Bjarmi - 01.12.2001, Blaðsíða 35

Ég byrjaói að fara með hana á rúss-
nesku: „Ég trúi á einn Guó, föóur almátt-
kan,“ o. s. frv. þangað til ég kom að orð-
unum: „Ég trúi á fyrirgefningu synd-
anna.“ Ég spurði hann: „Trúir þú þessari
grein trúarjátningarinnar?"
„Ég hef sagt þér að ég trúi allri hinni
kristilegu trúarjátningu“, svaraói hann.
„Það var aðeins af ótta sem ég afneitaði
henni."
Ég hélt áfram: „Trúir þú á fyrirgefningu
syndanna?"
Já.“
Ég þrýsti enn fastar: „Trúir þú á að þín-
ar syndir séu fýrirgefnar?"
„Ó, nei, aldeilis ekki!“ hrópaói hann.
„Syndir mínar hafa safnast upp í glæpi og
eru orðnar alltof margar.“
„Trúarjátningin segir ekki að aðeins litl-
ar syndir og nokkrar yfirsjónir séu fýrir-
gefnar, heldur allt, allar syndir, án þess
að þær séu taldar eða stærð þeirra met-
in. Þegarjóhannes skírari sá Drottin Jesú,
sagði hann: „Sjá Guðs lamb sem ber
[burtj synd heimsins." Ef þú einn hefðir
framið öll þau morð, þjófnaói, lygar,
meinsæri og hórdómsbrot, sem allt
mannkyn hefur framið frá upphafi, en
trúir nú á Jesú, þá er hann samt lamb
Guðs sem ber burt synd heimsins. Trúir
þú nú á fýrirgefningu synda þinna?“
Allt í einu flóói andlit hans í tárum.
Hann sagði aftur og aftur: „Ég trúi aó
mínar syndir séu fýrirgefnar.“ Jesús hafði
framkvæmt meistaraverk. Hann hafði
ekki aóeins fundið týndan sauð heldur
týndan hirói.
Ég sá aldrei framar þennan kaftein. Það
var stríð. Daginn eftir hafði hann haldið
áfram með herdeild sinni til vígstöðvanna.
Hvað ætli hann hafi gert eftir þetta?
Daginn eftir að samverska konan í Sík-
ar tók trú, leiddi hún allt þorpið til trúar
ájesú. Hvaó gerói hún svo? Hélst áhugi
hennar? Hélt hún áfram að leiða fjölda
fólks til trúar eins og í upphafi eða fann
hún sér enn einn eiginmann? Jesús hrós-
aði rómverska hundraóshöfðingjanum
fýrir trú hans, sem hann sagði að ekki
fýndist þvílík í öllum Israel. Hvaða dáðir
drýgði hann með trú sinni? Eða fór hann
kannski, þegar hann hafði séð að krafta-
verkið, sem hann hafði búist við, hafði
átt sér stað, aftur til vinnu sinnar, að
kenna hermönnum aó drepa? Sakkeus
lofaði að ef hann hefói svikið nokkuð af
nokkrum skyldi hann skila því öllu aftur.
Stóð hann við það?
Ég kann vel vió Esekíel 20:3: „Svo
sannarlega sem ég lifi vil ég eigi láta yður
ganga til frétta við mig, - segir Drottinn
Guð.“ Hann vildi að við vissum aðeins
hluta sögunnar. Látum okkur það nægja.
Kafteinninn, samverska konan, hundraðs-
höfðinginn og Sakkeus áttu öll eitt augna-
blik sterkrar trúar ájesú. Framhald þeirrar
sögu er ekki okkar að vita.
Rússneski kafteinninn hafði verið
hreinsaður af syndum sínum. Það sem
honum og mér virtist sem fjall af syndum,
virtist Jesú, sem horfir af himni, sem
ómerkilegur hóll.
A tímum Gamla testamentisins hrös-
uðu Gyðingar með því að trúa á Mólok.
Mólok þýðir á hebresku „konungurinn
sem hefur ríkt“. Alltof oft hengjum við sál-
ir okkar við Ijóta hluti í liðinni tíó. Kristnir
menn trúa á Jimlokh"!'!, konunginn sem
mun rfkja. Þeir sem tilbiója ,Jimlokh“ trúa
því aó hið liðna sé fýrirgefið og hafi einnig
verið lagaó. Kristnir menn trúa einnig á
heilagleika sem við færumst f átt til. „Og ég
fulltreysti einmitt því, að hann, sem byrjaði
í yður góða verkió, muni fullkomna það
allttil dagsjesú Krists“ (Fil. 1:6).
Hebrear notuðu orðið „hataþ“ um synd
manns gagnvart öðrum mönnum en „as-
ham“ um synd manns gegn Guði, eins og
brot gegn hvíldardeginum eða óhlýðni við
lög um helgihald. En „asham“ þýddi
einnig bætur sem þjófur þurfti að greiða
fýrir það sem hann hafði stolið, yfirbót. í
Jes. 53:10 stendur að Jesús muni gera sál
sína „asham“, sem þýðir ekki aðeins sekt-
arfórn fýrir synd, heldur einnig yfirbót fýr-
ir syndirnar. Á einhvern leyndardómsfullan
hátt mun Hinn almáttugi bæta fýrir allt
sem við höfum gert rangt.
I leikriti Shakespeares, Hamlet, reynir
hinn örvæntingarfulli Kládíus, konungur
Dana, aö biðja:
„Fúll er minn glœpur; fylcm r\ær til himins,
frumbölvan beimsins upphafs eltir hann;
eitt bróðurmorð! Og beðið get ég ekki.
Þótt jafnsterk löngun fylgi fúsum vilja,
pá sligar sektarafarg mitt áforms-aflið;
ég líkist þeim, sem tvö verk á að annast,
ég er á hvörfum, hvað ég fyrr skal vinna,
oggjöri hvorugt...
...Nú glœpurinn ergjörður, —
æ, hvaða bæn má henta slíkri ódáð?
Fyrirgef fólskumorð! Ei stoðar það,
og halda því, sem hvatti mig til verksins;
ágirnd til valda, ríkisdjásn og drottning.
Cefst uppgjöfsyndar efað synd er haldið?“l"]
Ég svara: „Kládíus, ég get svarað þér.
Við getum nú talað frjálslega saman, þar
sem vió tilheyrum báðir hinum óraun-
verulegu undirheimum. Þú varst grafinn
eftir að þú dóst. Ég er grafinn lifandi.
Þaó er ekki mikill munur á. Við getum tal-
ast við. Já, Kládíus, það er hægt að fýrir-
gefa þér líka, þó aó þú getir ekki bætt fýr-
ir neitt. Ef þú hefóir rekið frá þér konu
þína sem þú eignaðist á glæpsamlegan
hátt, hefóir þú leitt yfir hana nýja óham-
ingju og nýjar freistingar. Ef þú hefðir af-
salað þérvöldum, hefði einhver sem ekki
ákallar Guð, getað tekió völdin. Láttu
hlutina vera eins og þeir eru og trúóu á
Jesú, „ashamið“, yfirbótina.
Þú getur byrjað hvern dag upp á nýtt,
án byrða lióinnar tíðar. Og óttastu ekki
að þú endurtakir gamlar misgeróir. Vertu
heldur búinn undir aó annað komi þér
gleðilega á óvart. Guð veit að píanóið þitt
er ónýtt og þú getur ekki spilað fallega
tónlist á þaó. Aðeins þitt innra skiptir
máli. Guð dæmir þig eftirvilja þínum ein-
göngu. Mundi konsert Menhuins hljóma
eins vel ef leikið væri á venjulega
sígaunafiðlu í staðinn fýrir Stradivaríus-
fiðluna sem hann notaói? Guð lítur til
þess sem þú vilt, ekki hve mikið þú nærð
að uppfýlla.
Syndir þínar eru fýrirgefnar.
Amen.“
Þessi grein heitir á ensku: „Sins Are So
Small to Him“ og er úr ræðusafni Ric-
hards Wurmbrands „Alone with God“.
Ræðurnar voru samdar meðan hann var í
einangrunarklefa í fangelsi í Rúmeníu, en
þar var hann samanlagt í þrjú ár.
[i] Mólok ogjimlokh eru mismunandi
myndir orðsins „malakh", sem þýðir
að ríkja. „Melekh“, þýðir konungur.
[ii] Þýð. MatthíasJochumsson.
Þýð.: Böðvar Björgyinsson.
35