Menntamál - 01.12.1940, Blaðsíða 24

86
MENNTAMÁL
þarf sérstaka bekki og haga þarf kennslunni öðruvísi (láta
þau læra ýmislegt verklegt) en við velgefin börn. Þessi börn
eru talin hafa fuilt vit (normöl), og geta orðið duglegir og
nýtir þjóðfélagsborgarar, t. d. verkamenn, sjómenn, bænd-
ur. Þau geta og lært vandaminni iðngreinar. Það er eitt
aðalhlutverk vitprófanna að vinsa þessi gáfnasljóu börn
úr hinum, svo að þau geti fengið kennslu við sitt hæfi.
Eftir rannsóknum Burts í Englandi og eftir skýrslum um
fávita og vangefin börn þar, skiptast þau á hverja 1000
íbúa landsins, sem hér segir: Örvitar (idiots): 0,35%o; fávitar
(imbeciles): 1,52%0; hálfvitar (feeble-minded): 6,70%o. —
Samtals 8,57%c (Burt: The Subnormal Child, bls. 98 og 117).
Greindarsljó börn eru í Englandi eftir rannsóknum Burts
um 10% af börnunum, eða rúmlega þrisvar sinnum fleiri
en allir örvitar, fávitar og hálfvitar til samans, en þeir
reyndust um 3% af börnunum. Sums staðar voru gáfna-
sljóu börnin um 10—20% af öllum skólabörnum.
V. Þá koma meðalgreind börn, sem skipta má í tvo flokka:
Þau sem eru um og laklega í meðallagi og hafa GV 0,85—
1,00, og þau sem hafa GV 1,00—1,15, eða eru í góðu meðal-
lagi. '*'r\
VI. Þá taka við gáfuðu börnin, sem hafa GV frá 1,15—
1,30. Þessi börn hafa gáfur til að njóta æðri menntunar
með góðum árangri og eru hæf á fullorðins árum til að
sérþekkingar.
gegna vandasömum stöðum í þjóðfélaginu, sem krefjast
VII. Bráðgáfuð börn hafa GV fyrir ofan 1,30. Þessir menn
skara fram úr öðrum að gáfum. Ef þeir leggja sig fram,
eru þeir efstir við menntaskólapróf og háskólapróf. Vinna
verðlaun fyrir vísindaritgerðir. — Úr þessum hópi kemur
mestallur hinn andlegi aðall þjóðarinnar, afreksmenn
hennar. En allmargir afreksmenn á einhverju sviði hafa
sjálfsagt ekki mjög háa greindarvísitölu, en sennilega þó
hneigingu til að stækka nokkuð með aldrinum, þ.e. þá kemur
skynsemi eða greind þurfa ekki alltaf að haldast í hendur.