Vikan - 15.02.1973, Blaðsíða 27

Einar Sturluson, söngkennari, skemmti meö söng og eftirhermum af mikilli inn-
lifun, eins og sjá má. Hann hermdi eftir Kristjáni Kristjánssyni, Eggert Stefánssyni,
Ilelga Sæmundssyni og llalldóri Laxness, en söng auk þess i fúlustu alvöru mefi
eigin röddu tvö lög.
Söngurinn er ómissandi, þegar Þingeyingar koina saman, og i þetta sinn skemmti
tvöfaldur karlakvartett undir stjórn Reynis .iónassonar frá Helgastöftum i Reykja-
dal. Hann kannast margir við, enda leikur hann með hljómsveit Ragnars
Bjarnasonar. Kvartettinn skipa frá vinstri Kristján Valur Ingólfsson, Ilöffi-
hverfingur þá tveir Kinnungar, þeir Kristján Sigurbjörnsson, og Jón Aðalsteinn
Baldvinsson, Kári Arnórsson frá Húsavik, skólastjóri Fossvogsskólans, sóra Jón
Bjarman, fyrrnm prestur i Laufási, Ilreiðar Pálmason frá Pálmholti i Reykjadal,
Jóhannes Arason, sem er eini Norfiur-Þingeyingurinn i kórnum, og Ioks Stefán
Sörcnsson frá Húsavik.
„Æ, komdu nú blessaður, góði”, og Venni Bjarna, eins og
hann er oftast kallaður, þrýstir hönd einhvers góð-
kunningja, sem við þekkjum þvi miður ekki baksvipinn á.
Við hlið Venna, cða Vernharðs Bjarnasonar frá Ifúsavik,
situr kona hans, Birna G. Björnsdóttir.
Ókkar ágæti útvarpsþulur, Jóhannes Arason, er ættaður
frá Ytra-Lóni á Langanesi, og hér heilsar hann öðrum
kunnum Þingeyingi, Barða Friftrikssyni frá Efri-Hólum,
en liann mun ciga lengstan fcril aft baki sem tormaftur
Þinu'eyingafélagsins. Við hlift Jóhannesar sést i konu
hans, Elfsabetu Einarsdóttur.
7. TBL. VIKAN 27