Vorið - 01.03.1947, Qupperneq 11

V O R 1 Ð
Eins og greinin hér
á eftir ber með sér,
varð Sigurgeir Jóns-
son, söngkennari á
Akureyri, áttrceður
nú fyrir skömmu. —
Hann hefur verið
bindindismaður á
áifengi og tóbak alla
sina tevi, og starfað
i Góðtemplararegl-
unni meir en 40 ár.
Myndin, sem hér
fylgir, er tekin á átt-
rœðisafmæli hans. —
Afmœlisgjafirnar
sjást á myndinni.
SIGURGEIR JÓNSSON:
Reynsla mín
Ég hef fengið tilmæli um að segja
.ítilsháttar frá reynslu minni gagn-
vart eiturnautnum, nautn áfengis
og tóbaks, nú, þegar ég er áttræður.
Mér er ljúft að verða við þessari
ósk, ef ske kynni, að einhverjir úr
hópi ungu kynslóðarinnar, sem
þetta lesa, hugsuðu sig vel um, áður
en þeir gæfu sig á vald þessurn
nautnum á unga aldri.
Ég ætla að byrja á því að segja
litla sögu frá barnsárum mínum,
sent ég get sagt að hafi orðið til þess,
að ég hafnaði þá strax og ætíð síðan
áfengi.
Ég hygg, að ég hafi verið um 8
ára, þegar þetta gerðist. Ég átti
eldri bróður, sem var orðinn full-
orðinn, eða um tvítugt. Mér þótti
mjög vænt um hann, einkum vegna
þess, að hann söng og spilaði fyrir
mig, barnið. Hann hafði góða söng-