Vikan - 15.02.1973, Blaðsíða 44

MIDAPRENTHN
Látiö prenta alls konar aðgöngumiða, kontrol-
númer, afgreiðslumiða og fleira á rúllupappír.
Eina prentsmiðjan á landinu, sem prentar
slíka miða. Höfum einnig fyrirliggjandi og
útvegum með stuttum fyrirvara ýmiss konar
afgreiðslubox.
LEITIÐ UPPLÝSINGA
HILMIR m
Síðumúla 12 - Sími 35320
FANGINN...
Framhald af bls. 10.
Aftur voru augu Albrechts
límd aftur og hendur hans
fjötraðar. Slökkt var á lamp-
anum og fanganum boðnar góð-
ar nætur. Diamantenpaul skrúf-
aði fyrir transistorútvarpstæki,
sem í herberginu var. Annars
var það alltaf opið nema yfir
blánóttina, sumpart til skemmt-
unar, en aðallega þó til að fólk-
ið frammi á skrifstofunni
heyrði ekkert til fangans, ef
hann skyldi gefa frá sér ein-
hvern ófyrirsjáanlegan hávaða.
Ollenburg fór hins vegar heim
til Hannelore og fékk nú eng-
ar skammirnar, enda heim-
kominn á mínútunni hálfsjö.
Hann var hinn ánægðasti. Þetta
hafði allt gengið betur og greið-
legar en hann hafði þorað að
vona. Hann sofnaði værum
svefni.
Paul Kron, sem var á verði
yfir Albrecht, varð hins vegar
að hafa andvara á sér. og í
næturkvrrðinni hefur honum
gefizt prýðilegt næði tii íhug-
ana og yfirlits um farinn lífs-
veg. En nú var Demanta-Páil
lítið eefinn fyrir heilabrot og
þar að auki hafði ævi hans
ekki verið ýkia skemmtileg.
Líkt og raunin er á um fjöl-
marga aðra útilegumenn vest-
ur-þýzka velferðarríkisins var
vandræðalíf hans að nokkrum
parti að minnsta kosti arfur
stríðsáranna og eymdarinnar og
sultarins næstu árin á eftir.
Hann var í þennan heim bor-
inn í Dússeldorf árið 1932, eða
árið áður en Hitler kom tii
valda. Faðir hans var trésmið-
ur, móðirin heilsulaus, hann
átti þrjá eldri hálfbræður og
tvær svstur. Fiölskvldan var
efnalítil og hírðist í alitof
bröneu húsnæði. Þegar stríðið
brauzt út, var Paul nvbvriað-
ur í barnaskóla. Ári síðar dó
faðir hans. Tveimur árum bar
á eftir voru allir hálfbræður
bans fallnir. Leifar fjölskyld-
unnar tvístruðust. Paul var
fluttur í bráðabirgðabúðir fyr-
ir börn úti í sveit í Neðra-
Franklandi (Unterfranken), en
móðir hans og systur sendar til
Þýringalands, enda þá ekki
vært orðið fvrir sprenaiukasti
bandamanna í iðnaðarborgun-
um í nálægð Rínar.
Um hvítasunnuna 1944 var
hann sendur úr búðunum til
Dússeldorf, hvers vegna vissi
hann ekki. Hann átti þá engan
að í borginni og þegar hann
kom út úr lestinni á stöðinni,
3
44 VIKAN 7. TBL.