Vikan - 04.12.1980, Blaðsíða 77

Jólasaga
Þorláks-
messa
ég fékk smáhögg og því fylgdi
verkur og ég er barnshafandi,
komin 7 mánuði á leið, þannig
að betra var að ég færi hingað.
Ég kem heim strax á morgun.”
,,Ég fer i vinnu klukkan
níu,” útskýrði ég, ,,en Ruth
getur komið með mér, það
verður allt í lagi. Ég vinn í
söluturni í næstu götu.”
,,Mikið er ég þér þakklát,”
sagði röddin feimnislega. ,,Ég
nae í hana um leið og ég kem
heim. Heldurðu að þetta verði í
lagi?”
,,Hafið engar áhyggjur, hún
er svo stillt og góð, litla
greyið,” svaraði ég.
„Jæja, ég sé þig þá á
morgun. Góða nótt,” sagði
röddin þakklát.
,,Já, góða nótt, vertu bless-
uð.” .
„Blessuð.”
Ég lagðist í rúmið mitt og
man ekki meira, sofnaði strax.
Við vöknuðum fyrir hálfníu,
fengum okkur góðan morgun-
mat og fórum upp í söluturn.
— Eigandinn horfði hissa á
litlu veruna. Ég útskýrði fyrir
honum hvers vegna hún var
þarna stödd. Loksins eftir
mikið þras samþykkti hann að
hún yrði þarna. Ég fór að raða
í hillur og fylla á kælinn, sjóða
pulsur — og alltaf vildi Ruth
hjálpatil. Dugnaðarstelpa.
Um klukkan tólf kom
Guðrún móðir Ruthar. Það
varð fagnaðarfundur hjá
mæðgunum. Þegar þær fóru
bað Guðrún mig að kíkja inn
eftir vinnu.
Klukkan fjögur komst ég
loksins út úr búðinni. Ég fór
heim til Ruthar. Það var tekið á
móti mér opnum örmum, það
var Ruth.
Guðrún sagði mér að faðir
Ruthar hefði verið drykkju-
sjúklingur. „Fyrir tveimur
árum var hann alveg hættur,
svo fyrir ári féll hann og
byrjaði á sínum drykkjutúrum.
Nú var hann settur á drykkju-
hæli í afvötnun og vona ég að
hann lagist alveg núna,” sagði
•Guðrún þreytulega. Svo varð
ég að segja mína sögu og
Guðrún sárvorkenndi mér, en
ég útskýrði að mér væri ekki
vorkunn. Þegar ég ætlaði svo
að fara kallaði Ruth til
mömmu sinnar:
„Mamma, Ásgerður vill
örugglega vera hjá okkur á
jólunum. Má hún það?”
„En elsku Ruth mín, hún
ætlar að vera hjá frænkum
sínum,” útskýrði móðir hennar
en sú litla var óhress með þetta
og kom hlaupandi til mín,
vafði handleggjunum um háls
mér og spurði:
„Viltu ekki frekar vera hjá
mér?”
„Jú, ætli það ekki,” svaraði
ég. Sú litla varð svo glöð að
hún kreisti mig svo við lá að ég
blánaði.
„Langar þig að eyða
aðfangadagskvöldi með
okkur, Ásgerður?” spurði
Guðrún næstum því feimnis-
lega.
„Já, alveg örugglega.”
Síðan sagði ég þeim frá
frænkum mínum sem ég þekkti
mjög lítið og bætti svo við:
„Þær eru líka á móti ungu
fólki.”
Ég fór heim og pakkaði inn
stórum konfektkassa sem ég
ætlaði að eiga til góða ef ein-
hver liti inn um jólin. Síðan
skrifaði ég nöfn Guðrúnar og
Ruthar utan á. Hringdi í
frænkur mínar og lét þær vita
að ég kæmi ekki og það er ég
viss um að þær voru fegnar.
Ég borðaði dýrindis jólamat
með mæðgunum, siðan afhenti
ég þeim gjöf mína en ekki átti
ég von á neinu frá þeim. En viti
menn, Ruth hafði gert fyrir mig
stóran jólasvein og Guðrún gaf
mér fallega jólaskreytingu.
Þetta var stórkostlegt
aðfangadagskvöld og ekki
hefði ég getað haft það betra.
Ilægt er aö breyta hárinu ótrúlega með litun. Ekki nauðsynlega með því að
breyta alveg um lit. heldur örlítil litaskerpun. sem dregur hetur fram þinn
eðlilega háralit.
Ilægt er að fá varanlegan lit. skammtímalitun. jurtalitun og strípur. Leitið
til okkar dömur og herrar og hressið upp á útlitið. Þið sem gráu háriðhafið
munið að úr því er auðvelt að hæta.
HÁRSKERINN
Skúlagötu 54, sími 28141
RAKARASTOFAN
Dalbraut 1, sími 86312
HÁRSNYRTISTOFAN PAPILLA
Laugavegi 24. Sími 17144.
49. tbl. Vlkan 77