Vikan - 04.12.1980, Blaðsíða 13

- Teikningar eftir Kurt Ard.
5. hluti Framhaldssaga
innan tíðar var straumurinn orðinn
mjög veikur rétt cins og hann væri að
fjara út.
Það kom þeim ekki á óvart. Þau
höfðu óllast þetta allan daginn. Fyrr eða
síðar myndi stormurinn rifa linurnar
niður.
En hvers vegna einmitt á þessari
stundu?
Jennifer flýtti sér að klæða sig og
heyrði að hin voru vöknuð.
Hún heyrði hlaupið upp sligann og
þegar hún opnaði dyrnar sá hún hvar
einhver hvarf upp efstu þrepin.
— Rikarður? hrópaði hún.
Það heyrði enginn i henni. það var ol'
hvasst. Hún reiknaði með að þau væru
komin upp svo hún hraðaði sér framhjá
kistunni.
Jennifer fór sér hægt þegar hún kom
að löngum gangi uppi á annarri hæð þvi
hún hafði aldrei farið þangað upp áður.
Hún heyrði að einhver kom upp stig
ann og innsl i ganginum hcyrðusl
-addir. Það var karlmaður að reyna að
róa kvenmann.
Jennifer gekk hægt eftir ganginum á
móts viðdyr að löngu herbergi. . .
Hun stansaði snögglega.
j hinum enda herbergisins var vera.
vcra sem starði á hana.
Lýsingin var léleg svo veran leit úl
eins og skuggi, en hún gat þó greint að
|->að var enginn af félögum hennar a
hótelinu.
Jennifer missli kjaitinn og hljóp úl
al'tur. Hún hljóp ál'ram 'l'tir ganginum
þvi liana grunaði fastlega ið Rikarður
væri þar. Hún setti allt silt traust á Rikarð.
Allt i einu slokknaði Ijðsið algerlega.
Það var niðamyrkur allt i kringum hana.
Hún tapaði áttum og vissi ekki livai
hún var né i hvaða átt hún álli að lara.
Stiginn var langt i burtu. Hún var ekki
hrædd unt að detla niður hann.
Stormurinn skall svo harkalega á Itúsið
að hún gat ckki mcð nokkru móti heyri
aftur raddirnar sent hún Itafði notaösem
leiðarmerki. Hún uppgötvaði of seint aö
hún hafði gengið i gegnum dyr sem lágu
inn i herbcrgi. Allt i einu var orðið
þrengra unt hana. Hún ætlaöi aö snúa
við en dalt um gantlan sófa. Hún fann
að hendur hennar stikku i fyllingarefni
sófans.
Eillhvaö klislraðisl við andlilið á
Itenni.
Kóngulóarvefur..
Hún slrauk hann buritt með annarri
hcndinni og var orðin reglulega hrædd.
Það var eins og hún væri þálttakandi i
hryllingsmynd! Hjartað barðist svo örl i
brjósti hennar að hana vcrkjaöi.
Ríkarður! hrópaði hún ráðalaus. I n
Itver gat heyrt til hennar i yfirgnæfandi
Itávaða slormsins sent lék sér nteö allt
lauslegt?
Jcnnifer hafði á tilfinningunni að
verið væri að kæfa hana. Einhvers
staöar var veran scnt hún mætti og hún
var innilokuð án þess aö vita hvar hún
var. Þetta var greinilega þttkherbergt
sem notað var til að geyma ónýt luis
gogn.
Hún reyndi að koma upp einhverju
hljóði en það kafnaði i hálsinum á
henni!
Hún féll aftur um eitthvað sem hfm
vissi ekki livað var. Henni létti mikiö
þcgar hún fann dyrakarm. Hún fann
lika út hvað það hafði veriö sem hfm
hafði fallið um. samanrúllað teppi — við
liverju bjóst hún eiginlega? Hún l'lýtti
sér gegnum dymar og vissi að hún var
aftur komin fram á ganginn.
Það var cins og öll máltarvöld liins
49. tbl. Vikan 13