Vikan - 04.12.1980, Blaðsíða 55

Þýðandi: Anna Björnsson
— Nei. ekki gera þaö. sagöi ég
fljótmæltur. gleymdu þvi!
Reyndu að hafa stjórn á þér! Nú
skal ég sækja róandi töflur
handa þér og svo tekur þú þær
og reynir svo að taka þér
eitthvað skynsamlegt fyrir
hendur. eitthvað sent getur
dreift huganum. Er ekki einhver
þvottur í kjallaranum sem má
setja í bleyti? Hvað meö að
strauja nokkrar skyrtur? Það er
svo róandi. Eða kannski getur
þú fundið saumadótið og farið
að sauma í klukkustrenginn sent
þú varst byrjuðá ...
— Sauma í? Núna? Aldrei!
— Já. en. hvað unt að hella
upp á könnuna aftur . . . svo get
ég náð í smjörköku . . . nei. nú
veit ég! Þú sest niður í ró og
næði og flysjar eina skál af
eplunt í eplagraut. Þaðerekkert
sem er eins róandi og að skræla
epl....
— HÆTTU NLI, MAÐUR!
æpti hún ntóðursýkislega beint
frantan i mig, ég verð
GEÐVEIK á að hlusta á vitleys
una í þér. Farðu frá og leyfðu
mér að komast af stað. í þetta
skipti skal þér ekki takast að
halda ntér frá. Og ef þú setur
mig í spennitreyju. þá ...
Spennitreyju!
Já. það var kannski eitthvað
til í þessu. En hvar gal maður
útvegað sér slíkan grip þegar
|tetta var kannski bara spurning
um sekúndur áður en hún ...
Hún reikaði fram í forstofu.
vissi líkast til varla hvað hún
gerði þegar hún dró l'rant gömlu
gráu kápuna sina og litla Ijósbláa
hattinn.
Ég reyndi aðstoðva hana með
góðu og tala við hana eins og
litið óþekkt óvita barn.
— Komdu nú. vinan. sagði
ég, vertu nú væn og farðu úr
þessari asnalegu kápu og svo
getum við . . . svo getur þú
ryksugað og vökvað blómin og
hugsað um eitthvað allt annað.
Er það ekki? Og svo getum við
kannski farið út og skemmt
okkur eitthvað í kvöld, í bió eða
svoleiðis og ...
Ég tók varlega í ermina
hennar.
ÉG ÆÉI EE ÞÚ
SLEPRIR MÉR EKKI! hrópaði
hún, og ég flýtti mér að ná henni
niður vegna nágrannanna.
— Uss . . . ekki svona hátt.
Auðvitað sleppi ég þér. vina
mín, en ...
Ég sleppu henni.
Hún fór upp stigann og inn í
svefnherbergi að ná í eitthvað og
það var þá sem ég sá mér leik á
borði og læsti hana inni.
Síðan eru liðnir þrir eða fjórir
tímar.
Ég held ég þori að gægjast inn
til hennar núna. Vera má að
hún sé orðin nógu róleg til aö
hægt sé að tala við hana.
Já, ég er sem sé búinn að l'ara
upp í svefnherbergið. Þad var
autl. Hún hafði hnýttsaman lök
og látiðsigsíga niður.
Þetta er hræðilegt. Ég er alveg
við það að sleppa mér. Ef ég
bara vissi Itvað ég ætti til bragðs
að taka. En nú er það svo sem
orðið ol' seint. Nú er skaðinn
þegar skeður. Ég skii þær hrein
lega ekki. Hvað í ósköpúnum
geta þær séð í heimskulegri
auglýsingu eins og þessari:
STÓRGLÆSILEGA ÁR
LEGA UTSALAN OKKAR
HAFIN! 50% AFSLÁTTUR
Á ÖL.LUM SAFÍRMINKUM
OG PERSNESKUM PELS-
UM!
49. tbl. Vikan SS