Æskan - 01.02.1971, Blaðsíða 5

Ungmenni á uppleið
a5 var í kuldakastinu um miðjan janúarmánuð, sem
ég kom að máli við Jens Rúnar Ingólfsson, sem
nokkuð er þekktur meðal ungs fólks fyrir ýmiss
konar störf, sem hann hefur innt af hendi í þágu
Þess, og var fyrir skömmu ráðinn framkvæmdastjóri Klub
32, sem er ferðaklúbbur ungs fólks, er ferðaskrifstofan
Sunna hefur komið á fót. Þá er Jens Rúnar einn af þeim
yhgstu, sem starfað hefur sem blaðamaður, og þessa
stundina hefur hann umsjón með þætti fyrir ungt fólk í
Morgunblaðinu, er hann nefnir „Innsýn". Það varð sem
sé að samkomulagi milli okkar Jens, að hann liti inn til
m'n úr kuldanum og við ræddum smávegis saman.
Jens Rúnar er á 18. aldursárinu, meðalmaður á hæð,
með skollitað hár, augnalitinn man ég ekki, en andlitssvip-
ur'nn og háttalag hans allt er dæmigert fyrir hinn íslenzka
rólyndismann, sem lætur ei skjall né skrum hafa áhrif á
Sl9 og virðist hugsa sig vel um áður en úr framkvæmd
verður.
' Ég var upphaflega Akureyringur, fæddur þar 18.
Jesember 1953, fræðir Jens mig fyrst. — Ungur að aldri
f'uttist ég til Reykjavíkur og hef bæði verið Vestur- og
Austurbæingur, en er Vesturbæingur þessa stundina. í
mörgum skólum hef ég setið. Fyrst var ég í ísaksskólan-
Um, þá Hlíðaskóla, síðan Álftamýrarskóla, Gagnfræðaskóla
Austurbæjar, í Hagaskólanum, og nú er ég í 3. bekk í
Menntaskólanum við Lækjargötu.
Nú hefur þú fengizt nokkuð við blaðamennsku, hvað
9etijr þú frætt mig um þann þátt lífsreynslu þinnar?
Ég hef jú skrifað dálítið og byrjaði snemma að gefa
ét blöð, t. d. gaf ég út blaðið Álftina, þegar ég var 12 ára,
Þá hef ég fengizt nokkuð við skólablöð og slíkt „dótarí".
Gerði ég þetta af innri þörf, það var köllun mín .. . og svo
^ef ég unnið við táningablaðið Jónínu. Þá sakar ekki að
*
tnánaðarins
er við
Jetis
Rúnar
Ingólfsson
geta þess, að veturinn sem ég var 14 ára, vann ég tölu-
vert hjá dagblaðinu Vísi.
— Og hvert var verksvið þitt þar?
— Ég skrifaði um allt milli himins og jarðar, t. d. um
næturklúbba, búðaþjófnaði, Myndsjá Vísis, Vísir spyr. Þá
ritaði ég um pop og meira að segja um taflmót.
— Hefurðu þá áhuga fyrir blaðamennsku?
— Já, nokkuð svona.
— Hvað finnst þér þá skemmtilegast að skrifa um?
— Það veit ég nú reyndar ekki. Það er þessi ævintýra-
þrá, sem ræður, það að vilja alltaf vera í eldlínunni, eins
og það er kallað, og skrifa um lifandi aíburði, skrifa um
eitthvað „ægilegt", sem er að gerast hverju sinni. Hins
vegar finnst mér leiðinlegt, þegar maður þarf dögum sam-
an að standa í því að berja saman viðtölum og þar fram
eftir götunum.
— Hefur þú þá hugsað þér að gera blaðamennsku að
ævistarfi?
— Nei, það hef ég ekki hugsað mér að gera, það er
engin framtíð í blaðamennsku að mínu áliti, og svo er
það líka illa launað starf.
— Ef við snúum okkur þá að öðru, Jens. Nú hefur fíkni-
lyfjaneyzla meðal ungs fólks verið ofarlega á baugi. Hvað
hefur þú að segja um það atriði?
— Ég álít slíkt vera að vissu leyti þjóðfélagsmein, menn
gerast óábyrgir gagnvart þjóðfélaginu, sem þeir lifa í, taki
þeir upp á því að neyta ffknilyfja. Afkoma þjóðarinnar
allrar byggir á dugnaði hvers og eins. Hér á íslandi færist
það mjög í vöxt, að ungt fólk leitar á náðir þessara lyfja.
Þetta er mjög óheillavaenleg þróun.
— Hver er að þínu áliti ástæðan fyrir þessari óheilla-
vænlegu þróun?
— Það er mikið út af þessum lífsleiða, sem hrjáir nú
ungt fólk, eins og t. d. námsmenn. Þeim finnst, að þjóð-
félagið hafi brugðizt sér. Svo er þessu eins farið og með
áfengi.
— Ef við snúum okkur þá að Klub 32 — ferðaklúbbi
unga fólksins, sem þú ert nú framkvæmdastjóri fyrir. Hvað
vilt þú segja okkur um hann?
— Tilgangurinn með stofnun kiúbbsins er sá að veita
ungu fólki tækifæri til að ferðast á ódýran hátt til ann-
arra landa í hópi jafnaldra sinna og njóta í því fullkomnari
íyrirgreiðslu við sitt hæfi, en áður hefur verið. Þar sem
klúbburinn er aðeins fyrir ungt fólk, eða á aldrinum 16—32
ára, er hægt á viðameiri hátt en áður að koma til móts
við þær kröfur, er ungt fólk gerir til slfkra ferðalaga sem
klúbburinn skipuleggur. — Þá má geta þess, að I vetur
verður efnt til skemmtikvölda hér I Reykjavík á vegum
klúbbsins, þar sem um mjög fjölbreytilega dagskrá er að
ræða. Er I bígerð að halda slík skemmtikvöld einnig úti
á landi, t. d. á Akureyri.