Æskan - 01.04.1963, Page 25

sig, en sagði svo: „Jú, þetta fer nú að verða
gott. Við skulum samt fara svolítið lengra,
því að þá erum við einmitt á stað, sem mér
þykir svo gott að vera. Það er þarna, þar
sem tóttarbrotið er.“
„Hvað er tóttarbrot, mamma?“
„Þar var einu sinni það, sem mennirnir
kalla hús, en svo tóku þeir sjálft húsið burtu,
en skildu bara eftir nokkuð af torfi Og grjóti, Þannig lítur út opna í bók fyrir blind börn. Sagan, sem
.. litla stúlkan er að lesa, heitir Mayzie nýtur sólarinnar.
sem þeir höfðu haft undir sjálfu húsinu.“ .................................................
„En hvað er þá hús, mamma?“ um sig. Það sá ýmislegt, sem það hafði ekki
„Það er staður, þar sem mennirnir hafa séð áður eða að minnsta kosti ekki tekið
búið til skjól fyrir sig. Þegar þeir eru í hús- eftir fyrr, eins og til dæmis það, hvað grasið
lnu, kalla þeir það að vera inni. En þeir var þarna fallega grænt og hærra en það
hafa líka búið til hús handa okkur kind- gras, sem það hafði séð áður. Litla lambið
unum, þar sem við fáum að vera, þegar horfði um stund á grasið, en lagðist svo
vont veður kemur, og þá getur vonda veðr- niður við tóttarvegginn. Allt í einu kom
ið ekki komið til okkar.“ Þegar mamman það auga á stórt og fallegt blóm, sem það
hafði sagt þetta, labbaði hún aftur af stað hafði ekki tekið eftir fyrr. Litla lambið virti
°g litla lambið þétt á eftir henni. Mikið þetta blóm vandlega fyrir sér þaðan sem
langaði það til þess að spyrja meira viðvíkj- það lá. Svo stóð það á fætur og gekk til
andi húsinu, en hætti við það. Loks stað- blómsins. Litla lambið rak nefið alveg nið-
næmdist mamman, sneri sér til litla lambs- ur að fallega blóminu. Akaflega fannst því
ms og sagði: „Nú skalt þú labba þarna að góð lyktin af þessu blómi! Litla lambið leit
tóttinni og leggjast þar. Þar er gott fyrir upp og kallaði til mömm'u sinnar:
þig að vera.“ „Mamma, ég fann hérna voðalega fallegt
Litla lambið labbaði þangað, sem mamm- og stórt lambablóm. Komdu bara og sjáðu.
an sagði því að fara. Svo horfði það í kring- Framhald í næsta blaði.
l*^>ftiKBKBKHKBKBKBKHKBKHKHKBKHKHKlKHKHKHKHKBKBKBKBKBKBKHKHKHKHKBKHKHKHKBKBKHKHKHKHKHKHKH*
125