Bjarmi - 01.05.1998, Síða 29

9t
Á góðri stund í safnaðarheimili Ólafsvíkurkirkju
til okkar, eru úr 8.-10. bekk en þau
hafa að jafnaði verið 10 - 14 á fundun-
um. Sum þeirra sem við fáum til okkar
núna eru systkini þeirra sem voru með
þegar starfið hófst, þannig að eldri
systkinin hafa gjama mælt með starfinu
við þau yngri.“
Hvaðfer fram áfundunum hjá ykkur?
„Yfirleitt það sama og gerist í kristi-
legu unglingastarfi. Öðru hverju eru
skemmtiatriði svo sem leikir eða leikrit.
Við syngjum mikið, ræðum málin og svo
höfum við alltaf hugleiðingu út frá Guðs
orði í lok fundarins. Við reynum að
virkja krakkana sjálfa sem mest. Mark-
mið okkar er að ala upp sterka leiðtoga
sem mögulega gætu haldið utan um
starfið og að það verði með tímanum að
mestu leyti sjálfbært."
Starfið í Ólafsvík er undir merlcjum
kirkjunnar og KFUM og K en meðal ung-
linganna heitir það KSS. Hvemig stendur
á því?
',,Jú, það er rétt að kirkjan í Ólafsvík
og Landssamband KFUM og K hafa bor-
ið allan kostnað af starfmu frá því það
hófst. Við, sem störfum, erum öll
sjálfboðaliðar svo mestur hluti kostnað-
arins er fólginn í að ferðast milli Ólafs-
víkur og Reykjavikur, auk matarkostn-
aðar. En varðandi KSS nafngiftina þá
var það svo í upphaíi að staríið var kall-
að KFUM og K. En vegna þess að við,
sem stóðum að starfinu, komum öll úr
KSS í Reykjavík töluðu unglingamir um
að KSS-krakkarnir væru að koma og
smám saman fékk starfíð nafnið KSS í
Ólafsvík. í fyrstu reyndum við að leið-
rétta þetta en að betur athuguðu máli
þá var þetta í raun mun sniðugra. Ung-
lingar í Ólafsvik geta ekki sótt fram-
haldsskóla í sinni heimabyggð, nema
fyrsta árið, svo mörg þeirra fara til frek-
ari menntunar í Reykjavík. Hvorkl kirkj-
an né KFUM og K bjóða upp á kristilegt
starf fyrir aldurinn 16-20 ára en Kristi-
leg skólasamtök (KSS) er nákvæmlega
íyrir þann aldur. Því fannst okkur mik-
ilvægt að KSS hljómaði kunnuglega í
eyrum þeirra og þau vissu að hverju
þau gengju með því að fara í KSS.“
Fagnaðarerindið drífur
okkur áfram
Er þetta ekki erfitt, þreytandi og hættu-
legt að fara vestur um hávetur?
„Auðvitað getur það verið þreytandi
en þetta er umfram allt gefandi. Við vit-
um að margir biðja fyrir okkur, bæði í
Ólafsvík og í Reykjavík. Við biðjum
stöðugt fyrir þessu starfi sjálf. Við höf-
um bænastund áður en við leggjum af
stað, á leiðinni, þegar við erum komin á
staðinn og áður en fundir hefjast. Við
höfum fundið það svo oft að Guð hefur
verndað okkur á leiðinni. Einhverju
sinni fórum við Haraldur af stað þó út-
varpið hafi lýst leiðina ófæra. Á leiðinni
bilaði bíllinn lítillega uppi á miðri heiði
þannig að við komumst hvergi, sem var
kannski eins gott. Veghefill frá vega-
gerðinni tók okkur í tog um leið og
hann ruddi veginn. Skaflarnir, sem
hann fór í gegnum, voru sumir mann-
hæðarháir þannig að við hefðum aldrei
komist til Ólafsvíkur upp á eigin spýtur.
Starfið í Ólafsvík hefur verið okkur mik-
ill skóli og dýrmæt reynsla. Ég vil samt
taka það fram að það er ekki ævintýra-
þrá sem rekur okkur áfram, heldur
langar okkur umfram allt að fagnaðar-
erindið um Jesú Krist fái að heyrast
sem víðast. Við lítum á það sem köllun
okkar að boða það í Ólafsvík," sagði
Baldur að lokum.
Guðmundur Karl Brynjarsson er skólaprestur.