Vikan - 10.09.1998, Side 11

að skipta um líf á hinum marg-
fræga miðja aldri? Að fara úr
öruggu starfsumhverfi á
ókunnar slóðir?
Jóhanna svarar því neitandi.
„Ég hef alltaf verið að skipta
um líf. Ég hef ekki alltaf búið á
íslandi. Er ekki lífið til að lifa
því? Ég er búin að vera lengi
að tala um og ákveða mig að
taka þetta skref. Heimurinn er
svo miklu stærri en ísland - og
það er afar þroskandi fyrir
okkur öll að sjá nýja hluti,
kynnast nýju fólki og öðrum
viðhorfum. Við kynnumst
einnig okkur sjálfum upp á
nýtt. Ég tala ekki um Jónas, son
okkar, 10 ára, sem núna fær að
læra ensku og kynnast öðru
þjóðfélagi sem er öllum nauð-
synlegt til að geta séð kosti og
galla Islands og víkkað sjón-
deildarhringinn. Mér finnst
stundum að það ætti að vera
þegnskylda að íslendingar búi
erlendis einhvern tíma ævinn-
ar.“
Jóhönnu líst mjög vel á
læknalífið í Bretlandi. „ Það,
sem hefur komið mér mest á
óvart, er hið góða skipulag á
heilsugæslu í Bretlandi. Þar
gætu íslensk heilbrigðisyfirvöld
lært mikið. Líka er einkennandi
hvað hægt er að stunda góða
heilsugæslu án þess að byggja
stórar og dýrar byggingar í
kringum hana. Hér í Bretlandi
eru vitjanir heimilislækna tölu-
vert stór hluti af starfsdeginum
og þar sem þetta land er mjög
stéttskipt er atvinnuumhverfi
mitt mjög misjafnt eftir því
hvort vitja þarf sjúklings, sem er
lávarður með þjóna og býr í
kastala, eða einstæð móðir sem
býr með nokkur börn í lítilli og
kaldri íbúð.“
KOKKABÆKUR OG
AÐRARBÆKUR
Fjölskyldan frá íslandi er
mjög ánægð með lífið á nýjum
slóðum í Bretlandi. Þaðan sem
þau búa er stutt í vinnuna fyrir
Jóhönnu en hún vinnur á
heilsugæslustöð sem hópur
lækna rekur. Neðar í götunni er
skólinn sem Jónas gengur í,
Charlton Kings Junior School.
Það er góður skóli og eftirsótt-
ur með vönduð markmið fyrir
skólabörn.
„ Það sem hefur vakið athygli
okkar, jafnt sem Jónasar, er
góður skólaagi, kurteis og
elskuleg framkoma barna jafnt
sem kennara og sú samheldni
og vinátta sem einkennir allan
skólaandann. Skóladagurinn er
lengri en sá íslenski en minni
heimavinna. Auk hefðbund-
inna námsgreina er börnunum
boðið upp á fjölda aukagreina
utan venjulegs skólatíma, t.d.
tónlist, íþróttir, dans, leiklist,
trúarbrögð, listir, útiveru o.s.frv.
Öll börnin eru í skólabúningi,
stúlkurnar í pilsum og peysum
og drengir í buxum og peysum.
Skólabúningarnir auka sam-
heldni barna sem hóps að sögn
kennara, og koma í veg fýrir
tískukapphlaup nemenda sem
setur mikinn þrýsting á nem-
endur jafnt sem foreldra, ekki
síst þeirra sem minni fjárráð
hafa.“
En hvað gerir íslenskur rit-
höfundur í öðru landi meðan
eiginkonan sinnir sjúklingum
og sonurinn stundar skólann?
Ingólfur segist hafa nóg að
gera.
„Ég hef nýlokið við handrit
að bók sem kemur út fyrir jól.
Það er bók um sumarlíf okkar í
Hrísey þar sem látnir jafnt sem
lifandi Hríseyingar koma við
sögu. Ég hef teiknað um 30
teikningar í bókina og er nýbú-
inn að senda þær frá mér til ís-
lands í endanlegri mynd. Svo er
ég að vinna að tveimur öðrum
handritum: Að bók og heimild-
arþætti fyrir sjónvarp. En ég
leyfi mér líka bara að vera til
og kynnast bresku samfélagi og
breskum fjölmiðlum. Ég eyði
mörgum tímum á dag í að lesa
bresku morgunblöðin og fylgj-
ast með breskri sjónvarps-
gerð.“
Hann segir það frábært að
sitja við tölvuna í þessu fallega
gamla þorpi. Þar sé hljóðlátt og
rólegt. „Hér handan við götuna
taka við engi og skógar og því
má segja að við búum í skógar-
jaðrinum á hinu þekkta
Cotswoldssvæði sem er þekkt
fyrir að vera eitt fallegasta
sveitarhérað Englands, ekki
síst þekkt sem bakgrunnur fyr-
ir öll helstu verk ensku skáld-
konunnar Jane Austen en þau
hafa einnig verið umskrifuð
fyrir sjónvarp og kvikmyndir.“
I Charlton Kings er lítil göm-
ul kirkja, St. Mary frá 10. öld,
þar eru litlar búðir, kaffistofa,
hinn venjulegi hverfispöbb,
hárgreiðslustofa, kínverskur
matsölustaður, fish and chips
staður og aðrar smáverslanir
auk frábærs bókasafns. Litlar
og þröngar götur hlykkjast um
þorpið sem þó er óaðskiljan-
legur hluti af Cheltenham og
aðeins 10 mín. hjólatúr fyrir
fjölskylduna niður í miðbæ.
Fjölskyldan hefur fundið sína
Pétursbúð í lítilli en ágætri
kjörbúð sem er hluti af þekktri
kjörbúðakeðju í Bretlandi,
Sommerfields.
„Bretar eru afar elskuleg og
kurteis þjóð. Nágrannarnir
komu allflestir og buðu okkur
velkomin. Bretar eru skraf-
hreifir; segja deili á sjálfum sér
og ætlast til hins sama af öðr-
um. Þeir eru einnig afskaplega
ráðagóðir og hjálplegir. Við
höfum þegar eignast marga
nýja kunningja, ekki síst Jónas
sem leikur sér daglega með
krökkum hér eins og hann hafi
þekkt þá lengi,“ segir Jóhanna.
Það er auðséð af öllu framan-
sögðu að þau hafa öll nóg að
gera. En þar sem Ingólfur er
„heimavinnandi“ er freistandi
að spyrja Jóhönnu hvort hún
heimti ekki heitan mat á borð-
ið þegar hún kemur heim af
vaktinni. Kann rithöfundurinn
eitthvað til heimilisstarfa?
„Þetta er allt að koma,“ segir
Jóhanna hlæjandi. „Ingó er bú-
inn að kaupa sér svuntu og má
fá kokkabækurnar mínar að
láni...“
„Það hefur gjörsamlega farið
fram hjá minni heittelskuðu
eiginkonu að í mér blundar
meistarakokkur...,“ grípur
Ingólfur fram í.
„...En helsti aðstoðarkokkur
Ingós er matardeild Marks og
Spencer þar sem kaupa má frá-
bæran tilbúinn mat af öllum
gerðum fyrir örbylgjuofninn,"
heldur Jóhanna áfram.
Undanfarin ár hefur Ingólfur
unnið, meðfram ritstörfunum,
að dagskrárgerð fyrir útvarp og
sjónvarp. Undanfarna tvo vet-
ur hefur hann, ásamt félaga
sínum og vini, Árna Þórarins-
syni, séð um vinsælan sjón-
varpsþátt, Á elleftu stundu.
Kemur þjóðin ekki til með að
sakna ykkar félaganna þegar
ný sjónvarpsdagskrá gengur í
gildi nú í byrjun októbermán-
aðar?
„Það get ég ekki ímyndað
mér,“ segir Ingólfur. „ Við vor-
um búnir með 60 þætti af Á
elleftu stundu. Voru ekki allir
löngu búnir að fá nóg?“ Ég
spyr hvort hann sakni ekki
Árna og samstarfsins við hann.
Gálgahúmorinn, sem ríkir milli
þeirra vinanna, kemur vel fram
í svarinu: „Árni er einn af mín-
um bestu vinum og sálufélög-
um. Það verður erfitt að finna
eins þöglan og einbeittan hlust-
anda hér í Bretlandi. En við
erum að hugsa um að fá okkur
hund!“
11