Vikan - 03.10.2000, Blaðsíða 10
Texti: Steingerður S t e i n a r s d o 111 r
Jón Pétur og Kara þegar þau
unnu Islundsincistarutitilinn
í tuttugasta og sjötta sinn.
Þegar Jon Qgmundsson Hólabiskup bannaði Jöruagleðina snemma á tólftu öld het-
ur hann uarla séð fyrir að honum yrði lítt hakkað framtakið af síðari kynslóðum. í
augum biskups uar dansinn og mansönguarnir sem danskuæðin hófust á hin
uersta siðspilling, enda uarðaði bað skógangi fyrir karlmann ef hann uarð uppuís
að huí að yrkja slíkar uísur. Dans lagðist að mestu af á íslandi í kjölfar aðgerða
biskups og aðeins örfá brot eru uarðueítt úr fornum danskuæðum. Sennilega yrði
upplit á Jóní ef hann fengi far með tímauél og endaði á danskeppni í Reykjauík á
21. öld. Búníngar dansmeyjanna færu uafalítið fyrir brjóstið á honum og suðuram-
erísk sueífla með tílheyrandi ástríðuhita yrði örugglega ekki til að kæta karlinn. En
bað má heita nánast kraftauerk ef tíl bess er litið að bióð sem öldum saman iðk-
aði ekki dans á nú dansara sem standa í fremstu röð beírra sem stunda bessa
íbrótt í heiminum í dag og unga fólkið okkar kemur æ oftar að utan með bikar til
að bæta í safnið. Kara Arngrímsdóttir er annar eigenda Dansskóla Jons Péturs og
Köru, margfaldur íslandsmeistari í samkuæmisdönsum og biálfar auk bess mörg
beírra ungu danspara sem notið hafa huað mestrar uelgengni í danskeppnum.
Kara uar tekín tali um dansmennt á ísiandi og uið byrjuðum á að spyrja huað uæri
til ráða fyrir konur sem uildu læra samkuæmisdansa en uantaði félagaP
Já, það er einmitt mál-
ið, þegar fólk er komið
^ á fullorðinsaldur og er
stakt er vissulega erfitt um
vik. Samkvæmisdansarbyggj-
ast jú upp á að pör dansi sam-
an. Ég hvet fólk til að skrá sig
á námskeið því við skráum oft
fólk með fyrirvara um að það
finnist handa þeim dansfé-
lagi. Konur eru duglegri að
skrá sig en karlmenn en það
er þó alltaf eitthvað um það
að einhleypir karlmenn
hringi og skrái sig og þá get-
um við oft parað fólk saman.
Yfirleitt er það svo að fleiri
konur en karlmenn fara út að
læra að dansa en þeir karlar
sem koma hafa ekki síður
mikinn áhuga en konurnar.
Oft er það þannig að konan
dregur karlinn af stað en þeg-
ar áhuginn fer að dofna hjá
henni og hún vill kannski
hætta er áhugi hans svo mik-
ill að það kemur ekki annað
til greina en að halda áfram.“
Maður heyrirfólk oft tala um
að það hafi tvo vinstri fœtur, sé
alveg taktlaust og jafnvel bein-
línis hœttulegt heilsufélaga st'ns
á dansgólfmu. Er eifitt að lœra
að dansa?
„Ég heyri þetta vissulega
oft. Fólk hringir og skráir sig
á byrjendanámskeið og það
byrjar á að ítreka að það
kunni ekkert. Ég er vön að
svara því til að þetta sé nám-
skeið fyrir byrjendur og ein-
hvers staðar verði menn að
byrja. En það geta allir lært að
dansa, þótt það taki mismun-
andi langan tíma þá kemur
þetta alltaf að lokum. Ég tek
einnig mjög mikið eftir því
hversu ánægt fólk er strax eft-
ir fyrsta tímann því það mæt-
ir og áttar sig síðan á því að
það er búið að læra heilmik-
ið þegar það gengur út. Hóp-
urinn sem iðkar samkvæmis-
dans skiptist nokkurn veginn
í tvennt. Annars vegar eru
þeir sem eru að æfa dans og
ætla sér að keppa og hins veg-
ar þeir sem dansa einungis sér
til ánægju. Það er alls ekki
nauðsynlegt að stefna að því
að fara að keppa þótt fólk fari
að læra að dansa.