Menntamál - 01.04.1972, Side 42

MINNING
Jóhannes úr Kötlum
Fæddur 4. nóv. 1899 — Látinn 27. apríl 1972
Harpan er hljóönuð.
Svanurinn syngur ekki lengur.
Jóhannes skáld úr Kötlum er látinn. Ljóðasvanurinn mikli er horfinn til mæðra sinna og
feðra, en þjóðskáldið deyr ekki. Það lifir með þjóð sinni í verkum sínum.
Jóhannes var mikill hugsjónamaður. Sál hans var jafnan heil en ekki hálf í hverju verki.
Hann átti fastmótaða lífsskoðun á þroskaárum og var henni trúr í list sinni. Hjarta hans fann
til með þjóð sinni í sorg og gleði dýpra og einlægar en flestum er gefið.
Hann kvað kjark í þjóð sína í baráttunni fyrir réttlæti og mannlegri reisn.
Á æskuárum var hann virkur ungmennafélagi í heimabyggð sinni, bjartsýnn, djarfur og heill.
Fyrri hluta ævinnar stundaði Jóhannes barnakennslu að loknu prófi frá Kennaraskóla ís-
lands og var því félagi í Sambandi íslenzkra barnakennara. Hann veitti ungum brjóstum gleði
og fegurð með barnaljóðum sínum og fræðslu.
Samtök íslenzkra barnakennara kveðja góðan dreng með djúpri virðingu og þakka honum
samfylgdina.
15. 5. ’72.
Skúli Þorsteinsson,
form. S.Í.B.
MENNTAMÁL
100