Vikan - 17.04.1980, Page 35

i síðustu leifar Grease-æðisins og reyna
að græða svona eilítið i lokin? Og Lónlí
Blú Bojs, var það ekki allt peninganna
vegna?
— Siðustu leifar Grease-æðisins? Það
er af og frá vegna þess að við vorum
byrjaðir að taka þessi gömlu lög löngu
áður en Grease komst í hámæli. Halli og
Laddi eru nú báðir það fullorðnir að
þeir hafa upplifað þessa tíma sjálfir og
muna þá því vel. Ég man eftir systkinum
mínum á kafi í rokki þannig að það
liggur ekkert beint við að við höfum
verið að éta þetta vel tuggið út úr
öðrum. Og hvað er músíkin í dag annað
en gömul lög í nýjum útsetningum?
Hvað er nýbylgjan annað? Annað mál
er að ég hef engan áhuga á að vera að
gera einhverja hluti sem ekki seljast þó
svo að ég sé ekki með þá hugsun í
kollinum allan tímann meðan ég vinn.
Mitt kappsmál er að gera hlutina það vel
úr garði að fólk vilji kaupa þá. Þetta
tvennt verður að sameina.
,,Ég er sem betur fer
löngu kominn af
bongó- og gærutíma-
bilinu. ”
Nóg er af fólki sem vill í öllum
verkum sínum vera að mótmæla
einhverju, vera með meiningar um allt
milli himins og jarðar hvar sem það fer
og hvað sem það tekur sér fyrir hendur.
Slíkt fólk tekur sjálft sig og vinnu sina
svo hátíðlega og lífið svo alvarlega að
það verður hrútleiðinlegt fyrir bragðið
— þvi miður. Nei, ég er sem bétur fer
fyrir löngu kominn af bongó- og gæru-
timabilinu þegar allir sátu á gærum með
krosslagða fætur. börðu bongótrommur,
þefuðu af reykelsi (helst mörgum I einul
stungu svo puttunum samtaka til himna
og veinuðu: Peace! Sem betur fer
tilheyrir þetta liðinni tíð hjá mér en það
er alltaf til nóg af fólki sem endilega vill
vera að segja öðru fólki hvernig það eigi
að lifa og hugsa og hvað megi betur fara.
Þetta fólk má vera í friði fyrir mér en þá
vil ég líka fá að vera í friði fyrir þvi á
meðan ég er að syngja fyrir fólk sem vill
hlusta á mig. Annars var bongó- og
gærutímabilið dálítið skoplegt svona
eftir á að hyggja. Þá tókum við lög með
„ívafi” eins og nefnt er. lög eins og
Teach Your Children, Sweet Judy Blue
Eyes, börðum bongó og sveifluðum
gærum. Er fólk kannski búið að gleyma
loftinu i herbergjunum þar sem fjöldi
manns var samankominn og reykelsið
brennt án afláts? Sá þefur hefði getað
svæft hross — en i þá daga var unga
fólkið hraust og varð ekki meint af.
Gamalmenni hefðu dáið.
Talandi um gamalmenni. Hversu
lengi býstu við að geta verið i
bransanum án þess að verða gömul
lumma sem syngur um helgar og vinnur
aðra vinnu dags daglega?
— Það er ekki hægt að tala um þá
dægurlagasöngvara sem voru að byrja
að syngja fyrir 20-30 árum i sömu
setningu og poppsöngvara nútimans.
Aðstaðan er svo mikið breytt. Ef
söngvarar eins og Ragnar Bjarnason og
Haukur Mortens, sem mér reyndar
finnst mjög góður, hefðu verið að byrja
að syngja i dag þá hefði ferill þeirra
sannarlega orðið allt öðruvísi en raun
ber vitni. Aftur á móti get ég sannfært
Svala Björgvinsdóttir tekur lagið.
Björgvin segist vera löngu hœttur
að spila eigin plötur heima hji sér
og nú er Svala líka hœtt að nenna
að hlusta é þœr.
þig um það að ef það á fyrir mér að
liggja að enda á Hótel Sögu syngjandi
fyrir dansi þá verður það með 30 manna
bandi, fiðlum, blásurum og öllu Það er
klárt mál. Annars er það nútiðin sem
skiptir máli hjá mér. ég nenni ekki að
vera að velta mér upp úr fortíðinni eða
þá að hafa áhyggjur af framtíðinni. Er á
meðan er — ég er eirðarlaus að eðlisfari
og ég held að menn verði að vera það
ætli þeir að vera I bransanum. Það liggur
i eðli hans.
„Frekar vildi égfá að
lifa að sjá Svölu
dóttur mína verða
lækni og Odd Hrafn
hæstaréttarlögmann. ”
Mundirðu vilja að börnin þín fetuðu
þessa sömu braut sem þú hefur verið á
fleygiferð eftir undanfarin 12 ár?
Gætlrðu samvisku þinnar vegna hvatt
þau til þess?
— Foreldrar mínir leyfðu mér að fara
út I þetta á sínum tíma og ef börnin mín
kæmu til min einn góðan veðurdag og
segðu: Pabbi, mig langar I ftoppið, þá
myndi ég ekki setja mig upp á móti því.
Annað mál er að ég myndi aldrei beina
þeim inn á þessa braut vegna þess að
poppbransinn er ekki fyrir alla. Frekar
vildi ég fá að lifa að sjá Svölu dóttur
mina verða lækni og Odd Hrafn
hæstaréttarlögmann.
Björgvin gerir fleira en að syngja og
spila með Brimkló þessa dagana. Ásamt
öðrum vinnur hann nú að þvi að koma á
fót plötupressun hérlendis, verksmiðju
sem tæki að sér að pressa allar plötur
sem gefnar verða út á íslandi. Fram til
þessa hefur orðið að sækja alla slíka
þjónustu til útlanda.
— Það er ekki fyrr en við erum farnir
að hljóðrita, pressa og skera plöturnar
okkar hér heima að við fáum islenskt
„sánd”, segir Björgvin. Ekki degi fyrr.
Þetta eru hreinustu vandræði þegar
íslenskir hljómplötuútgefendur eru að
senda upptökur til útlanda I pressun,
kannski ekki pöntun nema upp á 1500
stykki og það þykir útlendingunum svo
litið að þeir kalla bara á Joey gamla, sem
er að sópa ganginn, og biðja hann um að
afgreiða þessa pöntun fyrir eskimóana.
Enda hefur árangurinn oft verið í takt
við vinnubrögðin. Svo ekki sé minnst á
stopult flug til og frá landinu.
Þegar við erum farnir að gera þetta
allt sjálfir þá erum við komnir með
fullunna vöru sem við eigum ekki
eingöngu að selja hér innanlands heldur
einnig til útlanda — markaðirnir eru til
staðar og þeir eru að opnajt. Fólk verður
að fara að skilja að við getum rétt eins
vel, og líklega miklu frekar, selt það
besta af íslenskri popptónlist úr landi
heldur en gallaða gaffalbita og niður-
greitt kjöt. Það þarf bara átak og það
þarf seðil.
Hva’ð sem verður og hversu lengi
sem Björgvin á eftir að vera á toppnum
þá breytir það engu um að hann er
ekkert upp á tónlistarsmekk Islendinga
kominn. Björgvin er nefnilega kominn
af sjómönnum langt aftur i æltir, var
sjálfur á sjó, þegar hann var yngri og
náði meira að segja einu sinni svo langt
að vera messagutti á gamla Gullfossi
meðan hann var og hét. Enda er
popparinn ekki banginn i framan þegar
hann segir: — Ef bræla verður í landi til
langframa þá fer ég bara á sjóinn aftur.
Bara verst hvaðég er sjóveikur.
En ætli verði nokkuð af því.
Fiskimannaþjóðin vill liklega hafa
Björgvin í landi og sjá sjálf um allar
veiðar svo framarlega sem hann heldur
áfram að syngja fyrir sjómenn jafnt sem
aðra. Hver veit nema það gæti endað með
þvi að þorskurinn yrði leystur af hólmi
sem aðalgjaldeyrisuppspretta okkar.
Sæmdi Elisabet Bretadrottning ekki
Bítlana einhverju sinni orðu fyrir
gjaldeyrisöflun þeirra og eru ekki Svíar
farnir að skipta á olíu og ABBA? Þar
með erum við ekki að segja að Björgvin
eigi eftir að bjarga okkur — osei sei nei!
En það mætti kannski reyna að kynna
eitthvað annað fyrir útlendingum en
bara gaffalbita I súrum legi eða þá kjöt
með ullarbragði. Það mætti reyna. E.J.
VIKAN SPYR:
Hvernig finnst þér
Björgvin?
Soffía Matthíasdóttir:
— Frábær! Alveg frábær!
Björn Ólafsson:
— Mér finnst Björgvin góður söngvari
en hann er staðnaður. Hann hefur
takmarkað raddsvið og það háir
honum. Aftur á móti hefur hann
útlitið rneð sér og það skiptir miklu
máli fyrir svona menn.
Finnbogi Kristjénsson:
— Mér finnst Björgvin hafa
sérstaklega góða og skemmtilega rödd
og hann er langt frá því að vera
staðnaður. Ég held að við getum búist
við miklu af honum I framtíðinni.
Hversu góður gítarleikari hann er er
aftur á móti annað mál.
Matthias Guðmundsson:
— Stórfinn söngvari. t einu orði sagt:
Góður!
Lúðvík Ragnarsson:
— Björgvin er skambi góður söngvari,
ég hef haft gaman af honum frá því ég
fyrst man eftir mér.
ló.tbl. Vlkan H