Bjarmi - 01.12.1998, Blaðsíða 37

Hvernig á svo að aftengjajólavélina?
Námskeiðið byggir upp á fjórum æfing-
um. Þátttakendur fara í gegnum spum-
ingalista um livað þeir gera fyrir jólin og
hvað þeim finnst mikilvægast. Síðan
vaknar spumingin: Þó að við segjum að
eitthvað tiltekið skipti okkur mestu máli,
kemur það í ljós í framkvæmdinni?
Margir samsinna því að það sé þýðingar-
mest að halda hátíð vegna fæðingar frels-
arans. En skín það í gegnum allt jóla-
haldið? í lok námskeiðsins gerir fólk svo
raunsæja áætlun um það hvernig er
hægt að breyta þessu. En það verður
hver að hugsa um að breyta sjálfum sér
fyrst og fremst. Þetta er ekki sett fram til
þess að skapa ófrið innan fjölskyldunnar
heldur til að hjálpa öllum að eiga
ánægjuleg jól, taka tillit hvert til annars.
Nú ert þú búin aðjást við þessar spum-
ingar nokkuð lengi, viltu kannski segja
eitthvað meirafrá því hvemig það byijaði?
Þetta byrjaði kannski í kringum tví-
tugsaldurinn þegar ég velti fyrir mér til-
ganginum í þessu öllu og þá var ég farin
að spyrja sjálfa mig: Hvers konar hátíð
er þetta? Ég komst helst að því að þetta
væri hátíð ljóssins, því það var svo mik-
ið af ljósaskreytingum, en þá var dýptin
í trúnni ekki alveg komin. En síðan þeg-
ar hún kom tíu árum seinna þá small
þetta meira saman og þá komst ég á
sporið hvar átti helst að leita. Þá varð
Jesús miðdepillinn og þá loksins skildi
ég að hann er mikilvægasta ljósið. Og ég
fann að ég þurfti að búa hug og hjarta
betur undir hátíðina og láta þetta lýsa í
gegnum jólahaldið.
Hvað finnst þér dýrmætast íjólahaldinu?
Aðaljólaskrautið hjá okkur er „fjár-
húsið og jólajatan". Við tökum það fram
í byrjun aðventu, og segjum að við
séum að fara í ferðalag til Betlehem. Við
leggjum út fjólubláan dúk fyrir veginn
sem við ætlum að ferðast um. Fjárhúsið
er sett á annan endann og spámaðurinn
er kominn í ljós á hinum endanum.
Hann ætlar að vísa okkur leiðina af því
að spámenn Guðs í Gamla testament-
inu sögðu frá því sem koma ætti og síð-
an rættist það. Næsta sunnudag færist
. spámaðurinn nær fjárhúsinu og María
og Jósef koma. Þau geta líka vísað okk-
ur veg því þau eru á leið til Betlehem.
Ertu að tala um stóra leikmuni eða eitt-
hvað sem er smátt?
Þetta eru litlir gripir sem við röðum upp
á píanóið okkar og látum þetta færast
svona. Næst koma fjárhirðarnir, þriðja
sunnudaginn, og á fjórða sunnudeginum
koma vitringarnir og allir eru á leið til
Betlehem. Á aðfangadagskvöld flytjum við
alla inn í fjárhúsið og þá kemur Jesús,
eftir að klukkan er orðin sex. Þetta er mér
afskaplega mikilvægt í jólaundirbúningn-
um og ég nota þetta sem aðalskrautið.
Fæst þetta hér á landi?
Við eigum þetta síðan við vorum í
Bandaríkjunum en kristniboðshópur
sem við vorum í, Vökumenn, fékk þá
hugmynd að gera eftirmyndir. Þannig að
þeir eru með framleiðslu á þessu.
Að lokum: Viltu gefa okkur ráð um
sniðugar jólagjafir?
Það vill svo til að það er hægt að gefa
ýmislegt annað en hluti eða eitthvað
sem við borgum bara fyrir. Það er mikil-
vægara að við gefum af okkur sjálfum.
Mér er minnisstæð grein eftir Þorgerði
Ingólfsdóttur sem birtist í Kirkjuritinu
1979, „Að syngja um jólin." Fyrir henni
er það stærsta jólagjöfin að syngja inn
jólin. Þetta er meira persónulegt en ein-
hver vara sem er keypt úti í búð. Það er
líka hægt að gefa frumsamda sögu eða
ljóð, nú eða eitthvað sem er unnið með
höndunum eða bakað, eða jafnvel loforð
um að hjálpa einhverjum að þvo bílinn
sinn nokkrum sinnum á ári.