Vikan - 15.02.1973, Síða 39

konur og karlar eru sitt I hvoru
herbergi og þarna er ekki
drukkinn bjór, heldur brennd vin.
Bernard talar meft miklum
söknuhi um „hina góöu gömlu
daga” fyrir eldgosiö, þegar
enginn samkomusalur var á
staönum, engin krá og menn gátu
keypt sitt brennivin og tekiö þaö
meö sér heim, enda vax þá engin
skömmtun. Nú fá þeir ekki aö
kaupa meira en eina flösku á
mánuöi til heimilisnota.
Viö fórum svo heim til hans, til
aö sækja Joan, Gary og Avril og
svo fórum viö áleiöis til eld-
fjallsins, sem er dökkleitur hóll
og þaö tók okkur aöeins tuttugu
miniitur aö klifra þangaö upp.
Efst er gigurinn, rauöleitur og
gulur. Hrauniö er ekki oröiö alveg
kalt ennþá og ennþá rýkur úr
gignum eftir öll þessi ár. Frá
gigbarminum var ágætis útsýni
yfir byggöina.
— Hvaöa bátar eru þetta?
spuröi ég Bernard og benti á stóra
báta, sem voru á hvolfi viö
ströndina. Hann svaraöi ekki
alveg strax.
— Þú getur reyndar ekki séö
þaö, en þarna'fyrir handan, og
hann benti framhjá næstu eyju, —
er Næturgalaeyjan. Viö förum
þangaö fjórum fimm sinnum á ári
til aö safna eggjum mörgæsanna,
veiöa sjávarfugla til matar og
sækja gúanó til áburðar. Þaö fara
fimm-sex fjölskyldur saman á
báti og viö skemmtum okkur viö
aö kappsigla.
Raunverulega er þetta
karlmannasport, ævintýraleit og
félgasskapur, en er oröiö aö eins-
konar pilagrimsferðum.
Meðan karlmennirnir eru
fjarverandi er eiginlega alger
stöönun á Tristan. Konurnar vita
ekki hvenær þeir koma heim, ekki
fyrr en bátarnir koma I ljós, um
þaö bil I 25 milna fjarlægö.
A Tristan hafa karlmennirnir
ráöiö lögum og lofum, en Joan
hefur nú samt oröið til að þessi
regla var brotin, þvi aö hún er
eina konan i hreppsnefnd eyja-
skeggja og hún er lika i skóla-
nefnd. Hún stjórnar lika
kvenskátum sem eru 15 og Avril
er nú búin aö ná aldri til aö ganga
I skátafélagiö.
A heimleiö spuröi ég Joan hvort
hún væri ánægö yfir þvi aö hafa
horfiö heim. Hún svaraði, án þess
aö hika: — Já, barnanna vegna.
Hér er ég viss um aö þau villast
ekki frá mér og ef þau fara eitt-
hvaö I burtu, þá er alltaf einhver
sem sér um aö þau fari heim. Þau
eru heldur ekki hrædd viö aö vera
ein, vegna þess áö þau vita aö hér
er ekkert sem getur grandað
þeim.
Atvinnuskortur.
Þaö eru ýms vandamál, sem
eyjarskeggjar hafa viö aö strlöa.
Þaö er til dæmis ekki hægt aö
Innbú og
innstæða
Það er dýrt að stofna heimili og
margt sem þarf að kaupa. Stundum er
ungt fólk bráðlátt. Því finnst taka langan
tima að spara fyrir því, sem það vill
eignast.
Nú kemur Landsbankinn til móts við
sparjfjáreigendur með nýju sparilánakerfi
Sparilán eru nýr þáttur í þjónustu Lands-
bankans. Reglubundinn sparnaður
skapar yður rétt til lántöku á einfaldan
og fljótlegan hátt.
Ungt fólk getur'gert áætlun um
væntanlegan innbúskostnað. Síðan
ákveður það hve mikið það vill spara
mánaðarlega.
Eftir.umsaminn tíma tekur það
út innstæðuna, ásamt vöxtum, og
fær Sparilán til viðbótar. Rétturinn
til lántöku byggist á gagnkvæmu
trausti Landsbankans og viðskiptavin-
arins. Reglubundinn sparnaður og reglu-
semi í viðskiptum eru einu skilyrðin.
Reglubundinn sparnaður er upphaf
velmegunar.
Kynnið yður þjónustu Landsbank-
ans. Biðjiö bankann um bæklinginn um
Sparilán.
SÍESSI
Banki ullni landsnumna
7. TBL. VIKAN 39
argus