Vikan - 31.10.2000, Síða 26

p; 1 1 D1 i H : í' 8 i M 1 11 ■ 1 I J 1 I 1 i
1 fi 1 _! nj [t \ ■ il; > i [1 |
Margrét Einarsdóttir var
fimmtán ára þegar hún
byrjaði að vera með barns-
föður sínum, Hafþóri
Magnússyni. Nákvæmlega
ári seinna varð hún ólétt og
1. apríl 1997 fæddist son-
urinn Magnús Máni. Þau
Hafþór slitu trúlofuninni
fyrir tveimur árum og
mæðginin fluttu til Reykja-
víkur stuttu síðar.
„ Ég er mjög ánægð í dag og hef
það fínt, “ segir Margrét og bros-
ir breitt. Hún segir erfitt tíma-
bil vera að baki og spennandi og
er bjartsýn á framtíðina.
„Eftir að hafa unnið í Hag-
kaupi í þrjá mánuði dreif ég mig
ÍTölvuskóla Reykjavíkur. Égvar
búin með þrjár annir í fram-
haldsskóla en vildi bíða með að
klára stúdentsprófið. Ég útskrif-
aðist með hæstu einkunn í skrif-
stofutækni og fékk vinnu um
leið. Síðan þá hef ég unnið sem
þjónustufulltrúi í þjónustuver-
inu hjá Nýherja. Það gengur
mjög vel og mér finnst frábært
að vinna þarna." Margrét segir
tímann sem hún var í skólan-
um hafa verið mjög strembinn.
Hún vann á kvöldin og um helg-
ar í verslun 11-11 og var enn-
þá að jafna sig eftir sambands-
slitin. Að ganga í gegnum þetta
erfiða tímabil segir hún hafa
styrkt sig mikið.
Svona lítur hann há út!
„Ég var mjög lengi að átta
mig á því að ég væri ólétt og
fannst það rosalega skrýtin til-
finning. Fyrstu nóttina eftir að
Magnús Máni var fæddur þorði
ég ekki að koma við hann, mér
fannst hann svo lítill og brot-
hættur. Um leið fannst mér ég
aldrei hafa séð fallegra barn og
horfði stanslaust á hann.
„Svona lítur hann þá út!“ hugs-
aði ég. Ég rétt tók hann upp til
að gefa honum brjóst, lagði
hann niður í körfuna aftur og
héltsíðanáframaðhorfa. Égvar
alltaf að sannfæra sjálfa mig um
að þetta væri barnið mitt! Fljót-
lega var eins og ég hefði ekki
gert annað en að vera móðir.
Ég held að það skipti engu máli
hvað maður er gamall þegar
maður eignast barn, móðurtil-
finningin kemur um leið.“
Margrét segir barneignina
hafa verið mjög lærdómsríka og
líkir henni við skóla. „Ég
þroskaðist gífurlega og varð
miklu ábyrgari en áður. Þetta
er jafn gaman og það er erfitt,
ég tala nú ekki um þegar mað-
ur er einstæður. Það þarf virki-
lega að hafa fyrir hlutunum en
í staðinn kemur afskaplega mik-
ið á móti. Mestu máli skiptir að
reyna alltaf að líta á björtu hlið-
arnar, það sem maður hefur gert
og getur gert til að bæta hlut-
ina.“
Stefnir á frekara nám
En finnst Margréti erfitt að
vera einstæð móðir? „Ég held
að þetta sé að mörgu leyti
spurning um hvað maður er til-
búinn að leggja á sig. Svo ég
taki sjálfa mig sem dæmi hef ég
það fínt eftir að ég lauk skrif-
stofutæknanáminu. Mestu máli
skiptir þó að eiga góða að. Fjöl-
skylda mín er yndisleg og hef-
ur staðið við bakið á mér gegn-
um súrt og sætt. Þau eiga mikl-
ar þakkir skildar. Hafþór hefur
einnigsinntsínu hlutverki vel.“
Margrét er á leiðinni í
greiðslumat og stefnir að því
að kaupa íbúð fyrir þau mæðgin
hið fyrsta. Sem stendur býr hún
hjá foreldrum sínum í Grafar-
voginum. Þangað flutti hún eft-
ir að íbúðin sem hún leigði
ásamt vinkonu sinni var seld.
„Ég er svakalega metnaðar-
gjörn og legg mikið upp úr því
sem ég er að gera. Ég ætla að
koma mér upp eigin þaki og
læra síðan meira. Ég stefni á
að taka tölvutengd námskeið og
ná lengra í vinnunni. Seinna
ætla ég að klára stúdentinn og
taka líffræði í Háskólanum enda
var það alltaf planið." Brosandi
segist hún ætla að eignast fleiri
börn og viðurkennir hlæjandi að
hún sé algjör barnakerling.

26 Vikaii