Bjarmi - 01.12.1993, Blaðsíða 9

það var annað sem brann dýpra í hjarta mér. Að
ganga umkring í Jesú nafni - þessi orð seitluðu
hlýtt og hljótt um huga minn. Hver ljóðlínan af
annarri myndaðist, hvert erindið af öðru. Brátt
hafði þessi litli, einfaldi söngur orðið til - og ég
sofnaði glöð í bragði. Daginn eftir festi ég hann
á blað.
Ég hef sjálfsagt staðið á háum sjónarhól
þegar ég orti sönginn. En ég held að ástúðin
gagnvart móður minni hafi verið helsta ástæð-
an og hvatningin til þess að söngurinn varð til.
Ovænt útbreiðsla
Nú var söngurinn skrifaður í glósubókina
hennar. En enginn vissi um það og ekki heldur
hver „Filia Nautæ“, þ.e. sjómannsdóttirin, var
en það skrifaði hún undir sönginn þegar hún
sendi hann litla, handskrifaða félagsmanna-
blaði KFUM, „Sneklokken“. Hún vildi ekki
láta nafnið sitt fylgja með söngnum og aldrei
áræddi hún að láta prenta hann.
En þá hljóta aðrir að hafa séð til þess að það
yrði gert því að mörgum árum seinna fékk hún
bréf ásamt úrklippu með söngnum úr norska
tímaritinu Misjonstidende. Seinna kom á dag-
inn að hann hafði birst í mörgum tímaritum án
þess að hún hefði haft hugmynd um það.
Og nú hafði líka verið samið lag við hann.
Trygve Skallerud, sem var fangelsisprestur í
Osló, hlýtur að hafa rekist á hann. Hann var
hagmæltur og samdi stundum lög, létt og glað-
vær. Hann gerði líka lag við þennan söng og
það hefur stuðlað mjög að því að hann hefur
hljómað allt fram á þennan dag.
Langur tími leið áður en Helgu Ingebrigtsen
varð kunnugt um þetta lag. En svo bar það til
kvöld nokkurt að henni var boðið á kvennafund
þar sem þátttakendur skemmtu sér við söng.
Þá vék ein konan sér að henni og spurði
hvort hún kannaðist við sönginn, „Eitt sinn
Guðs son gekk umkring“. Já, reyndar þekkti
hún sönginn. Og svo varð henni á að bæta við:
„Enda orti ég hann.“ Konunum þótti ánægju-
legt að heyra þessar upplýsingar um hinn ást-
sæla söng.
Þessi sama kona gat nú frætt hana um það að
ljóðið hefði oft orðið henni hvatning til þess að
vitja sjúkra og fátækra. Aðrir skýrðu frá því að
þær hefðu lært sönginn í skólanum. Þá um
kvöldið heyrði hún svo í fyrsta sinn lagið við
ljóðið. Allar voru þær undrandi og ekki síst hún
sjálf.
Seinna bárust henni frekari fréttir af því
hvernig söngurinn hafði borist um landið, svo
og hver það var sem hafði látið prenta hann og
gefið honum nafnið „Tusenfryd-sangen“ en
„Tusenfryd (fagurfífill) hétu nokkur félög sem
hjálpuðu fólki er þarfnaðist aðstoðar.
Það var henni að sjálfsögðu fagnaðarefni að
söngurinn hafði orðið til blessunar. „En,“ segir
hún að lokum, „ég stenst ekki mælikvarðann
þegar um er að ræða að lifa sjálf í samræmi við
efni söngsins. Það er sennilega ástæðan til þess
að ég verð angurvær þegar ég heyri hann sung-
inn.
En ég held að Guð hafi gefið mér hann og
hann hafi af náð sinni notað hann til þess að
glæða neista kærleika og miskunnsemi í ein-
hverjum hjörtum - og fyrir það er ég þakklát.“
Helga Ingebrigtsen andaðist 8. febrúar 1952
í Mysen í Austfold í heimalandi sínu. Þangað
hafði hún flust vegna heilsuleysis og búið þar
með systur sinni.
Hún orti allmarga aðra söngva sem sungnir
eru í Noregi. Enginn þeirra hefur þó orðið eins
kunnur og þessi, enda enginn haft jafnmikil á-
hrif.
Oljósar og óraunsæjar vonir hennar um
framtíðina í æsku urðu ekki að veruleika. En
hún starfaði í auðmýkt og kyrrþey um dagana -
og það var það sem hún vildi.
„Vinna í kyrrþey verk ég fái, var og er það
sem ég þrái.“ Þannig hljóðar viðlagið í söng
Bjarna Eyjólfssonar, „Lifa í sannri hógværð
hér,“ en hann er ortur með söng Helgu
Ingebrigtsen að fyrirmynd og var fyrst prentað-
ur árið 1965 í 18. hefti söngva þeirra sem not-
aðir voru á almennu mótunum á árum áður. Hér
í blaðinu birtist þýðing Lilju S. Kristjánsdóttur
á sálminum, Líknarsystur (diakoilissur) hafa
haft miklar mætur á þessum söng.
P. Poulsen,
Endursagt úr Indre Missions Tidende.
Eitt sinn Guðs son gekk umkring,
grœddi sœrðan einstœðing,
samúð, hjálp og huggun veitti,
hjartasorg ífönguð breytti.
Svona’ íauðmýkt vil ég vinna
verk, er Jesús hóf að sinna.
Breyta tári’ í bros á vor,
bœta þjáðra œvikjör,
kveikja vonir, vinsemd sýna,
votta liryggum samúð mína.
Svona í auðmýkt vil ég vinna
verk, erjesús hóf að sinna.
Kœrleikur, sem kennir til,
kann oft ráð svo birtu’ og yl
breiðir hann til beggja handa,
biður Guð að leysa vanda.
Svona’ íauðmýkt vil ég vinna
verk, er Jesús hóf að sinna.
Braut til himins benda á,
boðskap krossins segja frá:
Kœrleiks faðmi faðir vefur
fundið barn og dýrð þar gefur.
Svona’ í auðmýkt vil ég vinna
verk, erjesús hóf að sinna.
Helga Ingebrigtsen
Lilja S. Kristjánsdóttir þýddi.
FRÁSÖGN

Óljósar og
óraunsæjar
vonir hennar
um framtíðina
í æsku urðu
ekki að veru-
leika. En hún
starfaði í auð-
mýkt og kyrr-
þey um dag-
ana - og það
var það sem
hún vildi.