Heima er bezt - 01.11.1977, Blaðsíða 6

Heiðdís Norðfjörð sem „Fjallkonan" á þjóðhátíðardegi 77 júní.
Myndin tekin á Ráðhústorgi.
alltaf við hjá þeim þegar ég kom úr skólanum til að
fá eina sögu. Þau kunnu sæg af ævintýrasögum. Þá
hafði ég afar gaman af bókum Jennu og Hreiðars, ég
var hjá þeim í smábarnaskóla og þótti mikið til þeirra
koma, bæði sem kennara og barnabókahöfunda.
— Hvenær datt þér í hug að semja sjálf barnabók?
— Ég hafði ákaflega gaman af því að búa til stíla þeg-
ar ég var í skóla og eitt af mínum eftirlætisfögum var
íslenska og var heppin þar með kennarana, t. d. Sverri
Pálsson í gagnfræðaskólanum. En það hvarflaði aldrei
að mér að skrifa bók. Þegar ég skrifaði þessa sögu var
það ekki gert með útgáfu fyrir augum eða ég ætlaði
mér að fara að gerast rithöfundur eins og þú spurðir
mig um áðan, nei — það ætlaði ég mér ekki að verða.
Til þess lágu aðrar ástæður. Ég hef oft lesið sögur fyrir
börn í útvarp og ég hlustaði oft á Morgunstund barn-
anna. En þótt margar ágætis sögur kæmu þarna fram,
fannst mér engin þeirra beinlínis höfða til lítilla bama.
Ég hugsaði með mér að það væri svo sem nógu gaman
að reyna að setja saman efni fyrir þau. Ég settist því
niður og skrifaði þessa sögu og sendi handritið til Silju
Aðalsteinsdóttur sem hafði þá með dagskrárefni að gera
fyrir börn hjá útvarpinu. í rauninni datt mér ekki í hug
að henni litist á þetta, sendi það inn meir af gamni
mínu fremur en með von um árangur. En Silja sagði
að sagan mín væri vel þess virði að hún væri lesin fyrir
börn í Morgunstundinni og það gerði ég síðan. Þetta
var árið 1974.
— Hvernig álítur þú að barnabók eigi að vera?
— Um þetta eru jafnmargar skoðanir og höfundarnir
eru margir. En mér finnst nú kannske æskilegt að þær
beri einhvern þann boðskap sem geti orðið börnum til
góðs og þau dregið einhvern lærdóm af. Svo finnst mér
að barnabækur verði að vera skrifaðar á fallegu en
auðskildu mál.i Atburðarásin þarf einnig að vera svo-
lítið spennandi til að halda athyglinni vakandi. Þú sagð-
ir mér áðan að þínar barnabækur hefðu yfirleitt end-
að vel. Ég held að öll börn vilji hafa góðan söguendi,
svo fannst mér líka í æsku. Og þá er ekkert haft á móti
því að hinn vondi í frásögninni breytist til batnaðar.
Svo vildi ég hafa það og þannig er það með mína
stráka, — en ég las söguna m'na fyrir þá jafnóðum
og mér miðaði áfram með hana og mér virtist þeir
hafa áhuga á efninu, og það varð mér uppörfun.
Bók mín er ævintýrabók, eins og þegar hefur komið
fram, og er látin gerast á fjarlægri stjörnu útí himin-
geimnum. Sem barn velti ég honum fyrir mér og
myndaði mér skoðanir um líf þar, kannski ekki ósvip-
að því og er hér á jörðinni en þó svolítið frábrugðið.
Persónurnar eru bæði góðar og vondar, og sumar þeirra
vondu snúa frá villu síns vegar. Annars er best að láta
öðrum eftir að dæma um hvernig mér hefur tekist.
— Hvenær gafstu þér svo tíma til að semja þessa
sögu? Nú ert þú sjúkrahði og húsmóðir og hefur vafa-
laust í mörg horn að líta.
— Ég skrifaði hana á kvöldin þegar ég var búin að
ganga frá heimilisverkum og koma börnunum í ró. Og
eins snemma á morgnana, því ég er æði oft mikill morg-
unhani.
— Hefur þú aldrei fengist við leiklist? Nú var faðir
þinn kunnur leikari.
— Ég hef gaman af leiklist, en ég hef aldrei haft
áhuga fyrir að fara útí hana sjálf. Þó hef ég komið á
svið hjá Leikfélagi Akureyrar í litlu hlutverki, öðrum
púkanum í Skugga-Sveini. I barnaskóla kom ég oft
fram á skólaskemmtunum, bæði lék og las upp. Pabbi
hafði hér leiklistarskóla sem ég fór í og lærði ég dá-
lítið að leika og lesa upp. Ég hef talsvert gert af því
að lesa upp, bæði í útvarp og á öðrum vettvangi þegar
þess hefur verið æskt. — Jú, mér þykir gaman af ljóð-
um og Kristján frá Djúpalæk er í mestu dálæti hjá mér,
ég er ákaflega hrifin af Ijóðum hans og hef oft lesið
þau upp. Davíð og Tómas eru og í hávegum hafðir og
fleiri og fleiri.
— En hvað um tónlist?
— Mér þykir gaman af henni og ég lærði svolítið
að spila á píanó, en það var nú ekki mikið. Strákar
mínir hafa gaman af alls konar tónlist og sá elsti spil-
ar hér í hljómsveit af miklum ákafa. Hér á heimili mínu
eru mörg hljóðfæri, þó hefur það nú aldrei komist á að
,‘ló4 Heima er bezt