Vikan - 18.05.1989, Side 54

ÚTIVERA
Áð á isnuin, á göngu yfir Tungnaárjökul á leið til Kerlinga.
TEXTI OG MYNDIR:
BJÖRN HRÓARSSON
JARÐFRÆÐINGUR
U' m miðjan septem-
bermánuð árið 1983
fór lítið ferðafélag í
helgarferð á fjöll á
tveim jeppabiffeiðum, Volvo
Lapplander og Rússajeppa.
Ekið var á föstudagskvöldi inn
í Landmannalaugar um Dóma-
dalsleið og gist þar í einum
besta fjallaskála á íslandi eftir
gott bað í læknum.
í úrhellisrigningu á laugar-
degi var ekið austur Fjallabaks-
leið nyrðri. Við lítið fell er
nefhist Herðubreið var beygt
til norðurs í átt að Sveinstindi
sem rís 1090 m yfir sjó, sunn-
an við Langasjó. Sökum þoku
var göngu sleppt á tindinn sem
í góðu skyggni er einn
skemmtilegasti útsýnisstaður
landsins. Þess í stað var ekið að
Skaftá og ummerki nýlegs
hlaups könnuð. Skaftá fær vatn
frá Skaftárjökli og Langasjó.
Langisjór hefur afrennsli aust-
an úr vatninu nyrst um svo-
kallað útfall og rennur Skaftá
síðan samsíða Langasjó austan
Fögrufjalla.
Nú var farið að Langasjó,
einu af fegurri vötnum
landsins, og þaðan norður
Breiðbak milli Tungnaár og
Langasjós. Seinni part dags var
komið að Tungnaá og leitað að
vaði rétt neðan svokallaðra
Botnavera. Eftir nær tveggja
stunda leit fannst Ratavað og
komust fararskjótarnir klakk-
laust yfir í Jökulheima, þar sem
næturgisting var kærkomin.
Gist var í eldri skála þeirra
jöklarannsóknarmanna, sem
tók vel á móti hópnum, en
jöklamenn voru sjálfir á ferð
og gistu nýrri skálann.
Vaknað snemma sunnudags-
morguns, tíndar á sig spjarir
og litið út í glampandi sólskin.
Hvergi sást ský á himni. Haldið
var til jökla og eftir akstur yfir
jökuleyrar, jökulár og miklar
festur við jökulsporð, komust
fararskjótarnir upp á Tungna-
árjökul. Stefnan var tekin á
Kerlingar en brátt tóku göngu-
skórnir við sökum sprungu-
svæða og jökulsvelgna er tor-
velduðu för jeppanna.
Útsýni af 1336 m háum tindi
Kerlinga er ógelymanlegt.
Hofsjökull, Langjökull, Mýr-
dalsjökull og hluti Vatnajökuls
blasti við og miðhálendið milli
þeirra allt niður í byggð á
Suðurlandi. Dvalið var Iengi á
toppnum og tindar og toppar
nefndir eftir bestu getu. Er
niður á jökulinn kom hafði sól-
bráðin valdið því að jökulísinn
var glerháll og hélst hópurinn
52 VIKAN 10. TBL 1989