Menntamál - 01.12.1968, Qupperneq 7

MENNTAMÁL
233
frœði, en aðsókn var svo lítil, að ekki þótti fcert að halda
uppi kennslu. Stærðfrceðin og eðlisfrceðin voru teknar fram
yfir kennslu afbrigðilegra barna af þeim ástceðum einum, að
skólanum óx siðara viðfangsefnið i augum, en það mun
vera hið erfiðasla, sem framhaldsdeildinni er cetlað að fást
við um sinn, jafnframt mun það vera þeirra brýnast. Fjöl-
mennustu flokkar afbrigðilegra barna liafa orðið útundan á
marga lirnd, t. d. i menntun kennara og í lagasetningu.
Má i þvi sambandi einnig nefna sálfræðiþjónustu i skólum
og skipa^i sérkennslunnar i heild sinni.
Hvernig er bókakosti á íslenzku varið í þessum sérgrein-
unr uppeldisfræðarinnar og hvað um kennslukrafta í þessum
greinum?
Allsherjar bókaskortur háir nú allri kennaramenntun i
landinu, og i frarnhaIdsdeildin?ii verður að styðjast svo til
eingöngu við erlendar bækur.
Að visu er skylt að sjá islenzkum kennurum fyrir slíkri
menntun, að þeir verði sæmilega læsir á fræðibækur i sér-
greinum sínum á erlendum málurn, en hitt er þó enn
skyldara að sjá islenzkum nemendum fyrir kennslubókum
á móðurmálinu.
Hinar erlendu námsbækur baka bæði kennurum og nem-
endum mikið auka erfiði. Skortur á islenzkum fræðibókum
i uppeldisgreinum veldur lika liugtaka- og heitaruglingi, og
er mikið verk fyrir höndum að ráða bót á þvi.
Kennsla sú, sem fram fer i framhalclsdeildinni i vetur
er mjög frek i liröfum. Þar kenna mú 11 aðfengnir sérfrœð-
ingar fyrir utan fasta kennara Kennaraskólans. Má þar
nefna lækna, sálfræðinga, heyrnarfrœðing, lestrar- og tal-
kennara og sérkennara tornæmra barna.
Áhugi kennara fyrir að kynna sér nýjungar í námsefni
skólanna og kennslutækni almennt hefur birzt í því, að
þeir hafa flykkzt til þeirra námskeiða, sem haldin hafa