Bjarmi - 01.12.1993, Blaðsíða 7

fæðing Messíasar. Viðbrögð þeirra voru þau að
þeir lögðu af stað og fóru til Jerúsalem, höfuð-
borgar landsins þar sem konungurinn nýi átti
að fæðast samkvæmt útreikningum þeirra. Við
getum ímyndað okkur að þeir hefðu bara setið
heima og haldið áfram að lifa sínu lífi. Þá
hefðu þeir farið á mis við frelsarann og aldrei
getað veitt honum lotningu. Við getum líka
heyrt um Messías án þess að bregðast við því á
nokkurn hátt. Viðbrögð vitringanna eru okkur
fyrirmynd. Þeir fóru til fundar við frelsarann.
Vitringamir fóru ekki bara til Jerúsalem,
heldur heyrðu þeir orð Guðs um fæðingarstað
Messíasar og fóru eftir orðinu. Þeir héldu til
Betlehem, úr glæstum höfuðstaðnum, þar sem
musterið mikla var og konungshöllin, til lítils
bæjar. Þar fóru þeir til fátæks alþýðufólks í
hrörlegu húsi til fundar við lítið bam. Þetta var
í raun andstætt skynseminni. En þeir hlýddu
orði Guðs í trú. Skynsemin getur sagt okkur að
við eigum að leita frelsarans hér og þar. Margir
leita svara við spurningum sínum og lífsvanda í
mannlegri speki og glæstum hugmyndakerfum.
En frelsarann er hvergi að finna nema í vitnis-
burðinum um hann, í orði Guðs. Stjarnan vís-
aði vitringunum veginn. Henni er stundum líkt
við orð Guðs (sbr. t.d. jólasálminn „Ó, hve dýr-
leg er að sjá“). Orð Guðs leiðir okkur til Jesú.
Vitringarnir eru okkur fyrirmynd í því að heyra
það orð og fara eftir því.
Vitringamir féllu fram og veittu frelsaranum
lotningu. Hér eru heiðingjar og stjörnuspeking-
ar búnir að kasta frá sér stolti sínu og þekkingu
og lúta litlu barni í trú af því að orð Guðs sagði
þeim að það væri Messías og frelsari heimsins.
Gjafir þeirra geta á táknrænan hátt falið í sér
hvað þeir játa. Þeir játa að Jesús er bæði kon-
ungur og prestur, konungurinn í líii þeirra og
æðstipresturinn sem friðþægir fyrir þá. Þeir játa
að hann er Guð kominn inn í heim manna til að
líða og þjást fyrir þá og með þeim. Enn eru
vitringarnir okkur fyrirmynd.
Andspænis þessunt boðskap getum við spurt
hvað við ætlum að gera. Erum við reiðubúin að
hlýða orði Guðs og láta það leiða okkur á fund
Jesú á þessum jólum? Erum við tilbúin að lúta
Jesú sem konungi okkar og Drottni og afhenda
honunt þannig yfirráðin í lífi okkar? Játum við
hann sem Guð í heiminn kominn til að frelsa
okkur með því að fórnfæra sjáfum sér fyrir
syndir okkar? Viljum við tilbiðja hann einan,
játa syndir okkar fyrir honum, þiggja fyrirgefn-
ingu hans?
Vitringarnir voru leiddir á fund lítils barns í
Betlehem. Einhverjum kann að finnast það
bæði fráleitt og heimskulegt að falla fram og
veita litlu barni í fátæklegu húsi lotningu. Samt
sem áður gerðu vitringarnir það því þeir trúðu
því sem þeir höfðu heyrt. Trúum við því að
Jesús hafi verið sonur Guðs og frelsari mann-
anna jafnvel þótt það kunni að hljóma
heimskulega?
Páll postuli segir (I. Kor. 1,20-25):
„Hvar er vitringur? Hvar fræðimaður? Hvar
orðkappi þessarar aldar? Hefur Guð ekki gjört
speki heimsins að heimsku? Því þar eð heimur-
inn með speki sinni þekkti ekki Guð í speki
hans, þóknaðist Guði að frelsa þá, er trúa, með
heimsku pédikunarinnar. Gyðingar heimta tákn
og Grikkir leita að speki, en vér prédikum Krist
krossfestan, Gyðingum hneyksli og heiðingjum
heimsku, en hinum kölluðu, bæði Gyðingum
og Grikkjum, Krist, kraft Guðs og speki Guðs.
Því að heimska Guðs er mönnum vitrari og
veikleiki Guðs mönnum sterkari.“
Heimildir:
Bauer, W.: A Greek-English Lexicon. Chicago 1957.
Beare, F.W.: The Gospel According to Matthew. Oxford
1981.
Douglas, J.D. (ed.): The Illustrated Bible Dictionary.
Leicester 1980.
France, R.T.: Matthew. Leicester 1985.
Gerhardsson, B. (utg.): En bok om Nya testamentet.
Lund 1976.
Gilbrant, Th. (red.): lllustrert Bibelleksikon. Oslo 1965.
Hartman, L.: Ur Nya testamentet. Lund 1972.
Hill, D.: The Gospel of' Matthew. London 1975.
Einhverjum
kann að finn-
ast það bæði
fráleitt og
heimskulegt
að falla fram
og veita litlu
barni í fátæk-
legu húsi lotn-
ingu. Samt
sem áður
gerðu vitring-
arnir það því
þeir trúðu því
sem þeir höfðu
heyrt.