Vikan


Vikan - 17.04.1980, Blaðsíða 17

Vikan - 17.04.1980, Blaðsíða 17
Þýðandi: Jóhanna Þráinsdóttir honum. Hann vonaði að kaldhæðni ör- laganna hagaði því ekki þannig að barnið erfði útlit hans. Hann langaði til að sýna henni sam- heldni á meðgöngutímanum, færa henni kótelettur á ólíklegasta tíma sólarhrings eöa hlaupa hvenær sem væri út til að kaupa ís. En hún sýndi enga af þessum sigildu duttlungum vanfærrar konu. t stað þess færði hann henni oft blóm, en það hefði honum hér áður fyrr þótt óþarfa rómantík. Jóhanna átti óvenju auðvelt með svefn þó hún væri komin á sjöunda mánuð. Næturnar voru honum mun erfiðari. Hann bylti sér í rúminu milli svefns og vöku, haldinn einhverri Henry i Kramer gegn Kramer: Hvernig fer einstæður faðir að þvi að ala upp bam sitt? Meryl Streep: Móðirin sem þoldi ekki að vera innilokuð á heimilinu undirbúningi: Föt, sængurföt, vöggur, leiktæki, næturlýsingar, vagnar og heppilegt nafn á barnið. Jóhanna átti þó mun auðveldara með að sökkva sér niður í slík smáatriði sem kosti og galla barnastóla. Hvort heppi- legra væri að hafa þá með kúlum á snúru sem bamið gæti leikið sér að eða ekki. Þó að þetta væri fyrsta barn hennar talaði hún þegar um allt þessu viðkomandi af mikilli fagmennsku og Ted fannst að það hlyti að stafa af þvi að það er hverri konu svo eðlilegt að verða móðir. Allt hennar líf snerist um hugtök sem voru honum framandi, eins og burðarkörfur og hlífðargrindur með þroskamyndum. Á meðgöngutímanum keypti Jóhanna allan sinn fatnað í versluninni „Lady Madonna”. Honum fannst nafnið við- eigandi því sjálf var hún fegursta ímynd verðandi móður. Húð hennar glóði, augun ljómuðu og hinn vitri dr. Fisk hafði séð til þess að hún var hin hreinlífa mær í orðsins fyllstu merkingu. Jóhanna Kramer var áberandi falleg kona. Hún var að vísu of lágvaxin, 161 cm, til að vera sýningarstúlka en hún hefði auð- veldlega getað verið leikkona. Hún var grannvaxin, hárið sítt og svart, fíngert nef, stór og brún augu, dálítið barmmikil miðað við önnur hlutföll. Ted kallaði hana „laglegustu stelpuna í öllu ná- grenninu”. Hann var ekki eins öruggur hvað eigið útlit snerti. Sæmilega aðlað- andi maður, 175 cm á hæð, brún augu, hárið ljósbrúnt. En hann var ekki ánægður með nefið á sér. Það var of stórt og hárið var þar að auki farið að þynnast. Hann var það óöruggur með sjálfan sig að honum fannst mest til sin koma þegar Jóhanna var í fylgd með óljóárt; *flögrandi tilfinningu sem hann 'lSíeííkf ajýeg'gert sér grein fyrir. Samkomustaðurinn var brúnt múr- steinshús í Greenwich Village. Kennar- inn hafði fögur orð um að konurnat næðu fullri stjórn á líkama sinum. Það féll í góðan jarðveg. Enginn virtist taka eftir þeirri þversögn sem lá í fullri líkamsstjórn og tiu, úttútnuðum konum, sem sumar hverjar áttu jafnvel erfitt um gang. Hins vegar var hinum verðandi feðrum lofað virkri þátttöku i fæðingu barna sinna. Kennarinn var áhugasöm ung kona i leikfimibúningi, eini kven- maðurinn í hópnum með flatan maga. Mitt í fjörugum samræðum um fylgju var Ted allt í einu farinn að hafa kynóra um hana og þennan flata maga. Hann tók það sem merki þess að draumar hans um afbrigðilega feitar konur væru á enda. Draumamaginn hans tók nú til við að kynna ýmislegt sem olli Ted töluverðri geðshræringu. Hún varpaði skugga- myndum á tjald, þær sýndu þróun fóst- ursins í minnstu smáatriðum. 1 kjölfarið fylgdu svo myndir af nýfæddum börn- um, glaðvakandi mæðrum og feðrum sem Ijómuðu af hamingju. Þetta voru raunveruleg börn, ekki falin í bókum eða kviði mæðra sinna. Ný, sprelllifandi per- sóna i lífi hans. Næsta dag sat hann í matarhléi sínu á tröppum bókasafnsins við 42. götu og hámaði í sig is. Hann var búinn að at- huga hvað það kostaði að auglýsa fæð- ingu bamsins hjá Lord & Taylor en átti eftir að athuga betur verðið á vöggum hjá Saks. Og þá rann allt í einu upp fyrir honum hver þessi óvissa, flögrandi til- finning var. Þetta var hræðsla. Hann var hræddur. Hann óttaðist að Jóhanna mundi deyja. Hann óttaðist að barnið mundi deyja. Hann óttaðist að bæði Jó- hanna og barnið mundu deyja. Hann óttaðist að allt væri í lagi með þau en að hann mundi sjálfur deyja. Hann óttaðist að hann hefði ekki ráð á að sjá fyrir barninu. Hann var hræddur við að taka barnið í fang sér, hann óttaðist að hann mundi missa það. Hann óttaðist að barnið fæddist blint, þroskaheft, lamað, bara með annan handlegginn eða annan fótinn, með of fáa fingur eða valbrá. Hann óttaðist að honum væri ofaukið, að hann yrði ekki góður faðir. Hann sagði Jóhönnu aldrei frá þessum hugs- unum sínum. Hann kaus að vinna bug á þessum ótta sínum með því að afmá hann úr huga sér. Hann ætlaði að feta í fótspor Guðs og hafa stjórn á öllu, ekkert skyldi tilviljun eða vanþekkingu háð. Hann ætlaði að verða best-æfði og best-upp- lýsti faðirinn sem nokkru sinni hafði verið viðstaddur eðlilega fæðingu. Hann einbeitti sér mjög i hinum vikulegu tím- um. Honum fannst sem hann gæti raun- verulega séð inn í iður Jóhönnu með röntgenaugum eins og hvert annað ofur- menni og virt fyrir sér legu barnsins. Þegar Jóhanna tók að finna fyrir aukn- um óþægindum á níunda mánuði reyndist hann henni ótrúlega hjálplegur. Samkvæmt tillögu hans æfðu þau önd- unaræfingarnar saman á hverjum degi. Hann var hinn fyrirmyndar verðandi faðir. Við lok námskeiðsins í eðlilegum fæðingum var sýnd kvikmynd í skóla nokkrum sem sýndi raunverulega fæð' ingu samkvæmt þessum kenningum^ 16. tbl. Vikan
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.