Menntamál - 01.12.1940, Blaðsíða 41

MENNTAMÁL
103
vinn. Ekki eykur það heldur á lífsgleði þjóðarinnar að dýrka
vínguðinn, því síður andlega eða líkamlega heilbrigði, og
tæpast verður sagt að fjárhagur þjóðarinnar versnaði þó
að enginn tæki framar staup, — öðru nær. Það eru sterk
og óyggjandi rök, sem sanna að vínnautnin hefir engin
meðmæli. Þess vegna ætti að standa skýru letri í skólum
landsins, í kirkjum og öðrum opinberum byggingum:
Drekkandi œska hugsar ekki, en hugsandi æska drekkur
ekki.
HANNES J. MAGNUSSON:
Hugleiðingar í sumarleyfi
í hvert skipti sem þáttaskil verða í starfi okkar kennar-
anna getur varla hjá því farið, að við leggjum fyrir okkur
þessar spurningar: Hver var dýrmætasta reynsla mín á
síðasta skólaári? Á hvern hátt get ég notfært mér þá
reynslu á því næsta? Og það er ákaflega hætt við, að ef við
ekki berum þessar spurningar upp fyrir sjálfum okkur í
fullri alvöru, og ef við reynum ekki til að svara þeim, bæði
í orði og verki, þá verði starf okkar með tímanum allt of
vanabundið.
Það hafa verið uppi háværar raddir um það, að við
þyrftum að fara að breyta skólafyrirkomulaginu. Menn hafa
það einhvern veginn á tilfinningunni, að eittthvað sé að,
eitthvað öðru vísi en það á að vera, og ef ég mætti reyna að
koma þessum óljósa grun í sæmilega skýra hugsun, þá
myndi ég orða hana svona: