Vikan - 16.07.1981, Blaðsíða 29

PMsar myimr voru rangrwr ou mmii
úr bandarísku Ijósmyndariti. Á
myndinni til vinstri sést hvernig
komið var fyrir ágœtri mynd á 22 ára
afmœli hennar. Með sárstakri tœkni
gátu Kodakmeistararnir þó endur-
bœtt hana mikið eins og sést á
myndinni til hœgri. Myndirnar minna
okkur þó á að fæstar filmur eru ýkja
langlífar nema helst ef þær eru
geymdar í sérstökum umbúðum í
kæli.
Þegar smáatriðin skipta mestu
máli og myndefnið samanstendur af
mörgum smáum hlutum er nauðsyn-
legt að nota hæga filmu til að fá sem
mesta skerpu. Þessi mynd var tekin
á Kodachrome 25 ISO.
okkar og það væri vart þess virði að
reyna að taka svarthvítar myndir af
sólarlaginu svo dæmi sé tekið.
Auk þess sem áður hefur verið sagt
um negatívar filmur og pósitívar er sjálf-
sagt að hafa eftirfarandi í huga: Séu
filmur geymdar í myrkri geymslu við
stofuhita má geyma Kodachrome 25 og
64 (slides) í rúm 100 ár án umtalsverðra
litbreytinga. Ektachrome og Fujichrome
(E6) í allt að 50 ár en negatívar filmur
frá Kodak og Fuji geymast hins vegar
ekki lengur en í um það bil fimm ár við
sömu aðstæður án þess að búast megi
við litbreytingum. Agfafilmur eru
viðkvæmari fyrir raka en áðurnefndar
filmur en í þurri geymslu geymast þær
ekki síður en sambærilegar filmur frá
Kodak með þeirri athyglisverðu undan-
tekningu að Kodachromefilmur geymast
helmingi lengur en nokkrar aðrar lit-
filmur á markaðnum. Og af því að við
erum farin að tala um geymslutima má
skjóta því að að Cibacolorstækkanir (á
slidesmyndum) geymast eins og Koda-
chrome í 100 ár og lengur án þess að
liturinn breytist (þó aðeins í myrkri) en
stækkanir á Ektacolor- og
Ektachromepappír geymast ekki nema í
5 til 10 ár án litbreytinga við sömu
aðstæður.
Þá kveðjum við filmurnar i bili en í
næstu Viku sláum við á létta strengi og
fjöllum um sumarmyndatökuna og
ýmsar laufléttar reglur til að fá betri
myndir. i'W
I
M.tbl. Vftkinlt