Vikan - 03.07.1986, Side 35

ungis samráð við arkitekta og
hljómburðarsérfræðing. Eghafði
að vísu teiknað leikhús áður, svo
ég þekkti aðeins inn á þau mál.
JÚLÍUS: Ég er orðinn leiður á
öllu þessu karpi um smáatriði.
Þessi atriði eru öll leyst í fjöl-
mörgum húsum út um allan
heim. Það verður vonandi ein-
hver yfirstjórn hússins sem sér
um að skipuleggja æfingatíma
og tónleikatíma, það er ekki
málið. Þarna geta fleiri átt heim-
ili en Sinfóníuhljómsveit íslands.
GUNNAR: Eru Islenska óperan
og óperusöngvarar óskyld fyrir-
bæri?
ÞURÍÐUR: Ég skal svara þessu.
Islensk ópera er fyrst og fremst
íslenskir óperusöngvarar og auð-
vitað þrá þeir atvinnuöryggi.
Þjóðleikhúsið er eina húsið sem
hýst getur óperu almennilega.
Ég er ekki á því að leggja skuli
niður Gamla bíó, en verðug sam-
keppni við það er bráð nauðsyn,
auðvitað er hægt að hafa óperu
á fleiri en einum stað. Það sem
vantar náttúrlega fyrst og fremst
er einhver stjóm og samræming
menningarmála í landinu. Nýir
og nýir ráðherrar eru sífellt að
setja sig inn í málin, sömuleiðis
alls konar aðstoðarfólk. Hver
nennir að standa í að eltast við
slíkt fólk til langframa? Maður
hættir bara og labbar út.
JÚLÍUS: Stærstu mistökin eru
að leita til stjórnar fyrirtækis í
bænum, íslensku óperunnar, en
ekki samtaka óperusöngvara.
Það er náttúrlega grundvallar-
feill. Mér sýnist það eitt vanta
til að leysa úr þessum vandræð-
um að talað sé við okkur óperu-
fólkið í landinu. Mér líst miklu
betur á það sem þú hefur sagt,
Gunnar, hér í dag en ég hef heyrt
áður.
VALDÍS: Eitt langar mig að vita.
Eruð þið sammála þeim í ís-
lensku óperunni, Júlíus og
Þuríður, um að þessi salarstærð
fyrir fimmtán hundruð manns sé
ekki heppileg fyrir ópemflutn-
ing? _
JÚLÍUS: Ég held að þessi salar-
stærð gæti hentað óperu mjög
vel. Þessi stærð myndi einfald-
lega þýða færri sýningar og
minni sýningarkostnað og
óperufólk gæti drifið sig í að æfa
næstu óperu.
ÞURÍÐUR: Ég held að þessi sal-
ur myndi koma vel út. Það þyrfti
ekki að vera uppselt svo salurinn
virkaði ekki tómur eins og í
Gamla bíói.
FREYR: Er ekki umræða enn
opin um endanlegt útlit hússins
og notkunarmöguleika þess? Var
hönnun Guðmundar ekki einmitt
valin vegna mikilla sveigjan-
leika hennar?
VALDÍS: Skiljanlega. Það kem-
ur aldrei inn sú teikning sem
ekki þarf að breyta og teikning
Guðmundar býður einmitt upp á
miklar breytingar, án þess að
heildarhugmyndinni sé raskað.
GUNNAR: Það sem við þyrftum
að gera núna er að sameinast í
átaki til þess að tónlistarhúsið
verði glæsilegt og þjóðinni til
gagns og sóma. Við hljótum að
vera sammála um að óperuflutn-
ingur fer ekki saman við þetta
hús nema með svo gífurlegum
tilkostnaði að mun viturlegra
væri að byggja sérhús yfir óper-
ur.
JÚLÍUS: Þegar ráðist er í stór-
framkvæmdir eins og þessar held
ég að við ættum ekki að horfa í
örlítinn aukakostnað til þess að
koma íslensku óperunni þar inn.
Við skulum líta til framtíðarinn-
ar. Þetta verður dýrara en það
er þess virði.
FREYR: Ég held við komumst
ekki að endanlegri niðurstöðu
hér og nú, enda ekki ætlunin.
Við höfum reifað ólík sjónarmið
um tónlistarhúsið og kynnt
nokkuð vel um hvað málið snýst.
Lokaorð, Gunnar.
GUNNAR: Ég vona að við berum
gæfu til að leysa þessa þrætu
farsællega. Ég tel þetta vera
ósamrýmanleg fyrirbæri í sama
húsinu og það væri óráðsía að
reyna það með okkar þröngu
fjárráð, bjarnargreiði íslenskri
óperu.
ÞURÍÐUR: Ég vona að við get-
um unnið að lausn þessa máls
saman, það væri mjög slæmt að
leysa þetta upp i stríðandi fylk-
ingar. Ég held að við verðum að
skoða þessa möguleika miklu
betur og sjá hvað er hægt að
gera svo við getum komið með
tvær þrjár óperur á vetri, til þess
eigu.m við nægan efnivið. íslensk
ópera verður að eiga þarna inn-
hlaup. Ég vil ekki láta úthýsa
íslenskum óperusöngvurum,
ekki eina ferðina enn.
JÚLÍUS: Hér hefur ýmislegt
komið fram sem ég hef ekki heyrt
áður. Það er líka greinilegt eftir
þessar umræður að ekki eru allir
jafnfastir fyrir. Ég tek undir með
Þuríði að það væri mikil ógæfa
að úthýsa íslenskri óperu úr
þessu húsi sem á að verða tónlist-
arhús allrar þjóðarinnar. Og
þjóðin sækir óperur jafnvel betur
en nokkra aðra tónlistarvið-
burði.
EGILL: Ég held að þjóðin láti sig
ekki vanta í þetta hús ef það er
gott tónlistarhús, ef það er byggt
sem tónlistarhús. Óperuhús kall-
ar á aðra hluti en tónlistarhús.
Ég ítreka það að löngu er kominn
tími til að óperusöngvarar fái
eigið hús, sömuleiðis dansarar,
og ég held að Þjóðleikhúsið sé
tilvalið til þess. Þegar Borgar-
leikhúsið er komið í gagnið á að
breyta lögum um þjóðleikhús.
Það þarf ekki lengur þessi gömlu
kassasvið fyrir leikhús, einungis
hentugt rými sem hægt yrði að
æfa og sýna fyrir borgarbúa.
Best fer á að þjóðleikhús fari með
leiklist um landsbyggðina. Þá
myndi það loks standa undir
nafni.
VALDÍS: Við trúum því í dóm-
nefnd að eftir fáeinar breytingar
geti þetta hús orðið fyrsta flokks
tónleikahús. Við vonum að tón-
listarfólk í landinu taki höndum
saman um að koma þessu húsi í
gagnið. Ég vona innilega að
þetta verði að tónlistarhúsi al-
þjóðar.
GUÐMUNDUR: Ég hefði kosið
að betri samræming hefði verið
í forsögninni milli allra aðila
tónlistarlífsins. Þá hefði ég
teiknað húsið eftir því. Ég ætla
samt að vona að þessar stimping-
ar verði ekki til þess að ekki rísi
neitt tónlistarhús, mig grunar
helst að svo gæti farið. Ég held
að þjóðinni sé fyrir bestu að fá
upp þetta tónlistarhús.
Svo mörg voru þau orð. Vikan
þakkar gestum sínum fyrir
spjallið og Hótel Borg fyrir al-
deilis ágætar veitingar.