Vikan - 31.08.1999, Blaðsíða 8

sem hún hafi m.a. unnið að
því að byggja upp heim-
sóknarþjónustu.
Sjúklingurinn gefur
mér styrk
Þörfin fyrir þjónustu Val-
gerðar og hennar starfi hef-
ur sannað sig á Fjórðungs-
sjúkrahúsinu á Akureyri.
Hún fær hrós og þakkir og
er ánægð. „Það er gott að fá
viðurkenningu á því sem
maður er að gera og það er
nauðsynlegt fyrir mig þar
sem ég er ein í starfi. Ef það
er eitthvað sem hefur haldið
í mér kraftinum og séð til
þess að ég er ekki að gefast
upp þá er það hrósið en því
miður eru íslendingar sparir
á það.“
Nú er Valgerður er að búa
sig undir þriggja mánaða
framhaldsnám í Ósló í haust
í sálgæslu. Það mun veita
henni meiri þekkingu, hvíld
frá starfi og tíma til að
byggja sig aðeins upp. Það
skiptir miklu máli þegar um
jafnkröfuhart starf er að
ræða og það sem Valgerður
sinnir.
En hvert leitar Valgerður
þegar hún hefur gefið svona
mikið af sér og þarfnast
stuðnings?
„Ég leita í bæn, í íhugun
og hvíld með fjölskyldunni.
Fyrsta árið naut ég hand-
leiðslu Fjölskylduþjónustu
kirkjunnar, í dag leita ég til
fólks sem ég hitti í hverri
viku og gefur mér styrk, að-
stoðar mig í mörgum málum
og hvetur mig til að halda
áfram. Mikilvægasti stuðn-
ingurinn er þó e.t.v. sjúkling-
urinn sjálfur sem gefur mér
styrkinn. Að sjá hvað sá get-
ur sem er í neyð. Það er
sennilega það sem hjálpar
mest.“
ég hafði fundið á fyrir
barna- og öldrunardeildinni.
í þriðja lagi var í minni
starfslýsingu að halda utan
um helgihaldið á sjúkrahús-
inu og ég er með helgisam-
veru, fyrirbænir og kveðju-
stundir við andlát. Ég legg
mikið upp úr bæninni því á
þeim stað þar sem lífið byrj-
ar og endar eru miklu fleiri
en við ímyndum okkur að
biðja og þiggja fyrirbæn.
Þegar erfiðleikar steðja að
þá felum við erfiðleikana í
bæn. „
Valgerði var einnig falið
að stofna áfallahjálparhóp
og stuðningsteymi starfs-
manna. Afallahópurinn
teygir sig út fyrir stofnunina
en með Valgerði í hópum
eru geðlæknir og hjúkrunar-
fræðingar frá slysadeildinni
og hópurinn leitast við að
veita aðstandendum hjálp. í
stuðningsteyminu starfa
með henni geðlæknar og fé-
lagsráðgjafar og til þeirra
berast ýmis mál frá starfs-
fólki sjúkrahússins. Einnig
er boðið upp á handleiðslu
fyrir starfsmenn á deildum
þar sem markmiðið er að
starfsfólkinu líði vel í vinnu
og hafi til einhvers að leita
líði því ekki vel.
Umboðsmaður sem
Guð notar
Það sem vekur athygli er
að Valgerður var ekkert sér-
lega trúuð áður en hún fór í
trú og bæn hafi fengið mig
til að setjast í sóknarnefnd
Akureyrarkirkju og starfa
fyrir kirkjuna. Frá þeim
tíma hefur trúin aukist hjá
mér ásamt vissu um mátt
bænarinnar. Ég finn hvað
bænin skilar miklu til mín og
annarra. Það kemur líka fyr-
ir að ég sit við tölvuna og
finnst ég eiga að fara upp á
deild, ég veit ekki af hverju,
þá er eitthvað að gerast þar
og mín er þörf. Ég er leidd
áfram og það er það sem ég
á við þegar ég tala um að
fela mig í bæn í upphafi
hvers vinnudags. Mér finnst
ég vera umboðsmaður sem
Guð notar hér. Það er líka
það sem ég á að vera. Það
má einnig koma fram að ég
er kristinn þjónn en hann
nær til allra, sama í hvaða
trúfélagi þeir eru. Þess
vegna var starfið sett inn í
skipurit sjúkrahússins sem
trúarleg þjónusta en ekki
kristin þjónusta. Ég fer til
allra.“
Valgerður tengist beint
inn í starfið í Akureyrar-
kirkju og henni þykir það
mikilvægt, bæði fyrir hana
sjálfa, til að geta leitað
þangað, og ekki síður fyrir
samfélagið. Hún hefur verið
tekin inn í prestasamfélagið,
er með á samráðsfundum og
skilar sinni skýrslu á héraðs-
„Prestarnir i bænum hafa sinnt sjúkra-
húsinu vel og ég hef mjög gott samstarf
við þá þar sem ég er þjónn kirkjunnar.
djáknanámið. „Ég hafði
ekki þá þekkingu að geta
lesið Biblíuna en ég hafði
mína trú og fann hvað hún
gaf mér þegar á reyndi. Ég
hugsa að þeir erfiðleikar
sem ég hef mætt í lífinu og
fengið hjálp við með barna-
fund prófastsdæmisins sem
vígður þjónn kirkjunnar.
Hún talar um að það rugli
fólk að hún sé starfsmaður
sjúkrahússins en ekki kirkj-
unnar, á sjúkrahúsinu sé hún
á launum en hún fari í kirkj-
una sem þjónn hennar þar
8 Vikan