Vikan - 30.07.1999, Qupperneq 51

7. Tennur skoðaðar ef
barnið leyfir
Ef barniö er alveg rólegt og tannlæknirinn
metur svo, er hægt að prófa að fá að skoða
tennurnar með spegli. Þá er barnið gjarna búið
að skoða spegilinn sjálft og handfjatla hann
ásamt fleiru af áhöldum tannlæknisins. Barnið
leyfir sjálft að tannlæknirinn skoði tennurnar
og þess er vandlega gætt að ganga ekki of
langt. Þarna er komið á gott samband til að
byggja á í næstu heimsókn.
Þegar barnið er orðið ró-
legt er hægt að fara að
skoða tennurnar í
mömmu.Tannlæknirinn
fylgist með barninu og
þegar rétta tækifærið er
komið ávarpar hann barn-
ið. Barnið á að fá að svara
sjálft. Versta skyssa for-
eldranna er að svara fyrir
það, heimsóknin er til að
koma á sambandi milli
barns og tannlæknis og
það gerist ekki ef foreldr-
ið gengur fram fyrir
skjöldu og leyfir barninu
ekki að bregðast við
sjálfu.
Stundum fer barnið í
vörn þegar tannlæknir-
inn ávarpar það, en þá
er bara að snúa sér
aftur að mömmu og
halda áfram svo barnið
finni að ekki eigi að
þröngva því til neins.
Nuertilganginum náðogvara
Þolinmæði barnsins. Þá er bar
ogstarfsfólkiðogfáaðlitiaS
fSSZZZf
toSíhZZ7naAUðVÍtaÖ
% ggjurafefbrugðist,
logmaMátm gilda.Efböi
ækn,s 1 öernsku er ekki
áh° alvarlegar að barnið
abyrgð foreldranna að hr
'wmtaðreyna mikiðá
i^í^tannlækninn
f&aasLT*'
ersami hattur á ætti allt
r Qn h ,geturalltaf komið
r.enþaðer ekkineitttil að hafa
-r við a jákvæðan hátt oq sömn
hætta0áaðe?,e9atiltann-
««s;f
4. Talaft wift nwinniH
Tannlæknirinn byrjar á að tala við móðurina (oftast eru
það mæðurnar sem koma með börnin), það er jú hún sem
er hjá tannlækninum. Barnið er oft smeykt við þessar
skrýtnu kringumstæður og leitar öryggis hjá mömmu.
Tannlæknirinn talar við mömmuna og sýnir henni ýmislegt
forvitnilegt. Barnið er ekki miðpunkturinn í samtalinu og á
ekki að vera það. Hún gerir því best í að tala aðeins við
tannlækninn, nema ef barnið spyr að fyrra bragði.
6. Barnið sýnir frumkvæði
Þaö kemur sem betur fer að því hjá langflestum börnum að áhugi þeirra
er vakinn og þau fara að skoöa sjálf og sýna tannlækninum viðbrögð.
Sum þeirra ná svo langt strax í fyrstu heimsókn og þá er matsatriði
hvort á að fara lengra í það skiptið. Strax og barnið er búið að fá áhuga
og tannlæknirinn hefur fengið viöbrögð frá barninu er hálfur sigur unn-