Vikan - 16.08.1984, Blaðsíða 35
Iff Draumar
Tveir draumar
Kæri draumráðandi.
Eg œtlaði að athuga hvort ég
kæmist ekki líka á síðuna hjá þér
meðþessa tvo draumal
1. Draumurinn byrjar þannig að
ég er inni í herbergi hjá mér
þegar mamma opnar útidyrnar
og hundurinn minn œtlar að
hlaupa niður stigann og út. Eg
stekk á hann við útidyrnar og næ
í síðuna á honum. Hann brýst
svo mikið um að ég er allt t einu
komin á hnén og held í rófuna á
honum til að varna honum að
hlaupa út. En svo finnst mér allt
í einu að hann fari út og sleppi
honum. Eg skipti snögglega um
skoðun og vil fá hann aftur inn
og hleyp á eftir honum.
Æsingurinn er svo mikill í mér
þegar ég kem út að ég renn í
snjónum og dett. Eg hugsa
ekkert um það og leita bara að
honum. Það var myrkur úti og
gott veður en samt var allt eitt-
hvað svo bjart. Eg sé hundinn á
götunni og hann kemur en íþví
hann nálgast mig kemur bíll og
keyriryfir hann.
Eg öskra en svo finnst mér
ekkert hafa komið fyrir hundinn
en svo hverfur bíllinn og ég sé
hundinn betur. Hægri fóturinn á
honum er allur í blóði. Hann
haltrar til mín og er svolítið
sneyptur fyrir að óhlýðnast mér
og fara út. Eg stend bara á göt-
unni og held utan um höfuðið á
mér og hágrenja.
2. Eg er á strætóstoppistöð að
bíða eftir strætó. Allt í einu er ég
búin að klifra upp háan stein-
vegg sem er þarna rétt hjá.
Strætó kemur og einhver kallar á
mig að koma niður og ég renni
mér niður Ijósastaur þarna við
hliðina á mér. A leiðinni niður
rek ég hægri höndina í vegginn
og silfurhringur, sem ég var með
á þeirri hendi (þennan hring á
ég), skemmist einhvern veginn.
Steinninn, sem hafði verið egg-
laga (rauður), var orðinn alveg
blóðrauður og þegar ég leit undir
hann var hann appelsínugulur
neðst og svo hvítur en svo blóð-
rauður. Blóðrauða röndin (þetta
var eins og kúptar rendur) var
breiðust, svo kom hvíta röndin
sem var töluvert rnjórri en allra
síðast var appelsínugula röndin
sem var helmingi mjórri en hvíta
röndin. Skrítnast viðþetta fannst
mér það að steinninn var búinn
að snúast við en hann var upp-
haflega öðruvísi og festingarnar,
sem halda honum, voru horfnar.
En þrátt fyrir það var hann blý-
fasturá hringnum.
Jæja, vonandi skilur þú eitt-
hvað af þessu. Þú styttir bara
bréfið ef þess þarf. Með fyrirfram
þökk fyrir birtinguna.
S.H.S.F.
Fyrridraumur:
Hundurinn er tákn um eitthvað
sem þér er mjög kært og verður
fyrir einhverri ógn eða skakka-
föllum. Blóðið bendir til aö
veikindi geti spilað þar inn í en
gráturinn í lokin er ótvírætt tákn
um aö allt fer vel að lokum.
Bíllinn bendir til að þér standi
mikil ógn af því sem kemur upp á í
þessu máli sem þér er svona kært
(það gæti líka verið einstaklingur
sem þér er mjög kær).
Seinni draumur:
Þú ræðst til atlögu við ein-
hverja hindrun og sigrast á henni
og verður að taka dálítið djarfa
ákvörðun. Ekki verður þetta með
öllu án fórna því einhverjar
breytingar verða á sambandi þínu
við vini þína og er þar um fleira en
eitt að ræða. Sumir munu reynast
þér tryggari en þú áttir von á,
aðrir breytast í viðmóti eftir að
þín aðstaða hefur að einhverju
leyti breyst. Það geta orðið miklar
breytingar á högum einhvers vina
þinna en vinátta þess aðila er jafn-
traust og áður, jafnvel þótt eitt-
hvað geti hafa komið upp á sem
hefði getað stefnt þeirri vináttu í
voða.
Þrír nýfæddir
strákar
Kæri draumráðandi.
Mig dreymdi fyrir stuttu
draum sem mig langar að láta
ráða. Það skiptir mig miklu máli.
En svona er draumurinn: Mér
fannst ég vera ófrísk og vera
komin þónokkuð langt á leið.
Mér fannst mamma vera ófrísk
líka.
Svo fannst mér við eiga sama
daginn, mamma átti tvíbura og
ég eitt. Þetta voru allt strákar.
Strákar mömmu voru dökk-
hœrðir en minn Ijósrauðhærður.
Mér fannst tvö börnin vera að
deyja, mitt og annað mömmu.
Eg fór eitthvað að gá að þeim og
sá að það var lífsmark meðþeim.
Eg fór eitthvað að nudda
drengina og kom í þá lífi. Svo
lagði ég barn mönmu frá mér en
gaf mínu að drekka. Svo fannst
mér ég allt í einu vera í húsi
hérna á S. Það var fullt af fólki í
húsinu, mestallt karlmenn. Eg
þekkti engan þeirra en ég þekkti
eina stelpu sem var þarna, hún
heitir A. Við fórum að kjafta
saman um eitthvað. Svo þekkti
ég líka konuna sem á heima í
húsinu, ég er ekki viss um hvað
hún heitir en hún er kölluð L. Eg
settist við borð og fékk mér að
drekka. Mér fannst allir vera að
glápa á mig og einhverjir karlar
að reyna við mig. Eg var skít-
hrædd við þá og flúði út. Þá
fannst mér ég vera hjá einhverju
húsi og það voru nokkrir krakkar
þar. Eg man að ég þekkti þrjá
sem heita G,B og K. Svo fannst
mér K biðja mig að koma og tala
við sig og ég labbaði eitthvað
með honum. Svo spurði ég hann
hvað hann vildi en hann varð svo
vandræðalegur og sagði ekki
neitt. Það var svolítil þögn, svo
fór hann eitthvað að tala um
barmð mitt, en hann var pabb-
inn, og ég sagði bara við hann að
sleppa þessu, þetta skipti ekki
máli lengur. Þávaknaði ég.
Jœja, ég held ég hafi þetta
ekkilengra núna.
Bæ, bæ.
Einhver vandræði virðast fram
undan (tæplega þó þau sem þú átt
von á) og eitthvað ertu ráðvillt á
þeim tíma. Það er í sjálfu sér lítið
annað að gera en bíöa eftir aö þau
gangi yfir því í þessu efni er lítið
hægt að gera og gæti jafnvel spillt
fyrir. Skynsamlegast aö láta fara
sem minnst fyrir sér og alla vega
að taka ekki neina áhættu í neinu
sambandi meðan þetta tímabil
gengur yfir því það tekur enda og
hefur ekki neikvæð eftirköst. Búðu
þig undir að hafa þig sem minnst í
frammi, einkum gagnvart fjöl-
skyldunni, og þá fer allt vel.
33. tbl. Vikan 35