Vorið - 01.06.1959, Blaðsíða 19

VORIÐ
57
■ Sannleik
PERSÓNUR:
ÁLFUR, prófessor, KLEMENS. pró-
fessor, KONA hans, JÚLÍA, dóttir
þeirra, ELLA, vinnukona hjá Álfi.
Vinnustofa Álfs. Framarlega til vinstri
er armstóll með ýmiss konar vélrænum
útbúnaði, m. a. liggja rafmagnsleiðslur
í bríkur hans og fætur.
KLEMENS: Það liggur vel á yður í
dag, kæri vinur.
ALFUR (nýr saman höndunum):
Já, og ekki að ástæðulausu. Loks-
ins hef ég lokið við uppgötvun
mína. (Klappar á stólbakið.)
Hérna er sannleiksstóllinn, liið
dásamlegasta afreksverk mitt,
sem mun gera nafn mitt ódauð-
legt. Hann er sannkallað furðu-
verk, skal ég segja yður. í heilt ár
hef ég unnið að honurn hvíldar-
laust nótt sem nýtan dag. Og nú
stendur hann þarna í allri sinni
dýrð.
KLEMENS: Og hvað er svona dá-
samlegt við stólinn þann arna?
ÁLFUR (hátíðlega): Hver, sem sezt
á þennan stól, (klappar honum
aftur) verður að segja satt. Hann
getur alls ekki komizt hjá því að
segja sannleikann! Ég vona, að
þér gerið yður ljóst, hvílíkri reg-
inbyltingu hann getur valdið?
sstóllinn
Hann ljóstrar upp okkar leynd-
ustu hugrenningum. Hann neyð-
ir menn til að segja hið rétta álit
sitt á sér og öðrum. Engar vífi-
lengjur, herra minn, .... bara
sannleikann. Er það ekki dásam-
legt?
KLEMENS: Jú, þetta er stórkost-
legt, kæri Álfur. Edison og
Marconi — já, þeirra verk er
blátt áfram hégómi hjá þessu.
ÁLFUR: Ég skal segja yður, að ég
geri mér miklar vonir með þenn-
an stól.... Eftir andartak ætla
ég að vígja hann. ... og þér,
kæri Klemens, eigið að vera við-
staddur þá hátíðlegu athöfn.
Hugsið yður bara: Við fáum að
heyra, hvaða álit beztu vinir okk-
ar liafa á okkur. Það er áreiðan-
lega skemmtun, sem borgar sig.
Al.lt það lof — öll hin vingjarn-
legu orð, sem ástvinir okkar
koma sér að jafnaði ekki til að
segja, þeirn verður nú beinlínis
ausið yfir okkar, jafnskjótt og
þeir eru seztir í sannleiksstólinn.
Nú ætla ég að kalla á þá, og þá
skulum við, gömlu vinirnir,
njóta ávaxtanna af hugviti mínu
og striti.
KLEMENS: Já, þetta verður dýr-
leg stund. En heyrið mig, Ált'ur.
Áður en við byrjum, langar mig