonu sinni. Hún var Jóhanna og þar með var isinn brotinn. Hann sá hana hvergi á ströndinni daginn eftir. En hann giskaði á að hún tæki eina af þremur vinsælustu ferjun- um til baka á sunnudagskvöldið. Svo að hann kom sér fyrir á bryggjunni og reyndi að líta jafnafskiptalaus út og helgargestur sem tregðast við að kveðja sólarlagið. Hún birtist við ferju númer tvö. Ted tók eftir að i fylgd með henni var enginn karlmaður, aðeins tvær vin- konur. Þær voru aðlaðandi og sú stað- reynd myndi vissulega falla Larry rúg- brauðseiganda í geð. Vinur Teds, Larry, var fráskilinn og hafði fengið rúgbrauðið í sinn hlut. Hann notaði það til að geta þó boðið konum eitthvað sem hefði gildi interRent bílaleigan býður yöur fulltryggóan bíl á næstum hvaóa flugvelli erlendis sem er - nýja bíla af þeirri stærö, sem hentar yöur og fjölskyldu yðar. Vér útvegum yður afslátt - og jafnvel er leiguupp- hæöin lægri (ekkert kílómetragjald) en þér þurfiö aö greiöa fyrir flutning á yöar bíl meö skipi - auk þess hafiö þér yðar bíl aö brottfarardegi hér heima. Veröi óhapp, tryggir interRent yður strax annan bíl, í hvaóa landi sem þér kunnið að vera staddur í. interRent er stærsta bílaleiga Evrópu, vér veitum yður fúslega allar upplýsingar. interRent interRent á íslandi / Bílaleiga Akureyrar Reykjavík - Skeifan 9 - Símar: 86915, 31615 Akureyri - Tryggvabr. 14 - Símar: 21715, 23515 16. tbl. Vikan 19
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.