Vikan - 03.10.2000, Blaðsíða 6

Texti: Unnur J ó h a n n s d ó 11 i r
Myndir: Hreinn Hreinsson, Matthías P. Gunnarssor
og úr einkasafni
Organístínn í Atómstöðinni, skáldsögu Halldórs Kíijans Laxness, sagðíst alltaf taka
viðbragð ef liann tieyrðí skoðun sem beindist gegn móður sinni og tilveru hans sem
lifandi veru. Hann kom í bennan heim sumarið eftir að móðir hans fermdist. „Var það
ílltP Var það ijónP' spurði hann Uglu. „Aiþýðumál á íslandi segir að börn barna verði
lukkumenn."
Frænkurnar, Guðný
Heiðbjört Jakobsdótt-
ir og Þrúður Sigurðar-
dóttir, eignuðust börn
þegar þær voru á unglingsaldri,
Guðný var aðeins 14 ára og
ófermd og Þrúður hafði nýlokið
grunnskóla og var 16 ára gömul.
Þær segja fólk iðulega verða
forviða og hvá þegar þær segja
hversu gamlar dætur þeirra séu
en eru sammála um að þær hafi
aldrei orðið varar við annað en
jákvætt viðhorf og stuðning. Allt
hafi þetta blessast þrátt fyrir ung-
an aldur og þær segja stoltar á
svip að dætur þeirra séu einstak-
lega vel lukkaðar.
Guðný Heiðbjört er nú þrítug
og á þrjú börn, Gunnhildi sem er
16 ára, Brynjar Gauta, 8 ára og
Kolbrúnu Höllu, 7 ára. Þrúður er
27 ára og á fjögur börn, Ragn-
heiði 11 ára, Birnu Rut, 8 ára,
Snæfríði Sól, 4 ára og Baldur
Smára, 6 mánaða.
Þær segjast báðar hafa fengið
áfall þegar þær uppgötvuðu að
þær voru ófrískar í fyrsta sinn,
en Guðný var þá 13 ára og Þrúð-
ur 15 ára. „Ég vildi ekki viður-
kenna fyrir sjálfri mér að það
væri möguleiki á því að ég væri
ófrísk en ég held ég hafi vitað það
allt frá upphafi. Ég sagði engum
frá grun mínum og var komin
tæpa þrjá mánuði á leið þegar ég
fór loksins með þvagprufu í apó-
tekið. Mér fannst svo óhugsandi
að þetta kæmi fyrir mig, en það
hvarflaði aldrei annað að mér en
að eiga barniö," segir Þrúður.
Guðný segist einnig hafa ýtt
þessu frá sér.“ A daginn þegar ég
var í skólanum ýtti ég þessu frá
mér en á kvöldin leitaði þetta á
mig. Ég var aldrei hrædd og
fannst breytingarnar á líkama
mínum spennandi en um leið
óraunverulegar. Mér fannst eins
og ég stæði utan við þetta allt
saman," segir Guðný og lítur á
frænku sína sem kinkar koili til
samþykkis.
Erfitt að segja !rá
Þær segjast hafa kviðið mikið
fyrir að segja foreldrum sínum
frá ástandi sínu. „Mér fannst
mjög erfitt að segja mömmu frá
þessu og velti mikið fyrir mér
hvernig ég ætti að gera það,“ seg-
Vikan