Heima er bezt - 01.01.1958, Blaðsíða 27

ins, í kverk milli stofns og greinar. Þar höfðu litlu
hjónin með iðni og elju gert sér lítið hreiður eða körfu.
Einn morgun, þegar komið var á fætur, kúrir eggja-
móðirin í hreiðrinu rétt utan við gluggann. — Ekki
hreyfði hún sig, þótt fólkið athugaði hana í gegnum
gluggann. Varð nú mikil gleði í húsinu, og allir vildu
fara varlega, til að styggja ekki litla fuglinn. Litla
eggjamóðirin varð brátt eftirlæti allra í húsinu.
I marga daga lá hún þarna hreyfingarlaus, en karl-
fuglinn færði henni mat. Var unaðslegt að sjá ást og
umhyggju makans, er hann færði eggjamóðurinni mat-
inn. Var líkast því, sem þau gældu hvort við annað, er
kvenfuglinn sótti fæðuna í gin karlsins.
Svona liðu dagarnir. Aldrei sást móðirin taka sér
hvild, en í kyrru veðri rétti hún sig stundum upp í
hreiðrinu, teygði frá sér vænginn nokkrum sinnum og
kúrði sig svo niður aftur.
Þegar ég var á Akureyri og sá hreiðrið 5. júlí um
sumarið, voru ungar komnir, og enn sat móðirin sem
fastast. Hún brá sér þó frá stund og stund, ef veður var
kyrrt og sólskin, en ef hvasst var, hreyfði hún sig ekki.
Daginn, sem ég kom þarna, var allhvasst og sólskins-
laust. Stofn lævirkjatrésins svignaði fyrir blænum, og
greinarnar bifuðust í vindhviðunum. Þá sat fuglinn sem
fastast og virtist ekki veita því minnstu athygli, þó að
ég athugaði hann gegnum gluggann.
Viku seinna átti ég símtal við Eirík Sigurðsson. Ég
var þá kominn til Reykjavíkur. Þá voru litlu ungarnir
orðnir bústnir og þriflegir, og nú var mamman hætt að
kúra hjá þeim, nema stutta stund í einu, og bæði hjónin
færðu þeim matinn. Ungamir fóra svo að rísa upp
öðru hverju og æfa vængjatökin í hreiðrinu, og fyrr en
varði var hreiðrið tómt.
Fuglarnir þroskast fljótt. Æska þeirra er hraðfleyg,
og barnsárin fljót að líða. Lífsbaráttan byrjar snemma
og handleiðsla föður og móður hættir yfirleitt, þegar
ungarnir verða fleygir. Það er þó mjög breytilegt, hve
fjölskyldan heldur lengi saman. — Ekki veit ég neitt
um afdrif þessarar litlu fjölskyldu, en víða leynast hætt-
umar og margir eru óvinir smáfuglanna, en fuglamir
em lífsglaðir og áhyggjulausir um framtíðina. „Þeir
Menntaskólinn á Akureyri.
Matthiasarkirkja á Akureyri.
eru glaðir eins og fugl á kvisti“, eins og gamall tals-
háttur segir.
Saga og sagnir.
Það er ekki ætlun mín í þessum stutta þætti, að rekja
sögu Akureyrar. Til þess skortir mig heimildir, enda
tæki sú saga of mikið rúm í blaðinu.
En þótt byggðin umhverfis Eyjafjörð sé sögurík
byggð og merk örnefni og sögulega merkir staðir í
hverri sveit, þá kemur Akureyri ekki við sögur í forn-
um bókum. Akureyrar er hvergi getið í Sturlungu eða
Byskupa sögum, en aðeins einu sinni í Islendinga sög-
um. Er að í Vöðu-Brands þætti, á bls. 139, en þar er
rætt um Akureyri sem tjaldstað fyrir Þorkel Geitisson
og félaga hans. I fornum skjölum mun Akureyrar ekki
getið fyrr en á 16. öld. Um örnefnið Akureyri og
hvernig það er til orðið, munu ekki allir á einu máli.
Vissulega er það dregið af orðinu akur, en hvort sá
akur hefur verið niðri á eyrinni sjálfri eða í brekkun-
um, er ekki fullsannað. Telja sumir að brekkurnar, þar
sem hinir ágætu kartöflugarðar voru áður, hafi fyrr á
öldum verið akurlendi. Gæti eyrin hafa fengið nafnið
þaðan. En nafnið er fagurt og minnir á frjósemi og
gróður.
Heima er bezt 25