Vikan - 23.07.1992, Page 28

00

00

J U
Vikunni hefur nú borist safn nokkurra
sagna Þórðar á Dagverðará, sem er
landsmönnum kunnur fyrir ýmsar
íþróttir sínar. Fyrir skömmu sýndi
hann til dæmis sjónvarpsáhorfendum
hversu sprækur hann væri þrátt fyrir
að hann væri að verða allra karla
elstur. Þórður er fyrir löngu kunnur af
frásagnargáfu sinni og skáldskap og
kann hann að segja frá betur en flestir.
Hann er ágætur hagyrðingur og gjarn-
an fylgja því laufléttar vísur sögum
hans. Sagt hefur verið um Þórð að ekki
sé nú allt satt sem hann segir, en hver
og einn verður bara að dæma um það
og engum ætti að verða meint af.
Nú birtum við fyrsta skammtinn af
þessum bráðskemmtilegu frásögnum
Dagverðarárbóndans, ýmist af honum
sjálfum, fólki á okkar dögum eða fyrr á
tímum. Jón B. Guðlaugsson færði
sögurnar í letur.
HÚN GAT EKKI TAPAÐ!
Sumarið 1980 gerðist sá merkisatburður í
sögu íslenska lýðveldisins að kona var í tyrsta
sinn kjörin forseti þess. Hér átti að sjálfsögðu í
hlut frú Vigdís Finnbogadóttir sem síðan hefur
setið farsællega á forsetastóli árin mörg við
góðan orðstir.
Ýmsir urðu til að senda Vigdísi heilla- og
ákvæðavísur í kosningabaráttunni og fyllti ég
þann flokkinn, auk þess sem ég hvatti ýmsa
hagorða menn til að fara að dæmi mínu. Vísan
sem ég sendi kven„kandídatinum“ var á
þessa leið:
Hulinn kraftur hátt ei kallar;
hærra en okkar skynsemi,
landvættir, þær eru allar
efalaust með Vigdísi.
Það sér hver maöur að með slíkan kveðskap
að baki gat hún ekki tapað!
„BESTI KOKKUR Á ÍSLANDI“
Á Búðum á Snæfellsnesi hafa löngum staðið
valdír matreiðslumenn yfir pottum. Hefur eng-
inn veriö svikinn af eldamennsku þeirra Búða-