Vikan - 20.04.1989, Síða 47

HJOMABAND
Halldóra, sem var 27 ára þegar hún gift-
ist Jóni (hann var nítján árum eldri), átti
ekki í neinum vandræðum með þetta.
„Mér fannst auðvelt að aðlaga mig vinum
hans þrátt fyrir það að mikill aldursmunur
væri á okkur. Við höfúm sömu áhugamál-
in, ég hef gaman af góðum samræðum og
góðum mat og mér finnst ekkert atriði að
fara á diskótek. Sumum vinum mínum líð-
ur hins vegar ekki of vel í návist hans og
mig grunar að það sé af því að hann er
miklu eldri og nýtur mikillar velgengni í
starfi."
Guðrún hefúr aftur á móti átt í meiri
vandræðum með ástandið en Halldóra.
„Margir af vinum Stefáns vilja vera vinir
hans og fyrrverandi eiginkonunnar og vilja
ekkert með mig hafa,“ sagði hún. Henni
finnst erfitt að eiga við þetta og hefur til-
hneiginu til þess að verða sár og draga sig
í hlé, svo springur hún út af einhverju
smáatriði seinna.
Guðrún gæti haft gott af námskeiði í
sjálfstrausti og tjáningu fyrir konur. Hún
gæti lært þar að tjá þarfir sínar án þess að
fá samviskubit eða vera hrædd. Annað
hvort gætu þau hjónin hitt vini sína í sitt
hvoru lagi, eða seinni konan hitt vini sína
á meðan maðurinn hennar heimsækir
börnin sín ffá fyrra hjónabandi.
Að hitta fjölskylduna
Vandræðin sem geta skapast af því að
hitta vini eiginmannsins eiga líka við um
það að hitta fjölskyldu hans, þótt þér gæti
fúndist mikilvægara að fjölskyldu hans líki
við þig en vinum hans. Guðrún segir: „For-
eldrum Stefáns finnst ég ekki standast
samanburð við Möggu. Þegar ég hitti þau
fyrst voru þau afskaplega leiðinleg við
mig, en ég hugsaði bara með mér að ég
þyrfti ekkert að umgangast þau.“
Ef þú átt erfiða tengdaforeldra getur það
hjálpað að þú temjir þér hlutlausa afstöðu
(og það getur verið hræðilega erfltt), því
það veitir þér vissa vörn. En leyfðu þeim
ekki að brjóta niður sjálfsvirðingu þína.
Hjálp gæti verið í því að fá manninn þinn
til liðs við þig. Ef hann getur sagt í léttum
tón: „Svona, mamma, nú er nóg komið," þá
sýnir hann foreldrum sínum á kurteisan
hátt með hverjum hann stendur.
Hafðu hemil á
afbrýðiseminni
Með því erfiðara sem þarf að takast á við
í sambandi við fýrra hjónaband mannsins
þíns er að líklega voru margar góðar
stundir í því líka.
Halldóra segir: „Stundum verð ég að
taka mig á til þess að verða ekki afbrýði-
söm. Auðvitað eru minningar. Jón er nítj-
án árum eldri en ég og var giftur í fjórtán
ár, svo að hann gerði margt í fyrsta sinn
með konunni sinni. Einu sinni vorum við
úti að versla og hann byrjaði að rifja upp
atvik þar sem þau fóru út um allan bæ í leit
að steikarpönnu. Ef ég væri óörugg og við-
kvæm gæti þetta verið erfltt. En ég hugsa
bara með mér að við hljótum að finna ann-
að sem við getum gert saman í fýrsta sinn.
Það þýðir ekkert að fara í fýlu eða byrja
rifrildi með því að segja: „Þú skalt ekki
minnast á þetta að mér viðstaddri." Ég var
vön að segja ekki neitt þar til ég fengi tæki-
fáeri til þess að ræða málið, og svo sagði ég
til dæmis: „Ég veit að þú meinar ekkert illt
með því, en gætirðu kannski hætt að rifja
upp minningar þínar með Jónínu?" Ofit sá
hann mikið eftir þessu og sagði að hann
hefði ekki gert sér grein fýrir því að mér
liði þannig."
Halldóra segir að viðhorf sitt hafi þrosk-
ast síðan hún giftist Jóni, enda hefúr hún
hugsað mikið og lagt sig fram. „Fyrst var
ég svolítið spæld að hann skyldi enn hafa
samband við fýrrverandi konu sína. Ég
velti fýrir mér hvers vegna hún væri enn
hluti af lífi hans úr því að hjónabandið
væri dautt. Svo gerði ég mér grein fýrir því
að það væri barnaskapur að halda að allt
hefði verið klappað og klárt við skilnað-
inn, séistaklega vegna þess hve áhugasam-
ur Jón er um uppeldi barna sinna."
Halldóra gerði sér mjög fljótt grein fýrir
því að vandamál kæmu upp í tengslum við
fyrra hjónaband Jóns. Það er ekki hægt að
horfa ffamhjá fjárhagslegum og tilfinninga-
legum afleiðingum. En með því að taka sig
meðvitað á tókst henni að meðhöndla
ástandið rétt.
Kvikindislegur samanburður
Stefán hefur tilhneigingu til þess að
leika sér að Guðrúnu og stundum ber
hann hana saman við fýrri konuna. „f vik-
unni sem leið komu nokkrir af vinum hans
í mat. Ég var að elda og var komin í nokk-
urt uppnám. Hann sagði að Magga (fyrri
konan hans) hefði getað gert þetta með
báðar hendur bundnar fýrir aftan bak.
Auðvitað er þetta í fýrsta lagi ekki ffam-
kvæmanlegt og í öðru lagi kemur það mál-
inu ekkert við. Ég held að Stefán skilji ekki
hvað vinnan mín er stressandi og þar að
auki hef ég ekki eins góðan tíma og Magga
sem er að mestu leyti heimavinnandi."
Þegar þetta gerist er mikilvægt að ræða
málið við manninn sinn. Ekki horfa ffam
hjá því og vona að það lagist að sjálfu sér.
Reyndu að forðast árásargirni og reyndu
að leiða rök að máli þínu. Til dæmis gæti
Guðrún þagað og síðan sprungið seinna,
eða hún gæti tekið hann afsíðis og útskýrt
fýrir honum að hún sé sár og líði illa vegna
þessarar athugasemdar. Það bætir ekki úr
ástandinu að reyna að leiða það hjá sér
vegna þess að innibyrgð reiði safnast upp
og ógnar sambandinu, eða þá að konan
verður þunglynd.
Þegar þetta gerist er ekki ráðlegt að
nota ásakanir. f stað þess að öskra: ,Af
hverju þarftu að hringja svona off í fýrr-
verandi konuna þína?“ sem myndi koma af
stað riffildi sem bætti ekki úr neinu, væri
hægt að segja sem svo: „Þegar þú hringir í
fyrrverandi konuna þína einu sinni í viku
verð ég óörugg." Þetta er miklu vænlegra
til árangurs, því þá er hægt að fara að ræða
um tilfinningar, sérstaklega ef þú gefúr
manninum þínum tækifæri til þess að tjá
sig um það hvort eitthvað sé í fari þínu
sem fari í taugarnar á honum. Það er
mikilvægt í öllum samskiptum að vera
opinn, en það er lífsnauðsynlegt í seinna
hjónabandi vegna aukinna krafha og
slæmra ávana sem það hjónanna sem var
gift áður gæti hafa orðið sér úti um í fýrra
hjónabandi.
Það er ósjaldan sem seinni kona spyr sig
hvort hún sé ekki líka verri konan. Hún
þarf að minna sjálfa sig á að líklega sé farið
út í seinna hjónaband af meiri meðvitund
en í fýrsta sinn. Ef henni fer að finnast hún
ekki eins góð og fyrri konan þarf hún að
segja manni sínum frá því, vegna þess að
hann gerir sér oft enga grein fýrir því að
henni líði þannig. Þegar hann fullvissar
hana um að hann elski hana og vilji vera
hjá henni losnar hún við fleiri klukku-
stunda angist og efasemdir.
Stjúpmóðir
Það getur verið ákaflega vandasamt fyrir
seinni konu að eignast stjúpbörn ef hún á
engin börn fyrir. Aðalatriðið er að reyna
ekki að ganga þeim í móðurstað og að
leyfa þeim ekki að egna þig, manninn þinn
og móður þeirra hvert upp á móti öðru.
Ein seinni kona leyfði unglingsdóttur
mannsins síns að breyta síða ljósa hári
sínu í broddaklippta pönkgreiðslu. Þetta
var annaðhvort vanhugsað hjá henni eða
tilraun til að ógna valdi móður stelpunnar.
Hvort sem um var að ræða bætti þetta ekki
úr samskiptum fjölskyldunnar.
Anna var vel vakandi fyrir gildrunum.
„Ég hafði séð mörg seinni hjónabönd í
vandræðum út af börnunum, en mér
fannst hamingja Péturs mikilvæg, ekki bara
vegna þess að ég elskaði hann, heldur
vegna þess að stöðugleiki hjónabands okk-
ar var háður því að hann væri hamingju-
samur. Ég örvaði hann til að eyða sem
mestum tíma með börnum sínum og til
þess að vera sterkur faðir sem styddi
börnin. Mér hefur aldrei fúndist þau ógna
mér vegna þess að þau eru þrjú indælis-
börn en ekki hræðilegir krakkaormar."
Hugarfar Péturs var óaðskiljanlegur
þáttur í að byggja upp þessi fjölskyldu-
tengsl. Hann gerir ekki hugsunarlaust ráð
fýrir því að Anna sé með þau um helgar og
hefur útskýrt fýrir börnum sínum að það
sé ekki auðvelt fyrir hana að taka að sér
„varamömmu“hlutverkið. Vegna þessa
vilja táningarnir hans endilega að hann og
Anna eignist börn og finnst þeim ekki ógn-
að af nýju barni.
Anna minnist þess að hún gerðist vinur
þeirra sem allra fýrst, svo að það byggðist
upp gagnkvæm tryggð þeirra á milli.
Að hitta fyrrverandi
eiginkonuna
Þú hefúr heyrt sögurnar og hefur talað
við hana í síma, en hvernig er best að
höndla óhjákvæmileg augnablik þar sem
8. TBL. 1989 VIKAN 45