Vikan - 04.09.1986, Blaðsíða 13

fa

Sjötti dagur:
3 vatnsglös
1 diskur grænmetissúpa
1 glas af tómatsafa
Sjöundi dagur:
1 mjólkurglas
1 banani
2 vatnsglös
1 diskur grænmetissúpa
1 glas af tómatsafa
Áttundi dagur:
2 mjólkurglös
2 heilhveitibrauðsneiðar með osti
1 banani
1 diskur grænmetissúpa
2 vatnsglös
DAGBÓK
Fyrsti dagur:
Maturinn er mikill. Skammturinn er
stærri en ég læt ofan í mig marga virka
daga. Eg geri allt sem ég er vanur að gera,
fer meira að segja í sund og finn engan
mun. Ég sofiia samt svangur og kvíði kom-
andi dögum. 70 kíló.
Armar dagur:
Eg dreifi matnum yfir daginn svo hungr-
ið verði ekki óbærilegt. Óheyrilegt
gamagaul, ég öfunda samferðamenn mína
upp úr skónum yfir því að borða og borða,
farandi svo á bíó til að hakka í sig kók
og súkkulaði. Mér finnst ekki nógu mikil
nautn fylgja áti þeirra. Gera þeir sér ekki
grein fyrir því hvað það er gott að borða?
Er irekar slappur en ekkert sársvangur
eins og í gærkvöldi. 70 kíló.
Þriðji dagur:
Það er nautn að fá sér grænmetissúpu
í morgunmat. Vatnsglas í hádeginu og
síðan ekkert fyrr en að kvöldi. Til hvers
er ég eiginlega að þessu? Það er erfitt að
vakna, athyglin er h'til og augnlok þung.
Ég sit í mötuneyti í hádeginu, með mitt
vatnsglas. Hvað er fólk alla tíð að troða
upp í andlitið á sér? Sjáðu hvað þessi étur
mikið? Ógeðslegt. í sjónvarpsfréttunum
eru fregnir af stríðum og efnahagsþving-
unum. Hvemig nennir fólk þessu? Ef það
fengi sér volga normalbrauðsneið með
osti og kalt mjólkurglas væm öll vanda-
mál úr sögunni. Ég hringi í vinkonu mína
og býð henni í mat í næstu viku. Ég les
fyrir hana það sem ég ætla að fá mér í
smáatriðum, með tvær matreiðslubækur á
hnjánum. Svo hringi ég í mömmu og býð
mér í mat til hennar. Mikið skal ég borða
í næstu viku. Það verður algjör neysluorg-
ía á mínu heimili. Mér líður annars ekkert
illa. Ég er bara orkulítill og syfjaður. Ég
hefði ekki trúað því að matur og át væri
svo gífurlega stór hluti af daglegu lífi
manna. Ég á í stökustu vandræðum með
tómu stundimar þegar maður áður hvarfl-
aði í ísskápinn og fékk sér að narta. Það
er skemmtilegasta tómstundaiðja sem
hægt er að hugsa sér. Fólk gerir sér ekki
grein fyrir því hvað það á gott að hafa
nóg að borða. Hungur er vissulega mesta
böl mannkynsins. Eg sofha út frá bók um
ítalska pastarétti, það er myndabók. 68,5
kíló.
Fjórði dagur:
Ég drattast fram úr rúminu klukkutíma
síðar en vanalega. Vatnsglas með sítrónu
stendur, ég þarf að nýta vel þessa litlu
orku sem ég á. Ég hef þó tíma til að ríf-
ast við vin minn, sem fhstar með mór, um
ekki neitt. Við erum báðir uppstökkir og
langar í mat. Á rólegt kvöld, sofna snemma
og líður bara nokkuð vel. Það er alveg
ótrúlegt magn sem fólk lætur ofan í sig
af mat á hverjum degi. Hvað skyldi þjóðin
borða marga tugi tonna á dag? Éða heims-
byggðin marga tugi þúsunda tonna?
Hugsið ykkur, á dag! Hvemig getur jörðin
brauðfætt 5 milljarða manna hvem ein-
asta dag. Hún gerir það ekki, veit ég, en
gæti það samt. Þvílíkt forðabúr. Einhvem
veginn líður mér ágætlega, svona vrndir
svefhinn. Athyglin hefur aldrei verið betri,
ég get vel lesið tormeltar bókmenntir,
Grænmetissúpa, mjólkurglas, heilhveHibrauðsneið, banani og vatn. Nærri dagskammtur I upphafl fðe-
tunnar.
og salti og er ekkert yfir mig hrifinn af
matseðlinum. Ég hef hægt um mig í dag.
Ég er með beinverki, finn furðuvel fyrir
öllum líkamanum og útlimunum, alveg
fram í fingurgóma. Ég er samt ekkert
slappari en í gær. Ég hef aldrei pissað eins
súm þvagi, hreinsunin er hafin. Ég þyki
alveg óheyrilega andfúll og ég svitna mik-
ið, þarf að fara að minnsta kosti tvisvar
í sturtu í dag og skipta um föt. Ég bursta
tennumar á klukkutíma fresti og einhver
ráðleggur mér að ganga með tannkrems-
túpima í vasanum. Svei mér ef skvapið á
ýmsum stöðum er ekki á undanhaldi, lík-
aminn hefur gripið tíl aukabirgðanna.
Maginn er lítill og innfallinn, hjartsláttur-
inn rólegri en venjulega. Ég mæðist við
að ganga upp stiga. Það þýðir ekki að
standa í stórátökum á meðan á þessu
veit af öllum líkamanum, finn hvemig
hjartað pumpar blóðinu upp í höfuð, niður
í tær og fram í fingurgóma. 68 kíló.
Fimmti dagur:
Glaðvakna fyrr en vanalega, í svitakófi.
Fer í bað og hrein föt og sest fram í eld-
hús með glasið mitt af volgum tómatsafa.
Mér bregður þegar ég finn hvað ég er
hress. Úti skín sólin, ég anda djúpt, finnst
mér aldrei hafa liðið betur. Ég les morgun-
blöðin, athyglin er eins og hún gerist best.
Ég ákveð að fara í sund, það er yndislegt
og ég syndi heila 400 metra og er samt
stálsleginn. Ég á næga orku fyrir allan
daginn, og allt þetta af einu glasi af tóm-
atsafa. Mér er alveg sama um mat. Ég
þykist hafa gert merka uppgötvun, maður-
inn kemst af með brot af þeirri næringu
36. TBL VIKAN 13