Vikan - 04.09.1986, Síða 36

Vildi ekki fara bak-
dyramegin inn
Eg mætti því viðhorfi að ef
ég ætlaði að koma mér að hjá
ríkinu í stöðu þá yrði ég að
tala við þennan eða hinn ná-
ungann. Þú verður að skriða á
hnjánum og fara inn um bak-
dyrnar. Það þýðir ekkert að
banka upp á aðaldyrnar ef
maður ætlar að komast að hjá
ríkinu. Og það þýðir ekkert að
gera það án þess að hafa sam-
bönd.
Nú bauðst mér óvænt aðstoð
í þessu máli frá stjórnmála-
manni, manni sem ég ber
virðingu fyrir, manni sem ég
veit að er áhrifamikill. Ég hefði
ekki þurft annað en að ganga
inn á hans skrifstofu og rekja
raunir mínar til að ná árangri
í viðleitni minni.
Ég hefði sjálfsagt getað
hugsað mér að gera slíka hluti
áður en ég fór út. En eftir að
hafa unnið sem atvinnuher-
maður í átta ár þá hlýtur það
að skilja eftir ýmis spor hvað
varðar persónulegt siðferði. Og
þetta, að fara inn um bak-
dyrnar, var fyrir neðan mína
virðingu.
Fer að læra
annað fag
Og ég er þess vegna búinn
að sætta mig við að ég muni
aldrei koma nálægt varnarmál-
unum meir og er þegar farinn
að snúa mér að öðrum áhuga-
málum.
Ég hef haft töluverðan áhuga
á markaðsfærslu, þá í sam-
bandi við einkarekstur. Ég er
búinn að hafa samband við
skóla í Bandaríkjunum á þessu
sviði sem hefur gefið mér já-
kvætt svar um möguleika á að
komast inn.
Frá því að ég kom heim hef
ég unnið hin og þessi störf sem
ég hef meira og minna vit á.
Eg var, eins og ég hef skýrt frá
áður, hjá Landhelgisgæslunni
um tíma.
Þetta árið hefur, þótt skömm
sé frá að segja, fjölskylda mín
haldið mér uppi. Ég hef unnið
fyrir föður minn á búi hans.
Og ég hef leyst hann af við
kennslu í barnaskóla.
Um kynni mín af íslenska
ríkisvaldinu, eftir að ég kom
heim, get ég sagt svipað og sá
sem sagði að þeim mun betur
sem hann kynntist manninum
...ég hefði áhuga á þvi að vinna
fyrir þjóð mína að þessum málum
og að ég hefði varið allt að því ára-
tug úr lífi mínu til að búa mig
sérstaklega undir þetta."
36 VI KAN 36. TBL