Vikan


Vikan - 17.07.1980, Qupperneq 22

Vikan - 17.07.1980, Qupperneq 22
Frá stríðsárunum FQKWA8D euN SU3HT3 DQOftTö /TUP«T ^ ólJN AMMUNiTSÖN «AÍ?K6Í? aocumulator UNDERCflí«R?A6£ J*S! OPERATlNp HANDU: 5{?aKT ..~4-~~---- LEVHft K£AO U6HT TAILDftl FT SK5HT RfTftACTED fNDf RCA5fRiA6f. WARNIN<3 TH^OTTLfö' aesíal WíNCH f’ARACMUTES PETROr^ CONTROLS TftAP bUMB Ö,QAS BOTTLg FOR DíNQMy IHFLATION AEftfAL / TftANSMfTTLR L£AD-iN / &RBCEiV£R mr ^ STARBOARO, í PÉTftOLx TANKS í " ‘ D£PLATED OINQNY STOW£DJN FAICINÖ Guðbjartur H. Eiríksson, stöðvarstjóri Vatnsenda: EINIM í LEIT AÐ FLUGVÉL Anson 652A flugvél, sams konar og sú sem brotlenti viö Bláfjöll. Fremst situr flugmaður, fyrir aftan hann er siglingafræðingur og í kúlunni er vélamaöur og skytta. Þaö var einmitt hann sem slasaðist og skilinn var eftir þegar flugvélin fórst. 6. febrúar 1945 kl. 17.10 komu hingað 1 útvarpsstöðina á Vatnsenda tveir breskir flugmenn og báðu um að fá að hringja á sjúkrabíl og tilkynna ennfrem- ur um flugslys sem þeir hefðu lent í suður í fjöllum. Þeir sögðust hafa veriðá gangi i 7 klst. áður en þeir náðu til út- varpsstöðvarinnar á Vatnsenda. Annar flugmannanna var dálítiðskor- inn á eyra og átti bágt með heyrn en hinn, sem var radíómaður, var með þrjú rifbein brotin. Einn var skilinn eftir i flakinu, mikið slasaður, en að sögn mannanna var vel um hann búið miðað við aðstæður. Þeir höfðu gefið honum kvalastillandi lyf og búið um hann eins og kostur var en reiknuðu ekki með að hann myndi lifa lengi ef ekki bærist hjálp innan tiðar. Ekki vissu þeir neitt um hvar vélin var staðsett nema hvað það hafði tekið þá 7 tima að ganga frá henni að Vatnsenda svona á sig komnir. Þeir fengu að hringja í herstjórnina og láta vita af sér en í stöðinni var beint símasamband við eina deild hersins. Á meðan beðið var eftir sjúkrabílnum fengu þeir fyrstu hjálp, hressingu og var hagrætt eins og best varð á kosið. En sjúkrabíllinn kom ekki fyrr en 18.45 og með honum íslenskur lögregluþjónn, Sveinn Stefánsson. Þennan þriðjudag, 6. febrúar 1945, var ég á vakt í útvarpsstöðinni frá kl. 8.00 til dagskrárloka. sem virka daga var kl. 22.10. Veður þennan dag var þung- búið og hiti lítill. Snjóföl var dálitið i Heiðmörkinni svo og líka hér á Vatns- enda. Af viðræðum við björgunarliðið sem hingað kom mátti ráða að ekkert yrði gert til bjargar vélamanninum fyrr en daginn eftir. Klukkan var um sjö, dimm nótt með óvissu veðurútliti í vændum og þungbúið loft þar sem flug- vélin liklega lá. Er leið á kvöldið ræddi ég um það við Einar Pálsson stöðvar stjóra hvort ég gæti ekki fengið frí til að freista þess að finna flakið og hjálpa vélamanninum með þvi að nota slóð Bretanna meðan hún enn væri heil. V^r leyfið auðfengið. Útbjó ég í skyndingu ýmislegt sem ég bjóst við að kæmi mér að notum, s.s. heitan drykk i brúsum, smurt brauð, hjúkrunarvörur, ullarfatn að. flösku undir orðsendingu og WC pappir til síðari nota við að kveikja bál. Ég lagði af stað kl. 21.00 og gekk I slóð flugmannanna sem lengi vel var góð. Seint sóttist i gegnum Heiðmörkina og hraunið þar fyrir austan. Hægviðri var framan af en þegar leið á nóttina fór að snjóa. En gamanið fór að kárna þegar snjókoman jókst með kuli svo dróst í slóðina og hún varð ógleggri. Undir morguninn var orðið mjög blint og slóðin víðast horfin með öllu. Þar kom að ekki varð lengra farið, allt var orðið ein hvita og ég vissi ekki hvert skyldi halda. Ég nam staðar við stóran stein og skrifaði orðsendingu á ensku sem ég stakk í 3ja pela flösku og setti spýtu þar hjá til frekari ábendingar að þarna væri eitthvað að finna. Kveikti svo í WC- pappír til að sóta staðinn og gera hann enn meira áberandi ef ekki snjóaði og skæfi meira. Þarna varð ég að snúa við og reyna að halda minni eigin slóð til baka. Mér gekk vel heim þvi veðurhæð var engin, nánast hægviðri. En það var þreyttur maður sem kom tH stöðv- arinnar eftir nærri 11 stunda göngu yfir ógreiðfært landslag. Seinna frétti ég að stórir hópar Breta sem fóru til leitar hefðu fundið flöskuna og orðsending- una. Hún var aðeins 1 1/2 mílu frá flug- vélarflakinu, þannig að ég var nærri þegarsnúið varvið. Daginn eftir slysið björguðu íslenskir aðilar hinum slasaða manni og komst hann til heilsu. Hina tvo hitti ég síðar i hersjúkrahúsi í Reykjavik og voru þeir þá að verða heilir heilsu. nVikan Z9. tbl.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66

x

Vikan

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.