Vikan - 03.10.2000, Blaðsíða 2

Sálfræðingurinn
fékk nýjan sjúkling
inn til sín. Hann var
með steikt egg á
höfðinu og beikon-
strimla hangandi á
eyrunum.
Sálfræð-
ingurinn
vildi ekki
gera sjúklinginn
æstan eða sáran
svo hann lét eins og
ekkert væri og
sagði: „Vertu vel-
kominn, Ég vona að
ég geti hjálpað þér
eitthvað, er eitthvað
að hrjá þig?“
„Nei, nei. Ég kom
eiginlega af því að
hef hef svo miklar
áhyggjur af kon-
unni minni. Hún heldur að
ég sé bilaður."
Nonni setti hundinn sinn í
pössun hjá Palla meðan
hann fór í frí og sagði að
hann gæti haft gagn af
hundinum því ef hann
fengi fimmhundruðkall
í kjaftinn þá færi hann
í sjoppuna og keypti
dagblaðið, kók og prins
og kæmi með það
heim.
Palli trúði þessu
en ákvað samt að
prófa og sendi
hundinn út með
þúsundkall í kjaft-
inum. Hundurinn
fór af stað og loks-
ins þegar hann
drattaðist til baka,
þrem klukkustund-
um seinna, var hann
allslaus.
Þegar Nonni kom til
baka rukkaði Palli hann
um þúsundkallinn og
sagði að hundurinn hefði
týnt honum.
„Týnt honum! Hann
hefur sko ekkert
týnt honum. Ég
sagði þér að láta
hann hafa fimm-
hundruðkall, hann
fer bara í bíó ef
hann fær meira!“
Jói var að reyna að
græða upp lóðina
við nýja raðhúsið
sitt og það gekk
illa að fá gróður-
inn til að dafna.
Hann hringdi í garð-
yrkjumann til að
leita ráða hjá honum
og lýsti jarðveginum
í símann: „ Það er
frekar lítill raki í jarð-
veginum hér, hann er
mjög grýttur og leir-
kenndur og það er ekki
mikil sól hérna austan við
húsið. Hvað heldurðu að
væri gott að setja niður
hér?“
„Ég myndi setja flagg-
stöng“ var svarið.
Tvær fylli-
byttur sátu á
barnum og
var farið að
leiðast.
„Komum í
sjónvarps-
leik“ segir
annar.
„Hvernig er
hann?“
„Ég lýsi ein-
hverri sjón-
varpsstjörnu
og þú átt að
geta hver
það er?“
„Ókey, byrj-
aðu.“
„Ég er 170
sentimerta
há, með stór
brjóst og
ávalar
mjaðmir,
þrýstn-
ar varir og blá augu.
Ég er í flegnum, rauð-
um kjól og sit við skrif-
borð og horfi á þig,
bláum augum. Hver
er ég?“
Hinn, sem var enn
fyllri en sá fyrrnefndi,
reyndi án árangurs að
stramma sig af og
hugsa en sagðisvo:
„Mér er alveg sama hver
þú ert, komdu bara og
kysstu mig.“

Læknirinn hringdi í sjúk-
linginn: „Ég verð að til-
kynna þér að ávísunin
sem þú borgaðir mér með
er því miður innistæðu-
laus og ég hef ekki getað
leyst hana út.“
„En heppilegt," svaraði
sjúklingurinn. „Mér er líka
alveg jafn illt í maganum
og áður en ég kom til
þín.“
„Jæja Gunni minn. Ég sá
ykkur hjónin vera að
höggva í eldinn við sumar-
bústaðinn ykkar í gær. Mik-
ið er gott að allt er komið í
lag og þið eruð hætt við að
skilja."
„Við erum ekkert hætt við
það, við vorum að skipta
innbúinu."