Heima er bezt - 01.01.1958, Blaðsíða 23

Hrakningar í f jallleitum
Framh. af bls. 19. -----------------------------
ekki varð frekar úr fjárleit í þessari ferð. Páll heitinn
var um tvítugt, er hann lézt. Hann var efnilegur í alla
staði, vel greindur, og dálítið hagmæltur, en fór dult
með það. Efni var hann í góðan íþróttamann, og var
hann því einnig vel fær á skíðum. Hann fýsti mjög til
náms, en tímdi ekki að fara frá foreldrum, sökum þess
að bræður hans voru ekki svo gamlir, að geta tekið við
hans verkum. Hans var sárt saknað af öllum, sem kynni
höfðu af honum, enda var hann fyrirmynd sinna jafn-
aldra. Ekki neytti hann áfengis né tóbaks, og var ávallt
glaður í lund og eftirsóttur í félagsskap, og væri vel,
ef okkar þjóð ætti marga honum líka.
Það var eftir að sætta sig við fráfall Páls, þess manns-
ins, er við vissum einn hinn fráasta í leitinni, enda
fannst okkur sem hann mundi alltaf bjargast. Enginn
veit með vissu, hvaða hindrun hefur verið á vegi hans,
er olli því, að hann kom ekki fram í sama mund og
hinir Skerjagöngumennirnir, en þó komið úr leitinni
á réttri leið og óvilltur. Er komið var fram á vetur, var
farið í eftirleit á þessar slóðir, og fundust þar kindur
mjög styggar. Þykir allt benda til þess, að Páll hafi
lent í að elta þessar kindur og dvalizt yfir þeim lengur
en fært var í slíku veðri, er á var, og hættan gegn
kuldanum því meiri, eftir svita og erfiði leitardagsins.
Það er einkum tvennt, sem þessi harmssaga leiðir
hugann að. í fyrsta lagi að gæta þess jafnan að fara
aldrci í leit, án þess að hafa með sér góða vatnshelda
yfirhöfn. í öðru lagi að hver leitarmaður fylgist vel
með næsta manni til beggja handa, svo að enginn
verði hjálparvana í leitinni, eða hverfi svo að ekki verði
að gert fyrr en um seinan.
Guðjón Magnússon.
Sögur Magnúsar á Syðra-Hóli
Framh. af bls. 14. ■.....
Þau Eiríkur fóru síðan í Hafursstaðasel á Brunnár-
dal. Það er uppi í fjöllum. Þar dó Kristín úr taugaveiki
1859, en selið fór í eyði. Smalamenn og aðrir þeir, sem
um dalinn fóru, sáu eftir það Kristínu við seltóftirnar
og dusta þar rekkjuvoð sína. Þótti það ills viti og hríð-
arboði að vetrarlagi.
Jónas bjó lengi góðu búi á Breiðavaði. Kona hans var
Sigríður Vigfúsdóttir af Skeggjastaðaætt og hafði áður
átt Jón Eiríksson á Mið-Gili. Hún var rausnarkona og
góð húsmóðir. Þau Jónas áttu tvær dætur, er upp kom-
ust, Siðríði og Áslaugu. Giftust báðar. Jónas dó 15. apr.
1865, 68 ára gamall.
Að mestu eftir sögn Indriða Jónssonar á Ytri-Ey. Hann
var ungur vinnumaður á Breiðavaði og þekkti Jónas vel.
Kirkjubóli í Önundarfirði,
11. desember 1957.
í nóvemberhefti 1957 birti „Heima er bezt“ nokkrar
vísur eignaðar Leirulækjar-Fúsa. í því tilefni fyndist
mér ekki úr vegi að birta þá sögu, sem ég heyrði með
einni þeirri stöku, þar sem mér finnst vísan ekki njóta
sín annars. Ekki veit ég, hvort eða þá hvar sú frásögn er
skráð, en ég nam hana af manni en ekki bók. En sagan
var á þessa leið:
Kona nokkur missti mann sinn og tregaði hann svo
mjög, að hélt við óviti. Hún var ekki mönnum sinnandi
og gætti ekki verka sinna, en sat löngum við Ieiði bónda
síns, harmþrungin og hugstola.
Leirulækjar-Fúsi tók að sér að freista þess að kveða
harminn af konunni. Hann leyndist í kirkjugarðinum
eitt sinn, er konan var þar ekki, og lagðist niður milli
leiða skammt þar frá, sem hún var vön að sitja. Síðan
kemur ekkjan, sezt við leið bónda síns og stynur
þungan. Þá bröltir Fúsi á fætur og kveður:
Fjandinn hefur sótt hans sál,
sem að fleirum lógar.
Hann er kominn í heljar bál
og hefur þar píslir nógar.
Konunni blöskraði að vonum svo svívirðilegur kveð-
skapur. Varð henni næsta skapfátt, spratt á fætur og
rak Fúsa pústur þéttan. Síðan gekk hún hvatlega til
bæjar. Við þetta bráði svo af henni, að hún komst til
sjálfrar sín, tók upp vinnu og jafnaði sig svo smám
saman.
Fyrst ég fór að skrifa, vil ég líka geta þess, að ég
hef lært vísu Guðmundar Ketilssonar með upphafs-
rími, þannig:
Flettingsríu rak á vog
rétt upp í hann Sigurð,
nettar tíu álnir, og
eftir því á digurð.
Um hitt kann ég ekki að dæma, hvor gerðin er upp-
runalegri, en skemmtilegra finnst mér að raula þessa^
Halldór Kristjánsson.
Heima er bezt 21