Vikan - 17.04.1980, Qupperneq 43

9. hluti
öll að hittast aftur sem fyrst, þegar
Karen. . . þegar Karen fær að koma
heim.”
„Það verðum við svo sannarlega að
gera," sagði Chris. „Það verður eitthvað
til að halda uppá.”
Augu hennar mættu augum Peters.
„Kannski höfum við þá tvær ástæður til
að halda veislu,” sagði hún mjúklega.
„Við munum halda litla veislu heima,
aðeins fyrir fjölskylduna og nánustu
vini. Sjáðu til þess að þú verðir þá ekki á
einu af þessum ferðalögum þinum,
Chris!”
Hjarta Peters tók kipp þegar honum
varð litið yfir borðið til Chris. Það var
ekki hægt að misskilja þýðingu orða
Janetar. Og það var honum sjálfum að
kenna. Hafði hann ekki einmitt sagt við
hana að henni myndi líka vel I Ástraliu?
Chris virtist sem stjarfur. Síðan leit
hann i augu Peters. Hvorugur þeirra
sagði neitt.
En einmitt i þessu kom þjónninn
með reikninginn og Chris flýtti sér að
borga hann.
Eftir nokkrar mínútur voru þau á leið-
inni heim i bíl Chris.
Það var þunglamaleg þögn I bílnum
TILVALIN FERMINGARGJÖF
HEIMILI:
Pöntunarsími CQOflQ
kl. 10—12 íWtUJ
Sólspil & ÁA
Hraunkambi 1, Hafnarfirði.
postulínsskeiðum. Chris og Janet
borðuðu krabbaréttinn með prjónum en
Peter heimtaði að fá að nota skeiðina.
Hann útskýrði fyrir þeim að enginn
borðaði með prjónum heima í Waverley,
kannski i Sydney. En þetta var ekki rétta
aðferðin til að gefa hungruðum manni
að borða.
Janet talaði ekki eins mikið og karl-
mennirnir. En þó að hún væri fámál
virtist hún vera hamingjusöm —
hamingjusamari en Peter hafði séð hana
siðan þau óku að Hampstead Heath.
Einstaka sinnum leit hann upp og
fann að hún horfði á hann, svipur
hennar var mjúkur og hlýlegur.
Það hafði verið þess virði að reyna að
vera kurteis viðChris Jennings. Allt var
erfiðleikanna virði ef það var gert fyrir
Janet.
í eitt skiptið, þegar hann leit í augu
hennar og hún brosti, langaði hann
næstum til að taka hönd hennar í sina.
En hann hætti við það. Þannig lagað gat
sagt Chris Jennings ýmislegt um þau.
Síðan snæddu þau sætt og súrt svína-
kjöt en að lokum hristi Janet höfuðið.
„Þetta er ákaflega lystilegt en ég get ekki
komið niður öðrum bita.”
„Þá verðum við að klára þetta,
Peter,” sagði Chris og rétti honum fatið.
Chris hafði ekki spurt einnar einustu
erfiðrar spurningar allt kvöldið. Peter
var farið að finnast að hann hefði
hegðað sér eins og kjáni. Hann hafði
auðsjáanlega hegðað sér mjög kjánalega
morguninn sem hann hafði ákveðið að
yfirgefa London. Hann varð öruggari og
öruggari með hverri mínútunni sem leið.
En það var einhver spenna í loftinu
sem hann fann alltaf fyrir í návist þessa
manns. Hún hafði jafnvel gert vart við
sig þegar þeir hittust fyrst á Heathrow-
flugvelli. En gat það ekki átt rætur sinar
að rekja til þeirrar staðreyndar að
maðurinn var ástfanginn af Janet? Var
það ekki næg ástæða til að verða forvit-
inn þegar ókunnugur maður kom allt í
einu frá Ástralíu og inn I líf hennar?
Hann styrktist æ meir I þeirri trú að
þetta væri eitthvað nálægt sannleikan-
um. Einhvern tíma gæti hann spurt
Janet um Chris Jennings. Einhvem tima
þegar hún var ekki of upptekin af
Karen.
Chris var einmitt að segja þeim frá
vinnu sinni. Ég þarf að fara til Birming-
ham i næstu viku. til að ræða við konu
nokkra, og siðan verð ég að halda rak-
leiðis til Peterborough,” hann tók sopa
af víninu.
Allt í einu fékk Peter það á tilfinning-
una að Chris væri að horfa á sig af mik-
illi athygli. En þá fór Janet að verða
ókyrr. Hún vildi auðsjáanlega ekki
dvelja lengur eftir að þau voru búin að
borða.
„Þetta hefur verið dásamlegt kvöld,
Chris.” sagði hún hlýlega. „Við verðum
HEILDARÚTGÁFA
JÚHANNS G.
500 tölusett og árituð eintök
10 ára timabil.
5 LP-plötur á kr. 15.900.
PÖSTSENDUM:
NAFN: _____________________
16. tbl. Vlkan 43