Heima er bezt - 01.04.1952, Blaðsíða 32

128
Heima er bezt
Nr. 4
Þarf cg að geta þess, að mér leið dá- Heimili Vívían er glæsilegt, minnir á
samlega hjá Tallersfólkinu? Nei, þess ætti liöll . . . Og þar er margt merkilegt að sjá.
ekki að gerast þörf. Vívían, sem er him- Vinkona mín sýnir mér allt, jafnvel mál-
ittglöð yfir heimsókn minni, hefur sýnt verk af föður sínum, sem býr í útlöndum.
mcr allt það markverðasta á búgarðinum. I Afríku, segir hún.
Vívían er furðulega snör 1 snúningum Þegar ég hef verið tvær dásamlegar vik-
og lipur upp á fótinn. Það er ekki allra ur á búgarðinum, verð ég að halda heim
að elta hana uppi. Og í badminton hef til bús míns. Vívían ætlar að ferðast til
ég ekki roð við henni, — ég játa það Afríku með móður sinni og heimsækja
hreinskilnislega. fiiðttr sinn. Við kveðjumst og óskum hvert
öðru heilla.
Aður en prófasturinn fer aftur, ræðir
hann lengi við frú Taller um möguleik-
ana á því að finna foreldra mína. Og þau
lofa bæði að gera allt, hvað þau geta,
mér til hjálpar.
„Velkominn sértu, Óli,“ segir Línus, er
ég kem í hlaðið. „Og hér er nóg að sýsla,
skal ég segja þér. Hér er allt í svo dæma-
Iausum ólestri."
Fósturmóðir mín tekur mér líka virkta-
vel. lín hún er áhyggjufull á svip. „Já,
Oli rninn, það er komið í ljós, að skuldir
niikiar hvíla á jörðinni, og verður erfitt
að standa í skilum," segir hún.
Næstu nótt vakna ég við það, að Mikki
rýkur upp. Hvað er nú á seyði? Ég reyni
ið sefa seppa, en tekst það ekki.
Hann gerist æ órólegri. Að síðustu fer
liann fram að dyrunum og fer að gelta.
Ég sé nú, að þetta er ekki einleikið.