Vikan - 03.10.2000, Blaðsíða 50

Texti: Steingerður Ste i narsdó11 i r
Með skjólstæðingum
sínum í Víetnam.
Martraðarkennd öarn-
æska skilar yfirleítt brotn-
um eínstaklingum út i lítið
sem eiga erfitt með að
fóta sig í samfélaginu.
Sumir leiðast út í glæpi en
aðrir berjast oft við keim-
lík vandamál og við svip-
aðar aðstæður og beir
ólust upp við. Sennilega
myndu fæstir spá barni
sem alið er upp við sára
fátækt og mikið ofbeidi
beim örlögum að bað yrði
síðar forsvarsmaður
stofnunar sem beitti sér
fyrir að aðstoða og hjálpa
börnum sem búa við álíka
eða verri kringumstæður
og bað siálft mátti berjast
við. Þetta urðu bó einmitt
örlög Christinu Noble.
Þessi stúlka sem átd
drykkjusjúkan föður og
mátti boia sára fátækt,
móðurmissi og hroðalegt
ofbeldi í uppvextinum er í
dag bjargvættur og vernd-
arengill götubarna í Ví-
etnam og Mongólíu.
Christina fæddist
þann 23. desember
árið 1944 í fátæktra-
hverfi í Dublin.
Hún var þriðja af sex börn-
um Anne og Thomas Byrn.
Thomas var alkóhólisti og
vann stopult en þegar hann
hafði vinnu drakk hann jafn-
an út kaupið. Hann var of-
beldisfullur með víni og lét
hann skapvonsku sína bitna
á konu sinni. Anne vann sem
kokkur á sjúkrahúsi og vann
langar vaktir. Hún gerði sitt
besta til að veita börnum sín-
um umhyggju og halda sam-
an heimili fyrir þau. Pegar
hún dó úr berklum árið 1955
hrundi brotakenndur heim-
ur barnanna til grunna.
Elstu synirnir tveir voru
farnir að heiman en Christina
og yngri systkini hennar þrjú
snöpuðu leifar sem alla jafna
voru seldar í svínafóður og
gátu þannig haldið hungur-
vofunni frá dyrunum. Til að
flýja ömurlega tilvist sína
smyglaði Christina sér fram-
hjá miðasölum
bíóhúsanna og lét
sig dreyma í nota-
legu sæti um að
Doris Day væri
móðir hennar og
hún verndaður,
dekraður krakki
kvikmynda-
stjörnu.
Á götunni í Dublin
Faðir hennar lenti í slags-
málum á krá og var laminn í
höfuðið með blýröri. Hann
varð að dvelja um tíma á
sjúkrahúsi og kom börnunum
fyrir hjá ættingjum sem mis-
þyrmdu þeim kynferðislega
og börðu þau. Eftir að þau
höfðu flest verið lögð inn á
spítala af þessum sökum
kærðu læknarnir málið. Ekki
tók þó betra við þar sem
systkinunum var komið fyrir
á barnaheimilum, svokölluð-
um iðnaðarheimilum sem
voru lítið betri en vinnuhæl-
in sem lýst er í Oliver Twist.
Christina stökk út um glugga
og strauk. Næstu árin var hún
á götunni því þótt hún reyndi
að leita til ættingja og á náð-
ir kirkjunnar var alls staðar
skellt á hana. Hún gerði þau
mistök að heimsækja pabba
sinn þar sem hann bjó á hæli
fyrir langt leidda alkóhólista
og hann lét yfirvöld vita af
dvalarstað barnsins. Hún var
tekin og flutt á vinnuheimili
fyrir ungar stúlkur. Heimili
St. Joseph’s Industrial School
for Girls í Vestur-írlandi er
löngu alræmt fyrir þá grimmd
og það miskunnarleysi sem
beitt var gagnvart börnun-
um sem þar dvöldu.
Christina útskrifaðist það-
an sextán ára og hélt til
Dublin. Henni tókst að fá
verkamannastörf og gat dreg-
ið fram lífið með því að búa í
gömlu kolaskýli og nota garð-
krana fyrir utan leiguhjalla til
að þvo sér. En lengi getur
vont versnað. Vetrarkvöld
nokkurt er hún var á leið
heim réðust fjórir menn á
hana, drógu hana inn í bíl,
börðu hana og nauðguðu
Christina
Noble
henni. Félagsráðgjafi sem tal-
aði við hana í kjölfar atburð-
arins áttaði sig á því að hún
myndi vera ófrísk og kom
henni fyrir á heimili fyrir
ógiftar mæður. Þar var barn-
ið hennar tekið af henni um
leið og það fæddist og gefið til
ættleiðingar án þess að hún
væri einu sinni spurð. „Þegar
barn er tekið af þér á þennan
hátt,“ sagði Christina síðar í
viðtali við banda-
ríska tímaritið
Biography, „er
eins og dauðsfall
hafi orðið og þér
ekki gefið nokk-
urt leyfi til að
syrgja.“
Aðstæður barna
í Mongób'u eru
hörmulegar.
Uerndarengill
götubarna
50 Vikan