Vorið - 01.03.1947, Síða 6

9
V O R I Ð
nákvæmni og reglusemi í öllum
greinum."
,,Já, ég fyrir mitt leyti vildi nú
heldur iiafa gamla iagið á öllu,“
bætti Adolf við. „En hvað segið þið
um það, að við gerum no'kkurs kon-
ar verkfall? Það eru allir farnir að
gera þessi verkföll, þegar þeir fá
ekki það, sem þeir vilja fá. Og þeir
fá alltaf vilja sínum framgengt. Við
skulum tala um þetta við Betu,
Helgu og Rósu, og þegar við erum
svo öll orðin sammála, skulunr við
sýna mömmu það, að það er hún,
sem verður að láta undan. Haldið
þið ekki, að þetta sé bezta ráðið til
að við fáum að ráða okkur sjálf,
meir en verið hefur?"
,,Ég vil ekki vera með í að gera
neitt, sem er rangt,“ sagði Elísa.
,,Þú manst víst eftir því, að við lof-
uðum mönnnu hátíðlega, að ef fað-
ir okkar fengi sér aðra mömmu,
skyldum við vera henni hlýðin og
góð.“
„Já, en við höfurn verið það, og
við höldum auðvitað áfram að vera
henni góð. En hún verður bara að
hætta að heimta af okkur þessa
stundvísi og reglusemi í smáu sem
stóru. Við segjum henni bara, að
við viljum hafa allt, eins og það var
áður.“
Beta, Helga og Rósa féllust óðara
á tillögu Adolfs um verkfallið, og
hann var auðvitað kosinn foring-
inn. Einnig var samþykkt, að verk-
fallið skyldi hefjast samstundis, að
minnsta kosti áður en faðir þeirra
kæmi heim.
„Við verðum fyrst að koma okk-
ur upp flöggum og ganga síðan um
öll herbergin í húsinu. Á meðan
ætla ég að taka saman stutta ræðu,
sem ég ætla síðan að flytja,“ sagði
Adolf. „Mannna skal fá að vita það,
að okkur er fuHkomin alvara."
Minni systkinunum þótti bera
vel í veiði að fá að koma í svona
skemmtilegan leik, og þau fóru nú
að viða að sér rauðum og hvítum
dulum, sem þau bundu svo við
blómapinna, er þau notuðu fyrir
fánastengur. Og þá voru fánarnir
tilbúnir.
Kröfugangan hófst í borðstof-
unni, þaðan var ltaldið í gegnum
svefnherbergið og síðan um allt
húsið. Þau ætluðust til, að stjúp-
móður þeirra þætti nóg um og
kæmi til að skerast í leikinn.
Loks kom hún á vettvang og
mælti: „Ætlið J)ið nú ekki að fara
að hætta Jjessu? Mér finnst nú nóg
Ikomið af svo tilgangslausum leik.
Mér finnst að minnsta kosti þið,
Adolf og Elísa, vera of stór til að
taka þátt í svona leik.“
,,Við höfum gert verkfall," sagði
Helga til skýringar og veifaði fána
sínum. „Alveg eins og fullorðna
fólkið."
Og enn héldu þau áfram upp
stigann og niður stigann, úr einu
herberginu í annað, og Jjað kom
einkennilegur svipur á stjúpmóður