Heima er bezt - 01.09.1960, Blaðsíða 16

HALLDOR ARMANNSSON:
Huc rarinn bar
ft hefur verið sagt um [)á menn, sem hafa
verið fljótir í ferðum, að þeir væru „næstum
eins og hugur manns“.
í flestum tilfellum mun það líka hafa mikla
þýðingu, að hafa sterkan áhuga fyrir því, sem þarf að
komast eða framkvæma.
Hugurinn er það afl, sem mest og bezt rekur á eftir
að ná settu marki, og gefur byr í seglin þar sem þarf
að hafa hraðann á.
Það er því alveg víst, að hugurinn getur á vissan
hátt lyft ferðamanninum upp á sína ósýnilegu vængi,
létt honum erfiða göngu og hjálpað honum að ná til
áfangastaðar. Þar sem sá áhugalausi mundi daga uppi
og verða að Nátttrölli.
í sambandi við framanskráðar hugleiðingar, mætti
geta einnar læknisvitjunarferðar fyrir um 45 árum síð-
an, sem Bóas S. Eydal, bóndi í Njarðvík við Borgar-
fjörð eystri, fór af Borgarfirði að Brekku í Fljótsdal,
þá á bezta skeiði 23 ára gamall. Borgarfjörður var þá
ekki kominn í símasamband, og fólk líklegast varla
heldur farið að dreyma urn bíla þjótandi um landið
þvert og endilangt. Heldur varð að fara slíkar ferðir
sem þessa annað hvort ríðandi eða þá á tveimur jafn-
fljótum — eins og það var orðað á stundum — þegar
menn lögðu land undir fót.
Leiðin úr Borgarfirði að Brekku í Fljótsdal er eng-
inn smáspölúr gangandi manni, því að hún mun vera
sem næst 200 km fram og til baka. Þótti þessi ferð gott
afrek á sínum tíma, og þó Bóasi segist sjálfum svo frá,
að hann hafi verið hjassi að hlaupa, þá var hann áreið-
anlega harðsækinn, þolinn og áhugamikill göngumað-
ur. En til að kynna Bóas með fáeinum orðum — annars
er hann víða þekktur — skal þetta um hann sagt. Hann
á fyrir konu Önnu Jakobínu Ármannsdóttur frá
Snotrunesi. Þau hafa búið allan sinn búskap, hátt á
fjórða tug ára, á Borg í Njarðvík, eiga sex börn á lífi
öll uppkomin, og eru þau dugnaðar- og myndarfólk.
Bóas hefur byggt frá grunni öll hús á jörðinni, mynd-
arlegt íbúðarhús, fénaðarhús og hlöður, — allt steypt —
og á annan hátt bætt jörðina. Hann hefur víða verið
fenginn að, til að taka að sér bæði íbúðar- og úthýsa-
byggingar o. fl. Eftir síðari heimsstyrjöldina ferðaðist
hann mikið um Austur- og Norðurland og gjörði þá á
ellefu árum óvirk 216 tundurdufl og 21 sprengju af
ýmsum gerðum. Á yngri árum var hann í siglingum
nokkur ár. í fimm ár á ensku langferðaskipi s/s Knock-
fernia, 10.400 smálesta, og tvö síðustu árin þriðji stýri-
maður á því. Skip þetta sigldi aðallega á milli Indlands,
Kína, Ástralíu og Ameríku. Flestar voru þessar ferðir
til Alexandríu á Egyptalandi, en þangað sigldi skipið í
tvö ár samfleytt með vörur frá Ameríku. Frá þeim
árum þegar Bóas var stýrimaður á áður nefndu skipi,
er sú mynd af honum, sem fylgir umsögn þessari. En
nú læt ég Bóas sálfan segja frá, og er saga hans á þessa
leið:
„Ég hef nú alveg gleymt hvaða mánaðardag ég lagði
upp í þessa ferð, nema það var fyrri hluta nóvember-
mánaðar 1914. Ég átti þá heima í Njarðvík, á býli sunn-
an við ána, sem Krókbakki hét, hjá foreldrum mínum
Sigurði bónda Jakobssyni og konu hans Elínbjörgu
Arnbjörnsdóttur. Þau eiga nú fyrir mörgum árum gró-
in leiði og býlið Króksbakki fyrir löngu jafnað við
jörð.
Daginn þann sama og ég lagði af stað í ferðina, um
kvöldið, fór ég suður í Bakkagerðisþorp. En þangað
mun vera um 10 km leið frá Njarðvík. Á leiðinni heim
Bóas S. Eydal. Myndin tekin í Liverpool, Englandi, 1919.
304 Heima er bezt